Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες, δεν πιάνουν οι ευχές

Φίλε Πιτσιρίκο, είπα να σου γράψω για την “μαγική σκέψη”.
Αυτές οι δύο λέξεις μου είχαν μείνει στο μυαλό από όταν ήμουν στη σχολή, μου άρεσε πάντα ο τρόπος που ηχούσαν η μία δίπλα στην άλλη.

Όχι, δεν είχα συμφοιτητή τον Χάρι Πότερ στη σχολή μαγείας, που δεν θυμάμαι πώς διάολο τη λένε και δεν θα το γκουγκλάρω τώρα γιατί δεν είμαι καν οπαδός της σειράς.

Για την ιατρική σχολή μιλάω και συγκεκριμένα για το μάθημα της ψυχιατρικής, όπου η “μαγική σκέψη” συμπεριλαμβανόταν στα κριτήρια διάγνωσης μιας ψυχικής νόσου.

Εδώ και λίγο καιρό, έχω αρχίσει να παρατηρώ πόσο επηρεάζεται τόσο η ελληνική όσο και οι περισσότερες κουλτούρες από την μαγική σκέψη.

Εξηγούμαι: Ο Έλληνας π.χ. έχει την εντύπωση πως ο τρόπος με τον οποίο σκέφτεται για τους άλλους, αρνητικός κυρίως, μπορεί να επιφέρει μέσα από κάποια μυστηριώδη αλληλεπίδραση ένα απτό και πραγματικό αποτέλεσμα.

Είναι κάτι σαν το βουντού ένα πράγμα, αλλά χωρίς τις κούκλες και τα σφαγμένα κοκκόρια, ή σαν την δύναμη των Τζεντάι αλλά χωρίς τα φωτόσπαθα και τα αλλεπάλληλα σίκουελς και πρίκουελς που σε κάνουν να θες να κόψεις τις φλέβες σου με το προαναφερθέν όπλο.

Παράδειγμα, η χαρακτηριστική φράση “τι θα λέει/σκέφτεται ο κόσμος;”, η οποία εκστομίζεται συνήθως με ένα αίσθημα φόβου, λες και με κάποιο τρόπο αυτό που λένε ή σκέφτονται οι άλλοι θα έχει απευθείας αντίκτυπο στη ζωή μας.

Και φυσικά, αρκεί να δούμε τον στόμφο με τον οποίο μιλάμε εμείς όταν σχολιάζουμε τους άλλους.

Αν παρατηρήσεις τη φωνή, την έκφραση και τη γλώσσα του σώματος, αισθάνεσαι μετά από λίγο πως αυτός που μιλάει φέρεται σαν να έχει το φυσικό πρόσωπο μπροστά του.

Έχει την κέρινη κούκλα, αλλά είναι αόρατη και την τρυπά με τις δονήσεις της φωνής του και το βλέμμα του αντί για βελόνες.

Μπορείς επίσης να δεις το ίδιο, όταν βλέπεις κόσμο να τραγουδά τα τραγούδια που καταφέρονται κατά του συστήματος πχ.

Όταν μιλάνε για την επανάσταση, για την αντίσταση κλπ.

Νομίζεις πως εκείνη τη στιγμή ανταλλάσσουν πυρά με την αστυνομία και έχουν γραπώσει τους κυβερνώντες από τον σβέρκο και τους σέρνουν με πίσσα και πούπουλα.

Στις διαδηλώσεις ο κόσμος φώναζε έξω από τη βουλή, περιμένοντας ίσως να πέσουν τα τείχη της Ιεριχούς από τις δονήσεις και την επαναστατική ενέργεια που εξέπεμπαν;

Όταν προπηλακίζεται κανένας πολιτικός, μάλλον υπολογίζει κανείς στο να βραχυκυκλώσει η συνείδησή του και να δει το φως, να πέσει στα γόνατα και να ζητήσει συγχώρεση για τις βρωμιές του; Πως δεν θα κοιμάται τα βράδια;

Οι απεργίες, οι διαδηλώσεις, οι προπηλακισμοί, τα τραγούδια και ακόμα και τα κείμενα που γράφουμε και σου στέλνουμε είναι απλά εκτόνωση, όπως σωστά επισημαίνεις και εσύ.

Κάνουμε ευχές στα υστερόγραφά μας, ξορκίζουμε και καταριόμαστε ελπίζοντας πως θα καταφέρουμε….

Τι θα καταφέρουμε; Να τους αποθαρρύνουμε; Να τους κακολογίσουμε μέχρι τελικής πτώσεως; Να τους τρέψουμε σε φυγή με τους παιάνες μας;

Μαγική σκέψη λοιπόν, οι λύσεις σπανίζουν, βρίσκονται δύσκολα και εφαρμόζονται δυσκολότερα οπότε ας συνεχίσουμε την ανώδυνη εκτόνωση. Άσε που είναι και πιο ποιητική και ρομαντική!

