Πλειστηριασμοί
Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Σοφία Βούλτεψη δήλωσε πως “είναι καλύτερα να καταρρεύσει η αγορά ακινήτων, παρά να γίνει εμφύλιος πόλεμος”. Γιατί να γίνει εμφύλιος πόλεμος; Οι μόνοι που κινδυνεύουν να φάνε το ξύλο της χρονιάς τους είναι οι βουλευτές που θα ψηφίσουν υπέρ των πλειστηριασμών. Δεν είναι εμφύλιος να κάνεις μαύρους στο ξύλο μερικούς βουλευτές. Είναι μια καλή αρχή.
Βέβαια, το σωστό είναι να αφήσουμε την ελεύθερη αγορά να λειτουργήσει.
Δεν έχεις να πληρώσεις τις δόσεις για το ακίνητο που αγόρασες; Στο παίρνει η τράπεζα.
“Και τι θα απογίνω εγώ και η οικογένειά μου;”
Εσύ στο δρόμο με τις χαρτόκουτες. Τα παιδιά σου στα φανάρια. Ή πούλα τα για όργανα.
Ας πρόσεχες. Ελεύθερη αγορά μου ήθελες. Τώρα θέλεις να σε προστατεύσει το κράτος; Ρε άει στο διάολο από δω.
Φυσικά, υπάρχει και άλλη λύση.
Κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας.
Όλα τα σπίτια περιέρχονται στο Κράτος που αναλαμβάνει να τα μοιράσει στους πολίτες, ώστε κάθε πολίτης να έχει ένα σπίτι για όλη την διάρκεια της ζωής του και να μην υπάρχει ούτε ένας άστεγος.
Σπίτια υπάρχουν στην Ελλάδα. Για όλους. Και περισσεύουν.
Ακόμα καλύτερα είναι όλα τα σπίτια να γίνουν κοινόβια, ώστε να μπορείς να μένεις όποτε θέλεις σε όποια πόλη, χωριό ή νησί σου κάνει κέφι.
Εγώ, επειδή δεν έχω δικό μου σπίτι -και επειδή δεν θέλω να αποκτήσω δική μου φυλακή-. μένω στα σπίτια των άλλων και δεν πρόκειται να μείνω ποτέ άστεγος.
Κάτι ξέρουν οι τσιγγάνοι που στήνουν τα τσαντίρια τους κάθε φορά σε άλλο τόπο.
Αυτός είναι ο ανθρώπινος τρόπος ζωής: των τσιγγάνων.
Πάμε πρόπερσι σε ένα νησί για να μας φιλοξενήσει μια φίλη. Καλή της ώρα.
Φτάνουμε το πρωί στο νησί, περνάμε από την δουλειά της, αγκαλιές φιλιά, μας λέει “Στο σπίτι κοιμάται μια Βραζιλιάνα, δεν είχε πού να μείνει χτες το βράδυ μετά το πανηγύρι και της έστρωσα να κοιμηθεί στο δωμάτιο που θα μείνετε. Μην κάνετε φασαρία και την ξυπνήσετε”.
Λεπτομέρεια: την Βραζιλιάνα δεν την ήξερε. Την γνώρισε στο πανηγύρι. Και η Βραζιλιάνα δεν είχε πού να μείνει γιατί όλα τα δωμάτια ήταν νοικιασμένα.
Πάμε εμείς στο σπίτι -η πόρτα του σπιτιού της φίλης μας πάντα ξεκλείδωτη- φτιάχνουμε καφέ, ξυπνάει και η Βραζιλιάνα, συστηνόμαστε, της φτιάχνω κι αυτηνής ένα καφεδάκι, πιάνουμε την κουβέντα για την Βραζιλία, κάνουμε παρέα για καναδυό ώρες, ρίχνουμε το γέλιο της ζωής μας, και μετά φεύγει η Βραζιλιάνα γιατί πρέπει να πάρει το πλοίο για την Τουρκία.
Απλά, όμορφα, ανθρώπινα πράγματα.
Όχι που μου έχει ταμπουρωθεί ο κάθε μαλάκας Έλληνας στο κωλόσπιτό του, την έχει δει μεγιστάνας σε φρούριο και φοβάται τώρα μην του το πάρουν οι τράπεζες.
Ξέφυγα, όμως, από το θέμα αλλά και πάλι δεν πειράζει γιατί έχει σιχαθεί η ψυχή μου την πολλή ανάλυση-παράλυση από κάτι τύπους που μέχρι χτες κουβαλούσαν τις τσάντες της Γιάννας και, εσχάτως, την έχουν δει Ντεριντά.
Λοιπόν, κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και να ζήσουμε κοινοβιακά. Να γεμίσει η Ελλάδα κιμπούτς. Τώρα που τα εγκαταλείπουν οι Ισραηλινοί να τους δώσουμε εμείς νέα πνοή.
Αλλά για το σπίτι σου, φτωχέ μαλάκα, δεν θα κλάψω. Να σου το πάρει η τράπεζα. Γιατί σε νοιάζει μόνο για το σπίτι σου. Και για τα παιδάκια σου. Τα άλλα να πάνε να γαμηθούν. Οπότε να πας να γαμηθείς κι εσύ.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.