Μετά τη Βάρκιζα – Θέατρο Αλκμήνη
Χτες το βράδυ, πήγα στο θέατρο “Αλκμήνη” και παρακολούθησα το έργο “Μετά τη Βάρκιζα” του Μυρώδη Αδαμίδη, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου.
Το έργο βασίζεται σε μια αληθινή ιστορία από τις χιλιάδες αυτές ιστορίες που έζησε ο πολύπαθος λαός μας.
Λίγο πριν τον εμφύλιο πόλεμο, κάπου στην ελληνική επαρχία -το σημείο δεν αναφέρεται στο έργο αλλά μάλλον είναι κάπου στα βόρεια της χώρας-, μια μητέρα που έχασε τον άνδρα της προσπαθεί να σώσει τα τρία παιδιά της από την καταστροφή που διαισθάνεται πως έρχεται.
Ο ένας γιος στον Εθνικό Στρατό, ο άλλος γιος στον Δημοκρατικό στρατό, η κόρη ανήσυχη.
Η μητέρα κάνει τα πάντα για να συμφιλιώσει τα παιδιά της, να τα κρατήσει μακριά από τον πόλεμο και να σώσει τις ζωές τους, αλλά τα γεγονότα την ξεπερνούν.
Η μάνα είναι η Ελλάδα και είναι ένα απόλυτα τραγικό πρόσωπο.
Οι μάνες ήταν τα πιο τραγικά πρόσωπα του εμφυλίου πολέμου, οι μάνες είναι τα πιο τραγικά πρόσωπα κάθε πολέμου.
Οι μάνες δεν ξεκινούν κανέναν πόλεμο αλλά είναι αυτές που τον νιώθουν στη ζωή τους περισσότερο από όλους και ζουν με τις συνέπειές του μέχρι τον θάνατό τους.
Το έργο είναι εξαιρετικό και λιτό, η σκηνοθεσία υπηρετεί το έργο και δεν εκβιάζει το συναίσθημα, σε μια ιστορία που είναι τόσο δυνατή που σε καθηλώνει.
Οι ηθοποιοί είναι πολύ καλοί και έχουν απόλυτη συναίσθηση της σπουδαιότητας του έργου και των ρόλων που παίζουν.
Η αγαπημένη μου φίλη, Θεοδώρα Σιάρκου, υποδύεται την μάνα -είναι η μάνα- και οφείλω να παραδεχτώ πως ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έβλεπα το 14χρονο κοριτσάκι -που γνώρισα πριν από χρόνια- να με συγκινεί στο ρόλο μιας μητέρας στον εμφύλιο πόλεμο.
Η μητέρα της και ο πατέρας της θα ήταν περήφανοι για την Θεοδώρα. Είναι.
Όλοι θα πρέπει να δουν αυτή την παράσταση.
Όσοι δεν μπορούν να αντιληφθούν τι βίωσε αυτός ο λαός στο πέρασμα του χρόνου, δεν θα μπορέσουν ποτέ να καταλάβουν και τη σημερινή ελληνική κοινωνία.
Όταν μιλάμε για τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα του προηγούμενου αιώνα, θα πρέπει να αντιληφθούμε πως για τους προγόνους μας αυτά τα γεγονότα ήταν η ίδια τους η ζωή.
Πάντα, όταν διαβάζω ένα βιβλίο ή βλέπω μια παράσταση ή μια ταινία για τον εμφύλιο πόλεμο, θυμώνω πάρα πολύ και σκέφτομαι πως θα ήθελα να …επέμβω και να τους σταματήσω για να γίνουν τα πράγματα αλλιώς.
Γιατί μπορούσε να γίνει αλλιώς, γιατί εκείνη η εποχή ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα.
Αλλά ούτε οι μάνες μπόρεσαν να σταματήσουν τον εμφύλιο πόλεμο.
Το έργο «Μετά τη Βάρκιζα» ανεβαίνει κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 9 μ.μ. στο θέατρο «Αλκμήνη» (Αλκμήνης 8, Γκάζι)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.