Για σκέψου για μια στιγμή την περίπτωση να μη βρίσκεται η λύση σε δρόμους και οδοφράγματα, συγκρούσεις, βόμβες, αγώνες, μάχες και τραγούδια στο βουνό γύρω από τη φωτιά.

Σκέψου η ανατροπή να μπορεί να γίνει πραγματικότητα με μολύβι και χαρτί, ρεαλιστικό σχεδιασμό και εφαρμογή του, έτσι ώστε να μπλοκάρει τον τρόπο που κινείται η οικονομία πχ.

Να κάτσει κανένα σοβαρό παρεάκι οικονομολόγων και να δει πώς μπορεί να βάλει τα μπαστούνια στους τροχούς των καριόληδων και να τους αναγκάσει σιγά σιγά να έρθουν προς τα δώθε και να σταματήσουν να πηδάνε πατόκορφα τον κόσμο.

Αλλά είναι και αυτοί σαν τους χάκερς μάλλον, οι ικανοί συντάσσονται με την εξουσία τελικά αντί για τον απλό κόσμο.

Οι άλλοι παραπονιούνται γιατί δεν βρίσκουν δουλειά· συγγνώμη, άνεργοι οικονομολόγοι, απλά αστειεύομαι.

Όπως πάντα, δεν καταλήγω κάπου, και τελικά ίσως και να έχω άδικο και να πιάσουν οι κατάρες και οι ευχές μας.

Τελικά, ίσως η μαγική σκέψη να λειτουργεί και να βγάλουν τον καρκίνο όλοι τους και να ησυχάσουμε.

Με φιλικούς χαιρετισμούς από την Σκανδιναβία

Βασίλης

(Αγαπητέ Βασίλη, γράφεις “για σκέψου”. Ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα: δεν σκεφτόμαστε. Τα πάντα έχουν αλλάξει, έχει γίνει η ψηφιακή επανάσταση αλλά οι περισσότεροι σκέφτονται με όρους του 20ού αιώνα. Δηλαδή, έχεις το Διαδίκτυο για να φτάσεις στα πέρατα της Οικουμένης και εσύ θέλεις να κάνεις κατάληψη στο μικρόφωνο του 9,84 που δεν τον ακούει άνθρωπος. Κάποιος -δεν θυμάμαι ποιος και δεν θέλω να το γκουγκλάρω- είχε πει πως βλακεία είναι να κάνεις συνέχεια το ίδιο πράγμα και να περιμένεις διαφορετικό αποτέλεσμα. Δηλαδή, έχεις απέναντί σου την παγκόσμια χούντα, δεν υπάρχει καν αστική δημοκρατία πια, και εσύ κάνεις πορεία στην Σταδίου και λες τραγούδια της δεκαετίας του ’60. Τα έκανε πάνω του το σύστημα. Βασίλη, νομίζω πως έχεις υπερεκτιμήσει τους οικονομολόγους σε όλον τον κόσμο. Πάσχουν και αυτοί από την ασθένεια της εξειδίκευσης. Και βέβαια, είναι όλοι τους μοναδικοί. Πάρε τους Έλληνες οικονομολόγους που έσκασαν μύτη μετά την χρεοκοπία: ο καθένας τους κατέχει τη μια και μοναδική αλήθεια και χλευάζει τους άλλους οικονομολόγους. Χώρια που η λέξη “οικονομία” έχει αλλάξει εντελώς νόημα, και δεν είναι η μόνη λέξη που έχει αλλάξει νόημα. Βέβαια, υπάρχουν και άγνωστες λέξεις πια. Η λέξη “σκέψη” είναι άγνωστη στους περισσότερους ανθρώπους. Δεν μπορούν να σκεφτούν. Και φυσικά, δεν σε θέλουν να σκέφτεσαι. Η σκέψη είναι επικίνδυνη. Και διώκεται. Βασίλη, ξέρουμε πως η μόνη μας αντίδραση που φοβούνται είναι στάση πληρωμών και απεργία διαρκείας. Αλλά ας κάνουμε μια πορεία ακόμα. Να ανάψουμε κι ένα κεράκι, να πέσει το Μνημόνιο. Βασίλη, εκτός από τη μαγική σκέψη, ωραίος είναι και ο μαγικός ρεαλισμός. Κι αυτές οι λέξεις ηχούν ωραία μαζί. Και ο Καζαντζάκης τον “εφάρμοσε” πριν τον Μάρκες. Να είσαι καλά, Βασίλη.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.