Ο Γιάνης Βαρουφάκης λοιδορείται γιατί έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει
Κομπανιέρο πιτσιρίκο,
Ενώ τα εγχώρια ΜΜΕ ασχολούνται με τον Βαρουφάκη και έχουν αφήσει, προσωρινά, στην άκρη τον Τσίπρα, αφού το πρόβλημα αυτή τη στιγμή δεν είναι ο Αλέξης ο οποίος βρίσκεται σε πλήρη σύμπνοια μαζί τους -δόγμα ΤΙΝΑ, ευρώ πάση ανθρωπο-θυσία κλπ-, κάποιες αμελητέες ιστοσελίδες του εξωτερικού, όπως ο Guardian, δημοσιεύουν άρθρα σαν αυτό του Philippe Legrain: Yanis Varoufakis is being pilloried for doing what had to be done.
Δεν είμαι καθηγητής αγγλικής φιλολογίας και η μετάφραση ίσως να μην είναι τέλεια- ειλικρινά, έκανα ότι καλύτερο μπορούσα.Αν μπορείς το δημοσιεύεις.Το 61,3% του δημοψηφίσματος, στο οποίο γίνεται αναφορά, ήταν μόνο η αρχή. Όπως λες κι εσύ, 3.5 εκατομμύρια άνθρωποι δεν υπέγραψαν τίποτα, ούτε έχουν δώσει την έγκρισή τους στον άτιμο συμβιβασμό.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης λοιδορείται γιατί έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει
«O Βαρουφάκης έχει λίγους φίλους στους επίσημους κύκλους αυτές τις μέρες. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας από καιρό απεχθανόταν τους πρώην ομολόγους του της Ευρωζώνης, από τους οποίους εντυπωσιάστηκε από την αντιπαραγωγική μετριότητα τους.
Από τότε που αποχωρίστηκε από τον πρωθυπουργό του, τον Αλέξη Τσίπρα, και επέκρινε τη συνθηκολόγηση της Ελλάδας στις άδικες απαιτήσεις της Γερμανίας, οι συνάδελφοί του στον ΣΥΡΙΖΑ χάνουν την υπομονή τους μαζί του.
Αυτός γίνεται ο τέλειος άντρας για το ρόλο του εξιλαστήριου θύματος για τον λόγο ότι επινόησε ένα τολμηρό σχέδιο διαφυγής σε περίπτωση που οι πιστωτές της Ελλάδας έκλειναν το τραπεζικό της σύστημα και έκοβαν τους διεθνείς οικονομικούς δεσμούς της χώρας- όπως έκαναν τελικά.
Ενώ το σχέδιο Βαρουφάκη να δημιουργήσει ένα παράλληλο σύστημα πληρωμών που βασίζεται στα φορολογικά μητρώα των πολιτών, ήταν σίγουρα ανορθόδοξο, εντούτοις ήταν απολύτως κατανοητό.
Μέχρι τις πρόσφατες αποκαλύψεις, ο Βαρουφάκης είχε επικριθεί για το ότι στεκόταν απέναντι στους πιστωτές της Ελλάδας, χωρίς να καταρτίσει ένα σχέδιο Β σε περίπτωση που οι διαπραγματεύσεις αποτύγχαναν.
Πολλοί ειδικοί και οι σχολιαστές, συμπεριλαμβανομένου και εμού, συμβούλεψαν την ελληνική κυβέρνηση να προετοιμαστεί για ένα παράλληλο νόμισμα για την παροχή ρευστότητας στην οικονομία σε περίπτωση που η Ευρωζώνη έκλεινε τις βρύσες (σ.σ. σταματούσε την παροχή ρευστότητας).
Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να απειλήσει ότι δε θα αποπληρώσει το χρέος της, παραμένοντας στην ευρωζώνη – και ως εκ τούτου, να ελπίζει, ότι θα πείσει τους πιστωτές της να της προσφέρουν την ελάφρυνση του χρέους που η τελούσα σε ύφεση ελληνική οικονομία χρειάζεται απεγνωσμένα για να ανακάμψει.
Αλλά τώρα που αποδεικνύεται ότι ο Βαρουφάκης είχε ένα σχέδιο Β, δέχεται επίθεση για αυτό. Κάποιοι επικρίνουν την υποτιθέμενη απερισκεψία και την υποκρισία της προετοιμασίας για ένα παράλληλο νόμισμα που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μια νέα δραχμή, δεδομένης της επίσημης δέσμευσης της κυβέρνησης για παραμονή της χώρας στο ευρώ.
Αλλά αυτό δεν είναι ειλικρινές. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προετοιμάζονται για όλες τις πιθανότητες. Η Τράπεζα της Αγγλίας έχει το δικαίωμα να προετοιμαστεί για το ενδεχόμενο Brexit, το οποίο μπορεί να συμβεί ακόμη και αν δεν είναι κυβερνητική πολιτική.
