Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι

Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο,
τις απόψεις μου για το θίασο, τον αποτελούμενο από τους αυλοκόλακες τυχοδιώκτες, τους εκατομμυριούχους ζαμανφουτίστες, τους επαγγελματίες επαναστάτες χωρίς αιτία, τις αγράμματες μετακλητές κουραδομηχανές, τα ρετάλια του ΠΑΣΟΚ, τους πατριδοκάπηλους ψεκασμένους κι όσους άλλους περιβάλλουν σε ομόκεντρους κύκλους το γνωστό αλήτη διδάκτορα του κώλου, σου τις έγραψα παλιότερα στο κείμενο «ανανεωτική αριστερά».

Έμαθα από τρίτους, ότι κάποιοι «φίλοι» και «σύντροφοι» με χαρακτήρισαν υπερβολικό τότε, μέχρι και κακεντρεχή κι αχάριστο με είπαν, αλλά δε φταίω εγώ που έχουν παιδιά να βολέψουν και την είδαν όψιμοι συριζαίοι.

Φυσικά σε μένα δεν είπαν τίποτα˙ κουβέντες με τσόφλια δεν ανοίγω.

Όπως εύστοχα είπε κι ο Αρκάς (να ’ναι καλά ο Άρης που μας το θύμισε): «ο σκύλος όταν βρίσκει τοίχο, τον κατουράει και φεύγει».

Έμεινα σιωπηλός για κάποιες μέρες, υιοθετώντας την προτροπή σου «να πάνε να γ@μηθούνε», απολαμβάνοντας τις ανοιξιάτικες μέρες. Άλλωστε τι να γράψω εγώ. Τα έχεις πει όλα.

Κάπως υπερβολικά βέβαια, γιατί χαρακτηρίζοντας μ@λ@κες και ζώα, αυτούς που κοιτάζοντας μόνο την εφήμερη βολή τους ανέχονται τις συμμορίες των παλαιομνημονιακών να ξιφουλκούν εναντίον των νεομνημονιακών σιχαμάτων στα πάνελ των τσοντοκάναλων, θεωρώ ότι προσβάλλεις βάναυσα τους μ@λ@κες και τα ζώα, αλλά ας είναι˙ συ είπας…

Εγώ μια μίνι αποτύπωση μέρους του έργου της λαϊκιάς κυβέρνησης θα προσπαθήσω να κάνω, καταχρώμενος ες γιούζουαλ την ευγένεια που έχεις να διαβάζεις τις μ@λ@κίες που σου γράφω.

Το νομικό πλαίσιο της χώρας λοιπόν – όπως άπαντες γνωρίζουν – αποτελείται από αναρίθμητους νόμους, προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις κι ερμηνευτικές εγκυκλίους, που ακόμα και στο γήπεδο «Ρένα Αρένα» του πρώην εκπαιδευτή σχολής οδηγών και νυν πετρελαιά, που πρόκειται να χτιστεί – με τα δικά μας λεφτά βέβαια και κόβοντας ό,τι δέντρο έχει μείνει γύρω – να προσπαθήσεις να χωρέσεις, δε χωράνε.

Φυσικά, πρόκειται για διατάξεις αλληλοσυμπληρούμενες, αλληλοαναιρούμενες, αντιφατικές, αναχρονιστικές, σκόρπιες δεξιά κι αριστερά σε άσχετα νομοσχέδια, οι οποίες καθιστούν το νομικό πλαίσιο του Προτεκτοράτου απόλυτα αδιαφανές, εξαιρετικά δαιδαλώδες και διάτρητο.

Βέβαια, αν δεν ήταν τέτοιο, πώς θα καρπώνονταν τόσα εκατομμύρια εταιρίες ημετέρων από πάσης φύσεως κρατικά κι ευρωπαϊκά κονδύλια, για να εκσυγχρονίσουν, να καταστήσουν διάφανο και να κωδικοποιήσουν το νομικό μας πλαίσιο, χωρίς όμως – όσο κι αν ακάματα καταπίνουν πακτωλούς χρημάτων – να τα καταφέρνουν;

