Ο Αλέξης Τσίπρας αναδείχθηκε σε πρωθυπουργό των Ελλήνων

Φίλε Πιτσιρίκο,
Σου γράφω αυτό το γράμμα για να μεταφέρω τις αγωνίες μου και ελπίδες μου και εσύ να κρίνεις κατά πόσο κάποιες από αυτές αξίζουν να προβληθούν.

Λίγα πράγματα για εμένα. Ανήκω στην ομάδα ανθρώπων που τα συμφέροντά τους ήταν με το ΝΑΙ.

Όλο αυτό το διάστημα οι διαδικτυακοί μου φίλοι είχαν ανοιχτά συνταχθεί με αυτή την επιλογή με έναν τρόπο που δεν ήταν καθόλου κομψός.

Να φανταστείς ότι κάποιος από αυτούς περίπου έγραψε χθες, εν ολίγοις, ότι «τα πλούσια προάστια, των οποίων οι κάτοικοι έχουν βγάλει τα λεφτά στο εξωτερικό και θα ωφελούνταν από μία δραχμή, ψήφισαν συντριπτικά -άνω του 60%- ΝΑΙ, αγνοώντας τα προσωπικά τους συμφέροντα, ενώ η χλέμπα και οι μη-προνομιούχοι διάλεξαν τη μοίρα τους…».

Τα σχόλια περιττά. Για εμένα και την οικογένειά μου ήταν απόλυτα σαφές εξ’ αρχής ότι ένα ΝΑΙ θα ήταν καταστροφικό για τον τόπο.

Τα πραξικοπήματα που ζήσαμε την προηγούμενη εβδομάδα συνηγορούν επί τούτου. Παρότι δεν ανήκω στην αριστερά -θα έλεγα ότι είμαι απλά δημοκράτης-, προέβαλα τη θέση μου ανοιχτά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
χωρίς να υπολογίσω κανένα διαπροσωπικό και ίσως επαγγελματικό κόστος.

Στο δια ταύτα και στην ουσία. Χαίρομαι ιδιαίτερα που ο Έλληνας δεν έχασε αυτό το ραντεβού με την ιστορία του.

Το αύριο όμως θα είναι δύσκολο και όσο πιο γρήγορα προετοιμαστούμε για αυτό τόσο το καλύτερο για όλους.

Καταρχήν, αυτό που νίκησε δεν ήταν το ΟΧΙ επί του ΝΑΙ στο συγκεκριμένο ερώτημα, όπως ετέθη. Και αυτό, επειδή το πραγματικό ερώτημα δεν ήταν λογιστικό αλλά «υπαρξιακό».

Το γεγονός ότι 60% του κόσμου αντιλαμβάνεται την υπαρξιακή διάσταση του διακυβεύματος είναι τεράστια ελπίδα για τον τόπο. Αυτή είναι και η δύναμη του αποτελέσματος.

Ο Αλέξης Τσίπρας με το χθεσινό αποτέλεσμα αναδείχθηκε σε Πρωθυπουργό των Ελλήνων.

Όσοι ερμηνεύουν το ελληνικό πνεύμα με μια λογιστική λογική (sic) εχθές έχασαν, δεν μας ενδιαφέρουν και δεν μπορούμε να ελπίζουμε πολλά από αυτούς.

Τι γίνεται από εδώ και πέρα. Όσο πιο γρήγορα καταλάβουμε ότι πρέπει να βγούμε από μία νομισματική ένωση που είναι (με μαθηματικό τρόπο) στρεβλά σχεδιασμένη, ώστε να δημιουργεί ελλείμματα σε μία ομάδα χωράς, τα οποία και μετατρέπει σε πλεονάσματα κάποιων άλλων, τόσο το καλύτερο.

Το εθνικό νόμισμα πρέπει από σήμερα κιόλας να πάψει να είναι ταμπού, ώστε ο κόσμος να αρχίσει να προετοιμάζεται.

Με νομισματική ανεξαρτησία μπορούμε σε 2-3 χρόνια να μετατρέψουμε όλα αυτά που ζούμε σήμερα σε μια μακρινή αστεία ανάμνηση.

Το εθνικό νόμισμα προϋποθέτει, όμως, κάτι. Ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα αντιληφθεί ότι είναι πλέον ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ και θα απαγκιστρωθεί από βαρίδια και ξεπερασμένες αντιλήψεις (η επιστροφή της παιδείας στο 1981 είναι μία από αυτές).

Επιβάλλεται να ξεπεράσει τον εαυτό του και να ορίσει από αύριο κιόλας κυβέρνηση τεχνοκρατών χωρίς κομματικές αγκυλώσεις, αλλά κυρίως με επαρκείς γνώσεις, ώστε η χώρα να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το τεράστιο πλεονέκτημα ενός εθνικού νομίσματος.

Το 60% του δίνει αυτό το δικαίωμα και μια σπάνια δύναμη για τα ελληνικά χρονικά. Εάν το κάνει αυτό, τότε άμεσα θα λάβει και την υποστήριξη του υπολοίπου 40% που δεν τον εμπιστεύτηκε.

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι από τους ελάχιστους ηγέτες που είχαν το προνόμιο να συναντηθούν με την ιστορία.

Η επιλογή για το εάν το όνομά του θα συνδεθεί με τη μεγαλύτερη καταστροφή της μεταπολεμικής Ελλάδας ή με μια αναγέννηση της Χώρας είναι αποκλειστικά δική του.

Εάν επιτύχει το δεύτερο, σε 3 χρόνια θα κερδίσει το 80% του εκλογικού σώματος και η Ελλάδα θα έχει κερδίσει έναν μεγάλο ηγέτη που τόσα χρόνια περίμενε…

Με εκτίμηση,

Σπύρος

(Αγαπητέ Σπύρο, δεν πιστεύω σε ηγέτες, αν και καταλαβαίνω την πρακτική ανάγκη κάποιος να πάει μπροστά· και στα κοπάδια με τα πρόβατα, ένα πάει μπροστά από τα άλλα. Όλα, όμως, εξαρτώνται από εμάς, όχι από τον Αλέξη Τσίπρα. Η ταπεινή μου γνώμη -την έχω γράψει και την έχω ξαναγράψει- είναι πως η Ελλάδα έπρεπε να έχει βγει από την ευρωζώνη το 2010. Όμως, ευρώ ή δραχμή δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα -και είναι ένα ανύπαρκτο δίλημμα-, αν δεν υπάρξει Δικαιοσύνη στη χώρα, αν δεν υπάρξει ένα νέο Σύνταγμα και αν δεν ξεφορτωθούμε επιτέλους τα σάπια πολιτικά τζάκια και τους ολιγάρχες. Εμείς πρέπει να γίνουμε οι ηγέτες της χώρας μας. Οι πατερούληδες τελείωσαν. Να είσαι καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.