Η Εταιρία Τάδε

Καλέ μου Πιτσιρίκο,
Αφού ξέφυγαν όλα τελείως εκτός ελέγχου, αποφάσισα να την δω «άεργη φοιτήτρια» για πρώτη φόρα στη ζωή μου. Είχα ένα χρόνο επίδομα. Το είδα σαν ανταμοιβή για όσα είχα περάσει. Αυτά πέρυσι.
Μέχρι που φέτος, πάτησα στα πόδια μου, και είμαι έτοιμη να αντιμετωπίσω ξανά το τέρας των συνεντεύξεων, εν μέσω κρίσης.

Εταιρία από αυτές που ανθούν στην Ελλάδα.

Και μόνο που ακούς εταιρία γελάς, γιατί βρίσκεσαι σε ένα δυάρι διαμέρισμα στη μέση του πουθενά, με λογισμικό που πιθανότατα έχει κολλήσει 100 ιούς και σέρνεται κι αυτό στη μέση του πουθενά.

Παρκάρω, κοιτάζω τα κουδούνια στην πολυκατοικία δεκαετίας ’90, και βλέπω άλλο όνομα εταιρίας, από αυτήν που μου είπαν.

Μπαίνω μέσα. Εκείνη την ώρα έφευγε μία άβαφη κοπέλα με φόρμες.

Εγώ: «Ψάχνω την εταιρία Τάδε».

Κοπέλα: «Είναι στον πρώτο. Για τη συνέντευξη;»

Εγώ: «Ναι. Κι εσύ από τη συνέντευξη έρχεσαι;»

Κοπέλα: «Ναι».

Εγώ: «Μα, καλά…. γιατί έχει άλλη ταμπέλα; Περίεργο…»

Μου φάνηκε ότι μειδίασε λίγο σαρκαστικά. Κάτι δεν πάει καλά, λέω μέσα μου…

Ανεβαίνω, κοιτάζουν από το ματάκι της πόρτας (δεύτερο περίεργο) και μου ανοίγουν.

Ένας κοντόχοντρος 40άρης με παίρνει στο γραφείο του για συνέντευξη. Κάθεται αναπαυτικά σαν στέλεχος πολυεθνικής.

Θέλει απταίστως αγγλικά, γαλλικά και υπολογιστές.

Η δουλειά αφορά επαγγελματικά συνέδρια από το εξωτερικό για τα οποία:

Κάνεις κοστολόγια
Μεταφράζεις
Κάνεις παρουσιάσεις
Διοργανώνεις
Επισκέπτεσαι τα καλύτερα ξενοδοχεία στην Αθήνα, για να ξέρεις ποιο θα προτείνεις για τα συνέδρια
Κάνεις ρόλο ξεναγού
Προτείνεις μέρη που θα κάνουν τις νυχτερινές τους εξορμήσεις οι γιάπηδες.

Διευθυντής: «Και όλα αυτά, θέλουν εκπαίδευση για να γίνουν σωστά… Κανονικά για εμάς, η εκπαίδευση θα έπρεπε να κρατάει ένα χρόνο για να είναι σωστή. Αμισθί… Πώς σας φαίνεται;»

Εγώ: «Νομίζω μπορώ να ανταπεξέλθω. Είναι μία θέση που ταιριάζει στις επικοινωνιακές μου δεξιότητες και στη δημιουργική μου φύση. Είναι πολύ ενδιαφέρον».

Χαρούμενος αυτός που (νομίζει ότι) βρήκε ένα ούφο να δουλέψει δωρεάν (λες και αν ήταν να κάνω εθελοντισμό θα ερχόμουν στην τριπάπαρη εταιρία σου, που δεν την ξέρει ούτε η μάνα της!), πάει και φωνάζει να μου πάρουν συνέντευξη στα γαλλικά.

Σκάει μύτη μια ξερακιανή Γαλλίδα. Ωραία, λέω από μέσα μου. Ευκαιρία για επανάληψη με native speaker.

Μου παίρνει συνέντευξη στα γαλλικά, μου δίνει ένα γαλλικό κείμενο με τυπογραφικά λάθη -ούτε ένα τόνο στα κεφαλαία δεν είχε βάλει-, και μου κάνει και υπαγόρευση για ορθογραφία. «Ούτε ένα λάθος!», αναφωνεί.

Φεύγω και τους χαιρετώ ενθουσιασμένη και χαμογελαστή. Μου υπόσχονται συνέντευξη και αύριο.

Κατεβαίνω στο ισόγειο. Βγάζω κινητό. Μπλοκάρω το τηλέφωνό τους. Βάζω μέσα κινητό.

Σκέφτομαι τα επόμενα θύματα που θα έρθουν για συνέντευξη. Πού θα κοιτάξουν πρώτα;

Βγάζω νεσεσέρ. Ανοίγω νεσεσέρ. Φρεσκάρω το κραγιόν μου. Κόκκινο, μοιραίο και επαναστατικό. Παίρνω το κραγιόν και γράφω στην είσοδο κόκκινα, μοιραία κι επαναστατικά: «Η εταιρία Τάδε θέλει δωρεάν προσωπικό».

Φεύγω με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη. Τρέχω με το αυτοκίνητο Κατεχάκη. Βάζω τέρμα deep house και το απογευματινό αεράκι με φυσάει. Life is good, σκέφτομαι…

Φιλικά

Κωνσταντίνα

Υ.Γ. Προτείνω στη κυβέρνηση να κάνει ειδική ομάδα συνεντεύξεων για επιχειρήσεις που αναζητούν μαύρη ή αμισθί εργασία (δουλεμπόριο δηλαδή). Να τους ταράξει στα πρόστιμα. Θα χαρώ να συμμετέχω. Όχι αμισθί.

(Αγαπητή Κωνσταντίνα, οι εταιρίες έχουν πάρει χαμπάρι πως η χώρα είναι γεμάτη εθελόδουλους, οπότε είναι λογικό να ψάχνουν ανθρώπους που να δουλεύουν τσάμπα. Στον επόμενο τέτοιο τύπο που θα συναντήσεις, να του την πέσεις. Γκομενικά. Και να μου στείλεις την ιστορία. Καλή συνέχεια. Να είσαι καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.