Ιδού ο Νυμφίος, έρχεται…
«εν τω μέσω της νυκτός…» κατά τας Γραφάς, καθότι δουλειές του είδους αυτού, νύχτα γίνονται Πιτσιρίκο μου.
Όσοι ξέρουν – είπε κάποιος – δεν κάνουν προβλέψεις κι όσοι κάνουν προβλέψεις, δεν ξέρουν. Ας είναι. Δεν μπορώ να αντισταθώ στην ανοιχτή πρόσκληση-πρόκληση που μου ’κανες. Θα πω την εκτίμησή μου και ας μου βγει και σε κακό (επιτραπήτω μοι η παράφραση του Παπάζογλου).
Κατά πώς δείχνουν τα κουκιά, ο φίλος σου ο Στέφανος θα σου χαλάσει πάλι το πρόγραμμα μια νύχτα οσονούπω, για να σε πληροφορήσει ότι φάγανε τον αγραβάτωτο αλήτη -ποιοι και πώς είναι πλέον από παγερά έως απόλυτα αδιάφορο, αφού έχει ήδη καεί κι άλλωστε προέχει η σταθερότητα του τόπου μέσα από την παραμονή μας στη ζώνη του ευρώ- και, ω του θαύματος, μετά από ατέρμονες συζητήσεις, συσκέψεις και διαβουλεύσεις, όλοι οι ξεπουλημένοι – παλαιομνημονιακοί τε και νεομνημονιακοί – θα στηρίξουν αυτόν που επιβάλλουν οι θεσμοί και δεν έχει πια άλλες βλέψεις, από το καλό του Προτεκτοράτου˙ βεβαίως, βεβαίως…
Φυσικά, όταν ο Δραγασάκης αναφέρεται στο καλό της Αποικίας, εννοεί ότι θα πασχίσει στα γεροντάματα να βρει σημεία σύγκλισης των συμφερόντων των ξένων κατακτητών με τα συμφέροντα της ντόπιας ολιγαρχίας, ξεπουλώντας εν ανάγκη ακόμα και τον Παρθενώνα. Για τα δίποδα δεν τίθεται καν ζήτημα – αναλώσιμα είναι.
Αλλά αυτό δεν έχει καμία απολύτως σημασία για το μέσο ραγιά, που νιώθει αδήριτη την ανάγκη ποδηγέτησης, τρέμοντας για τις τραγικές συνέπειες από κανένα Grexit κι ας μην έχει να φάει.
Ψωμί κι ελιά και Κώτσο βασιλιά λέγανε οι παλιότεροι.
Ψωμί και σκατό, αρκεί να ’μαστε στο ευρώ, επιμένουν οι νεότεροι.
Αυτό στο Προτεκτοράτο θεωρείται εξέλιξη.
Να ζούσε ο Δαρβίνος, θα παρίστανε τον κήρυκα σε παλιοημερολογήτικα ξωκκλήσια, υποστηρίζοντας με πάθος, ότι είμαστε απόγονοι του Αδάμ και της Εύας.
Η επιλογή Δραγασάκη εκτιμώ πως πρόκειται να επιβληθεί για τους εξής λόγους:
Κατ’ αρχήν δε χρειάζονται εκλογές. Γιατί, εποχές που είναι, άντε να πείσεις τα χάπατα να σηκωθούν ξανά απ’ τον καναπέ, για να πάνε να ψηφίσουν.
Αυτοί ούτε να γ@μ@σουν δε σηκώνονται, όχι να ψηφίσουν. Βρήκαν και το πρόσχημα τώρα «όλοι ίδιοι είναι», χεστήκανε.
Οι μόνοι που πρόκειται να λειτουργήσουν συντεταγμένα είναι οι κουκουέδες και οι γκολνταυγήτες.
Η κυρά Φώφη, ο λακές του Μπόμπολα, ο Πιτσαδόρος κι ο Ψεκασμένος, ούτε με κυάλια δε βλέπουν Βουλή.
