Νεομετανάστης από τας Σέρρας
Πιτσιρίκο, πήρα την απόφαση να σου γράψω, μιας και είναι ακόμη 18.20 Σαββάτου και είμαι αρκετά ζαλισμένος ήδη. Άσε που διάβασα πριν λίγο για κάτι φίλες (τα γκομενάκια-θαυμάστριες) που έστειλαν μήνυμα και το δημοσίευσες. Και είπα γιατί όχι κι εγώ.
Εδώ και 2 περίπου χρόνια δουλεύω Γερμανία, μέσω ενός “γραφείου” στην Ελλάδα, που στην ουσία παρέχει προσωπικό σε εταιρείες της Γερμανίας. Τρεις μήνες Γερμανία, ένα μήνα Ελλάδα, κάπως έτσι πάει.
Βέβαια, ο Θεοχάρης νομίζει ότι παρέχω υπηρεσίες στο εξωτερικό από ένα χωριό της επαρχίας, στο οποίο έχω την έδρα μου, ωσάν ελεύθερος επαγγελματίας.
Ό ρόλος μου είναι να φέρνω ζεστά ευρουλάκια στην Ελλάδα – τα οποία βέβαια επιστρέφουν πίσω στην Γερμανία για τόκους δανείων κτλ. Δεν βαριέσαι, το χρήμα να κινείται.
Είμαι 33 ετών, αρχιτέκτονας-μηχανικός, αλλά εδώ αυτό που κάνω είναι να σχεδιάζω τρισδιάστατα τα μηχανολογικά (σωληνώσεις) που χρησιμοποιούν οι Γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες στις νέες τους επεκτάσεις ή στα νέα τους εργοστάσια (κινούνται και προς Κίνα).
Πολύ σωλήνας λέμε. Ονειρεμένη δουλειά για έναν αρχιτέκτονα. Είμαι πολύ ικανοποιημένος. Το όνειρό μου έγινε επιτέλους πραγματικότητα.
Η κοπελιά- αρραβωνιαστικιά βρίσκεται Ελλάδα, άνεργη εδώ και περίπου 3 χρόνια και πρόκειται σύντομα να φέρουμε στον κόσμο τούτο “έναν Έλληνα-ίδα ακόμα”.
Κατάγομαι από χωριό των Σερρών, οπότε αντιλαμβάνεσαι το “πατριωτικό” μου καθήκον.
Ίσως να μην το γνωρίζεις αλλά εμείς στα Σέρρας είμαστε πολύ πατριώτες. Αυτό μπορούν να στο διαβεβαιώσουν και οι μεγαλοαγρότες των επιδοτήσεων και των “πολιτιστικών κέντρων” της περιοχής.
Εγώ θέλω να επιστρέψω Ελλάδα και σαν αρχιτέκτονας να τακτοποιώ αυθαίρετα (άλλο όνειρο ζωής) αλλά η κοπελιά επιμένει να ζήσουμε Γερμανία. Θα δείξει στους επόμενους μήνες.
Την “ρευστότητα” που επιζητούν οι τράπεζες και οι κυβερνώντες την έχω ψωμοτύρι στην καθημερινότητά μου.
“‘Εχει ο θεός” όμως, όπως λέει και η πρωθυπουργάρα μας. Με εντολή του μάλιστα πρόκειται σύντομα να μεταβώ στην Ελλάδα ώστε να δω τα αγαπημένα μου πρόσωπα και να “απολαύσω” αραχτός μια φραπεδιά, παρέα με τη νεολαία μας στην ηλιόλουστη παραλία της Θεσσαλονίκης.
Αυτά εν συντομία. Τώρα που έκανα την αρχή μπορεί και να σου ξαναγράψω.
(Αγαπητέ φίλε, ήρθε η ώρα να νιώσουμε τι ακριβώς ένιωθαν οι παππούδες μας και οι γονείς μας όταν μετανάστευαν. Το καλό με την Γερμανία είναι πως δεν έχει πάρα πολλούς Έλληνες· σε σχέση με την Ελλάδα, βέβαια. Και η Ελλάδα ωραία είναι αλλά έχει πάρα πολλούς Έλληνες. Ευτυχώς, πληθαίνουν οι αλλοδαποί που έρχονται για μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα, και υπάρχει ελπίδα να φτιάξει κάποτε αυτή η χώρα. Πάντως, η περίπτωσή σας αποδεικνύει περίτρανα πως είναι αλήθεια ότι δουλειές υπάρχουν, αρκεί να θέλεις να δουλέψεις, να θέλεις να μεταναστεύσεις και να είσαι διατεθειμένος να ζεις σαν σκλάβος. Κι επειδή λαμβάνω πολλά μέιλ από αναγνώστες που μετανάστευσαν πρόσφατα, έχω να σας πω πως εσείς είστε μια χαρά. Τα περισσότερα μέιλ νέων Ελλήνων μεταναστών δεν μου κάνει καρδιά να τα δημοσιεύσω, γιατί είναι τόσο στενόχωρα που φοβάμαι πως θα προκαλέσουν απελπισία. Να χαίρεστε την γυναίκα σας και με το καλό να έρθει το παιδάκι. Καλή πατρίδα.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.