Αν δεν ήταν τέτοιο, πώς θα μπορούσαν να ευδοκιμήσουν όλες αυτές οι στρατιές δικηγορίσκων και καθηγητάδων, που τα κονομάν απ’ όπου μπορούν, όταν δεν κάνουν παρελάσεις στον Άγνωστο Στρατιώτη χρησιμοποιώντας τα κλωνάρια των δέντρων για να κρεμάνε τις παλιές γραβάτες;

Αν δεν ήταν τέτοιο, πώς θα μπορούσε να μη δυσλειτουργεί η κρατική μηχανή, που αν ρωτήσεις για το ίδιο ζήτημα δέκα διαφορετικές υπηρεσίες, θα σου δώσει άλλη απάντηση η καθεμία;

Η συμβολή της «αριστερής» μας κυβέρνησης στην επίλυση του συγκεκριμένου ζητήματος ήταν πέραν πάσης αμφιβολίας καθοριστική.

Κατ’ αρχήν το Κοινοβούλιο με διαδικασίες φαστ τρακ, προσπάθησε να προσθέσει όσο γίνεται περισσότερους τόμους μνημονιακών νομοθετημάτων – επιμελώς μεταφρασμένων από την αγγλική ή τη γερμανική – στην ήδη κορεσμένη νομική βιβλιοθήκη του Προτεκτοράτου.

Στρατιές υπουργών, αναπληρωτών, υφυπουργών, γενικών γραμματέων, τελώνων και φαρισαίων, υπογράφουν ασταμάτητα εγκυκλίους, οι οποίες σκόπιμα λειτουργούν αποπροσανατολιστικά, αποσκοπώντας στο να συμβάλλουν στο ακόνισμα της σκέψης ακόμα και των πλέον εμβριθών αναλυτών.

Τέλος, το δίδυμο των πετυχημένων που ασχολείται με τη χειραγώγηση, συγγνώμην την επίβλεψη, του νομοθετικού έργου, όταν δεν παίρνει τηλέφωνο στους δικαστές για «τα χρόνια πολλά» ή δεν αναλώνεται στο ξεκατίνιασμα, βγάζοντας στη φόρα τα λερωμένα κι άπλυτα όσων αρνούνται να πειθαρχήσουν, ασχολείται με το σχολιασμό της απόδοσης των χαφ της κυανέρυθρης ομάδας, όπως μάθαμε εσχάτως σε μια συζήτηση που διεξήχθη στο «ναό της δημοκρατίας» του Προτεκτοράτου.

Αν ιθαγενής πέσει στην ανάγκη της αντιδικίας με άλλον ιθαγενή ή κι αλλογενή τον Απρίλιο του 2016 και κάνει το σφάλμα να μην αποδεχτεί το δίκιο του ισχυρότερου, αν ζει κι εξακολουθεί να τον απασχολεί η ίδια αντιδικία το 2026, θα μάθει στην αίθουσα του δικαστηρίου ότι η υπόθεσή του θα εκδικαστεί το χειμώνα του έτους 2027, γιατί ήταν τελευταία στο πινάκιο.

Το χειμώνα του 2027, θα του δοθεί δικάσιμος για την άνοιξη του 2029 λόγω απεργίας των δικηγόρων κι αν κάποτε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου να γίνει το δικαστήριο, ή που θα ’χουν αποβιώσει οι αντίδικοι ή που θα ’χει παραγραφεί η υπόθεση ή ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που δεν έχει στο ενδιάμεσο διάστημα μεταβληθεί το νομικό πλαίσιο, οι αντίδικοι αποκλείεται να θυμούνται για ποιο λόγο στράφηκαν ο ένας εναντίον του άλλου.

Γι’ αυτό ο σοφός λαός είπε «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι» κι η κυβέρνηση της «αριστεράς», πιστή στα ήθη και τα έθιμα του λαού, επιμένει να το εφαρμόζει.

Με αγάπη

Σ.Α.Μ.

(Αγαπητέ Σ.Α.Μ., ούτε χώρα υπάρχει, ούτε κυβέρνηση, ούτε πολίτες. Υπάρχει προτεκτοράτο, μαριονέτες και χάπατα-ραγιάδες. Αυτά. Άντε να φύγεις κι εσύ με το καλό -όπως σχεδιάζεις-, και να μου γράφεις ωραίες ιστορίες από το εξωτερικό. Να είσαι καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.