Κάτι Καρατζαφύρερ και λοιπά ερπετά ακόμα ψάχνονται, ψαρεύοντας στα θολά νερά.
Θες να κάτσει καμιά στραβή και να ψάχνονται θεσμοί, νταβατζήδες, κόμματα και δίποδα; Στην πεπατημένη λοιπόν. Κι ο Παπαδήμος κάπως έτσι προέκυψε.
Κατά δεύτερον, είναι ο μόνος που ισχυρίζεται ότι το 80% του μνημονίου μπορεί και πρέπει να εφαρμοστεί μέχρι τον Ιούλιο. Ούτε ο Κούλης ο ζαβός δεν αμολάει τέτοιες παπαριές.
Άγνοια κινδύνου δεν έχει, πρόθυμος είναι, τι πιο εξυπηρετικό για τους προστάτες μας…
Κατά τρίτον, πάει καιρός τώρα, που απλά γλιστράμε προς τα κάτω.
Αφού ο Μακεδονομάχος κι ο Διδάκτορας βάλαν τις υπογραφές, μετά αρχίσαν δήθεν τις τσιλιτσάντζουλες, παριστάνοντας τις μωρές παρθένες και τους καλοκάγαθους κυβερνήτες, ψάχνοντας τη μια για ισοδύναμα, την άλλη στον τάφο της Αμφίπολης, την τρίτη για τη χαμένη Ατλαντίδα, παίζοντας ένα διαρκές κατενάτσιο, με σκοπό να προλάβουν να φάνε όσο μπορούν και να τη φάει ο επόμενος.
Βάλε και το χειμώνα που ήταν μαλακός και τη βγάλανε τσέτουλα τα δίποδα με το πετρέλαιο – που αν είχε κρύα θα θρηνούσαμε νεκρούς – γιατί πλέον επίδομα πετρελαίου δικαιούνται μόνο οι άστεγοι, για τους οποίους όπως ξέρεις, τα κόμματα του Κοινοβουλίου ενδιαφέρονται, όσο ένας τυφλός για ταινία του βωβού κινηματογράφου.
Είναι φανερό ότι έφτασε το πλήρωμα του χρόνου να μας χώσουν βαθύτερα το κ@λοδάχτυλο, αφού οι κώλοι άνοιξαν και είναι δεκτικοί σε μια περαιτέρω διείσδυση, για το καλό της χώρας φυσικά.
Επιτέλους. Φτάνει πια. Όλο λάδι, λάδι κι από τηγανίτα τίποτα. Θες να βγουν τίποτα αγανακτισμένοι στους δρόμους, απαιτώντας νέες περικοπές κι επιπλέον φόρους;
Ο μόνος πρόθυμος να προσφέρει την ηδονή του πόνου στα δίποδα, έχοντας πλήρη επίγνωση του τι κάνει – όχι απλά αδιαφορώντας για τις συνέπειες, αλλά και επιχειρηματολογώντας για την αναγκαιότητά τους – προσβλέποντας απλά στην Προεδρία για τις υπηρεσίες που προτίθεται να προσφέρει, είναι έτοιμος από καιρό.
Θα τον στηρίξουν άπαντες – οι φιλελέδες με ζέση, οι «αριστεροί» με πόνο ψυχής – για να σώσουν θέσεις και καταθέσεις, να εξασφαλίσουν προσωρινή ατιμωρησία και με το φόβο, ότι όσο να ’ναι, όλο και κάποιος κοριός, κάτι μπορεί να έχει καταγράψει για το κάθε σούργελο.
Την επιλογή θα σπεύσουν να επιβάλλουν στο πόπολο τα Μέσα Μαζικής Προπαγάνδας, με το σύνολο των εντεταλμένων αλητών-ρουφιάνων-δημοσιοκάφρων να υπερθεματίζουν σε γλείψιμο, καθιστώντας σαφές ότι πρόκειται για επιβεβλημένη επιλογή.
