Η απεργία των εκπαιδευτικών

Πιτσιρίκο γεια σου, θέλω να παραθέσω τις σκέψεις μου για την απεργία των εκπαιδευτικών, η οποία αποφασίστηκε ότι θα είναι διαρκείας. Παρ’ όλα αυτά νομίζω ότι αυτή η μορφή αγώνα είναι πλέον παρωχημένη και χρειάζεται νέος τρόπος διεκδίκησης αιτημάτων, που προϋποθέτει βαθιά ενδοσκόπηση, καλλιέργεια και παιδεία, ώστε να ανακαλύψουμε τις πραγματικές μας ανάγκες.

Έτσι συντάσσω το παρακάτω κείμενο για να δείξω την γραφικότητα της κινητοποίησης, η οποία φαίνεται, εύχομαι όχι, να οδεύει σε αποτυχημένο αποτέλεσμα:

Οι καθηγητές μετά από 28.034 συνελεύσεις αποφάσισαν το καλύτερο, ΑΠΕΡΓΙΑ, και εγώ είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτή την απόφαση,σχεδόν 20 χρόνια την περίμενα.

Και επιτέλους ήρθε . Είμαι επίσης πολύ συγκινημένος και το σώμα μου ριγεί, έχοντας ταχυκαρδία από συναίσθημα.

Μετά από αυτή την κορύφωση τη συναισθηματική, ήρθα γεμάτος χαρά και ελπίδα να μοιραστώ το μεγάλος γεγονός , με τους υπόλοιπους συναδέλφους του σχολείου μου και τότε μου έπεσε… η κορύφωση.

Με κοιτούσαν ως να έφερα μίαν είδησιν σχεδόν ενοχλητικήν, η οποία τους δημιουργούσε δίλημμα ανυπόφορον, μη διαχειρίσιμον, εξοντωτικόν και ψυχοφθόρον.

Ούτως περιήλθον εις περισυλλογήν, λουφάζοντας ανεκλάλητος εις τον εαυτόν μου.

Αι δικαιολογίαι ήτο πολλαί και ηκούσθησαν πλείστες απόψεις. Η συχνοτέρα ήτο ότι ησθάνοντο ως ενδοπαλαμικοί πεοταλαντωτές, διότι αι οικονομικαί των δυσχέρειαι εκορυφώθησαν, καθώς επήλθε ανομβρία εις τας τσέπας των και δια τούτου εξέφραζον αέναα παράπονα.

Τουτέστιν, μη έχοντες πεντάρα τσακιστήν εις το πιστωτικόν ίδρυμα, η απεργία καθίσταται ανυπόφορος και δυσβάσταχτος, όταν οι ανωτέρω αναφερόμενοι βάλλονται υπό θανατηφόρου λιτότητος!

Το λοιπόν, τον έχουμε ερροφήσει , και ου δυνάμεθα προς πράξιν απεργιακήν , και μόνον ελαφρός αναστεναγμός εκφεύγει των χειλέων μας.

Βασικοτέρα των αιτιών ότι δεν κινούμεθα εις δρόμον αγωνιστικόν , εστί η παντελής απουσία εμπιστοσύνης προς το παρόν συνδικαλιστικόν όργανον, όπως και δεν απεφασίσθη το ιδεολογικόν περιεχόμενον του αιτήματος και ως εκ τούτου τι αληθώς σχολείον βουλόμεθα;

Τουτέστιν η απεργίαν, έχω την αίσθησιν, βαίνει εις αποτυχίαν !

Ο μπρακατσούλας

(Αγαπητέ φίλε, έχω κουραστεί από τις διαπιστώσεις. Πήξαμε στη διαπίστωση. Στη διαπίστωση και στην γκρίνια. Για το παρακάτω δεν μιλάει κανείς. Εγώ το βρήκα το παρακάτω και το εφαρμόζω. Μυστικά. Καλή επιτυχία στον αγώνα σας. Αν και όταν εσείς ξεκινάτε με τη βεβαιότητα ότι θα αποτύχει, η αποτυχία είναι σίγουρη. Άρα, ο καθένας είναι άξιος της μοίρας του. Ελπίζω οι συνάδελφοί σας, στα άλλα σχολεία, να έχουν πιο μαχητική διάθεση. Για το καλό τους.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.