Κάποιος μπορεί να ελπίζει ότι το Whitehall θα έχει σχέδια για την αντιμετώπιση ενός πυρηνικού χειμώνα ή μια καταστροφική επιδημία. Ο Βαρουφάκης ήταν σωστό να προετοιμαστεί για το πώς να θα αντιμετώπιζε ένα αποτέλεσμα που δεν ήταν απλά πιθανό, αλλά σχεδόν βέβαιο.
Άλλοι αντιτείνουν ότι το σχέδιο δεν θα λειτουργούσε. Αλλά γιατί όχι; Κατ’ αρχήν, η ιδέα της δημιουργίας ενός παράλληλου συστήματος πληρωμών που θα σχετίζονταν (οι πληρωμές) με τα φορολογικά μητρώα των ανθρώπων είναι ευφυές.
Με δεδομένο ότι η αξία του παράλληλου νομίσματος θα προέρχονται από το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση θα το αποδεχόταν ως μέσο πληρωμής για τους ληξιπρόθεσμους, τους τρέχοντες και τους μελλοντικούς φόρους, έχει από μόνο του κάποιο νόημα.
Επίσης, με δεδομένο ότι απαιτείται χρόνος για την εκτύπωση και τη διανομή χαρτονομισμάτων, το να ξεκινήσεις με ένα αμιγώς ηλεκτρονικό σύστημα είναι επίσης λογικό.
Ίσως, η μεγαλύτερη ένσταση είναι ότι η πειρατεία (hacking) στο φορολογικό σύστημα είναι παράνομη.
Δεν είμαι ειδικός στο ελληνικό δίκαιο – και αμφιβάλλω για το αν όλοι οι ξένοι σχολιαστές είναι.
Αλλά αν ο Τσίπρας είχε αποφασίσει να προχωρήσει με το σχέδιο μετά το όχι των Ελλήνων στο δημοψήφισμα, θα μπορούσε σίγουρα να ληφθεί έγκριση για αυτό το σχέδιο από το Κοινοβούλιο – και μάλιστα να επικαλεστεί λόγους ανωτέρας βίας.
Στο κάτω κάτω, το να επικαλείσαι λόγους έκτακτης εθνικής ανάγκης (για να χακάρεις το σύστημα) δεν είναι τόσο καταστροφικό όσο η απειλή των πιστωτών να ανατινάξουν το τραπεζικό σύστημα και, μαζί με αυτό, τις οικονομίες των ανθρώπων και τα κεφαλαίου κίνησης μικρών επιχειρήσεων.
Οι επικριτές πραγματικά διαφωνούν με όσους κρυφά σχεδίαζαν ένα τέτοιο σύστημα. Αλλά οι δύσκολοι καιροί απαιτούν απεγνωσμένα μέτρα.
Πριν από έναν αιώνα, η βρετανική αυτοκρατορία διαχειριζόταν τις τελωνειακές υπηρεσίες της Κίνας προκειμένου να εισπράττονται οι φόροι που βοήθησαν ώστε να εξυπηρετηθεί το εξωτερικό χρέος της χώρας.
Αυτή η εκμετάλλευση και οιονεί αποικιακή διάταξη, η οποία καταργήθηκε, μετά την κινεζική επανάσταση το 1949, είναι μια πηγή δυσαρέσκειας ακόμη και σήμερα.
Η Ελλάδα είναι σε παρόμοια κατάσταση. Η Γενική Γραμματεία Δημοσίων εσόδων του υπουργείου Οικονομικών είναι «ελεγχόμενη πλήρως και άμεσα από την τρόικα» – τα όργανα που εκπροσωπούν τους πιστωτές της – σύμφωνα με τον Βαρουφάκη.
Όπως και στην κινεζική περίπτωση, η επίσημη δικαιολογία είναι ότι οι ξένοι μπορούν να εξασφαλίσουν καλύτερα την αποτελεσματική είσπραξη των φορολογικών εσόδων.
Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι δίνεται στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης ο έλεγχος πάνω σε σημαντικές πτυχές του ελληνικού φορολογικού συστήματος – και, επομένως, έναντι του οικονομικής μοίρας της χώρας.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι κατανοητό ότι ο Βαρουφάκης, φαινομενικά με την έγκριση του Τσίπρα, κράτησε το σχέδιό του στο σκοτάδι και προσπάθησε να αμβλύνει τις γωνίες όπου ήταν αναγκαίο.
Ενώ το χακάρισμα του φορολογικού συστήματος είναι ένα φαινόμενο πολύ λυπηρό, σε αυτή την περίπτωση θα ήταν δικαιολογημένο. Ο Βαρουφάκης σχεδόν σχεδίαζε μια επανάσταση.»
Καλή συνέχεια,
Γιώργος
(Αγαπητέ Γιώργο, στην Ελλάδα γεννήθηκε ο ορθός λόγος αλλά δεν είναι πια πολύ δημοφιλής στη χώρα μας. Ο Βαρουφάκης έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει, ως υπουργός Οικονομικών, αλλά πώς να γίνει αυτό αποδεκτό σε μια χώρα που σχεδόν όλοι κάνουν το αντίθετο από αυτό που πρέπει να κάνουν; Σε ευχαριστώ πολύ.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.