Θα μας ζαλίσουν πάλι τ’ @ρχίδι@, για το πόσο σοβαρός είναι, τι λαμπρές σπουδές έχει κάνει, τι βαρύγδουπες χοντρομ@λ@κίες έχει δηλώσει κατά καιρούς, πόσο αποστασιοποιημένος ήταν από το τσίρκο της ΠΦΑ, πόσο έχει συμβάλει στο καλό του τόπου, ένα κάρο αηδίες και ξεράσματα˙ θα είναι όλοι μέσα στη γλοιωδία, αποσκοπώντας ν’ αρπάξουν ό,τι μπορούν για τ’ αφεντικά τους.
Θα τον επιβάλουν στα χάπατα ως φωνή της λογικής, απέναντι στα φαινόμενα του λαϊκισμού.
Δε θα μας πουν ποτέ, πως ο Νυμφίος είναι γνωστός στην πιάτσα της πολιτικής σφαίρας της Αποικίας με τα παρατσούκλια «κοντοπούτ@ν@» και «ποντικομαμή», καθώς ο από κούνια κονομημένος, γαλουχημένος με την εδραία πεποίθηση «στον αγώνα ενωμένοι και στη μάσα χωριστά», καθένας αντιλαμβάνεται πόσο αγαπητός είναι.
Φημολογείται, πως όταν κάποτε σε ένα κέντρο, κάποιος σύντροφος του αφιέρωσε το τραγούδι «τα μούρα» του Τσιτσάνη, ο Νυμφίος στράβωσε τόσο στο ρεφραίν («άσπρα μούρα, μαύρα μούρα, είσαι μια παλιοχαμούρα»), που η μαρμάγκα δεν έφαγε μόνο το σύντροφο, αλλά και το μαγαζί.
Άσπονδοι φίλοι του και πρώην σύντροφοί του, «πεμπτοφαλαγγίτη» τον ανεβάζουν, «δεξιό» τον κατεβάζουν.
Κακεντρέχειες Πιτσιρίκο μου, κακεντρέχειες. Για όσους θυμούνται τη συμβολή του σε αδειοδοτήσεις τσοντοκάναλων, διαγραφές θαλασσοδανείων και την αγαστή συνεργασία του με Μάνους, Ανδριανόπουλους και σία στις Κυβερνήσεις Τζανετάκη και Ζολώτα (αλήθεια, ζει ο αειθαλής κολυμβητής;), όλα τούτα μοιάζουν κακόβουλες κριτικές, δείγματα εμπάθειας για το Νυμφίο, που με τόση υπομονή παρέμενε στο κόμμα του τίποτα χρόνια ολάκερα, αποτελώντας τη χρυσή εφεδρεία πατρώνων, προστατών και νταβατζήδων κι επιτέλους έρχεται…
Κλείνω, για να μην κουράζω
Αλλά θα επανέλθω
Την αγάπη μου
Σ.Α.Μ.
(Αγαπητέ Σ.Α.Μ., στηρίζω Δραγασάκη για πρωθυπουργό στο προτεκτοράτο. Να τον δοκιμάσουμε κι αυτόν. Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!! Ο Δραγασάκης είναι το πρόσωπο που εκπροσωπεί απόλυτα την Ελλάδα. Αυτή η φάτσα σαν μαϊμού με τη μασέλα να πηγαινοέρχεται συνεχώς -σαν να έχει όλη την ώρα μια μπανάνα στο στόμα- είναι το πρόσωπο της σημερινής Ελλάδας. Όταν μου έλεγαν φίλοι Συριζαίοι διάφορα επαναστατικά -πριν γίνει βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση- τους έλεγα “παιδιά, με τον Δραγασάκη θα γίνουν όλα αυτά που λέτε;”. Τους καημένους. Να είσαι καλά, Σ.Α.Μ.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.