Κάποιος ήταν αριστερός επειδή…

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Με ρώτησε ένας στο δρόμο αν ήμουν κομμουνιστής ή αναρχικός.
Πολύ μου αρέσουν αυτές οι ερωτήσεις, επειδή τώρα δεν μιλάει κανείς γι’ αυτά τα πράγματα, αφού κάνουν όλοι σαν να μην συνέβη τίποτα.

Επιμένει να μάθει: “ήσουν αριστερός ή δεν ήσουν;”

Α, μου αρέσουν οι ευθείες ερωτήσεις.

Αν ήμουν αριστερός;

Ε……. συγγνώμη λίγο.

Αριστερός με ποια έννοια;

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή νόμιζε πως ήταν αριστερός -και ίσως να ήταν.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή γεννήθηκε στην Κοκκινιά.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήταν ο παππούς του, η γιαγιά του, ο πατέρας του. Η μαμά του όχι.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή έβλεπε την ΕΣΣΔ ως υπόσχεση, ένα όνειρο που πήγαινε αργά αλλά θα έφτανε μακριά και τον κομμουνισμό ως επίγειο παράδεισο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ένοιωθε μόνος.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή τον εκνεύριζαν τα Θρησκευτικά στο σχολείο και οι αναγκαστικές εκδρομές στην εκκλησία, παρότι γλιτώναμε αυτά τα άτιμα τα Μαθηματικά.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή το απαιτούσε ο κινηματογράφος, το θέατρο, η μουσική, τα φεστιβάλ. ‘Ολοι το απαιτούσαν.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή “η ιστορία είναι με το μέρος μας.”

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή του το είπαν.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν του τα είπαν όλα.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή κάποτε ήταν δεξιός ή φασίστας και ντρεπόταν πολύ γι’ αυτό.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ο Βελουχιώτης και ο Μπελογιάννης ήταν καλοί άνθρωποι.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ο Καραμανλής και ο Παπαδόπουλος δεν ήταν καλοί άνθρωποι.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή παρ’ όλο που ήταν πλούσιος αγαπούσε πολύ το λαουτζίκο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή του άρεσε να πίνει κρασί στα λαϊκά πανηγύρια ή τις εκδηλώσεις της ΚΝΕ.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήταν τόσο άθεος που είχε ανάγκη από έναν άλλον θεό.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήταν τόσο εκστασιασμένος από τους εργάτες που ήθελε να είναι ένας απ’ αυτούς.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν άντεχε άλλο να είναι εργάτης.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε να αυξηθεί ο πενιχρός μισθός του.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή “η επανάσταση δεν θα γίνει σήμερα, ίσως να μη γίνει ούτε αύριο, αλλά μεθαύριο θα γίνει σίγουρα.”

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή “το προλεταριάτο θα εντείνει την ταξική πάλη και θα ανατρέψει την μεγαλοαστική τάξη”.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή έβλεπε μόνο ΕΤ3.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε να τσατίσει τον μπαμπά.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήταν στη μόδα.

Κάποιος ήταν αριστερός λόγω αρχών.

Κάποιος ήταν αριστερός από αγανάκτηση.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε να εθνικοποιηθούν τα πάντα.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε τον διαχωρισμό Κράτους-Εκκλησίας.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή είχε σιχαθεί τους παρακρατικούς, τα ΜΑΤ και τις δυνάμεις ασφαλείας.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν είχε φάει ποτέ του δακρυγόνο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή είχε φάει δακρυγόνο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή είχε ανταλλάξει τον διαλεκτικό υλισμό με το Κράτος και Επανάσταση του Λένιν.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή είχε διαβάσει Μαρξ, Μπακούνιν, Κροπότκιν, Τρότσκι, Λένιν.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή νόμιζε ότι είχε πίσω του την εργατική τάξη.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήταν πιο αριστερός από τους άλλους (πριτς).

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αριστερός (βγάλε άκρη).

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν αριστερός.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή υπήρχε το ΚΚΕ.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή παρ’ όλο που υπήρχε το ΚΚΕ.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν υπήρχε κάτι καλύτερο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή είχαμε το χειρότερο σοσιαλιστικό κόμμα στην Ευρώπη.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν υπήρχε χειρότερο κράτος από εμάς στον κόσμο, εκτός ίσως από την Ουγκάντα.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή έφαγε εφτά μνημόνια στο κεφάλι και δεν άντεχε και όγδοο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν άντεχε άλλα 40 χρόνια κυβερνήσεις σοσιαλδημοκρατών, μαφιόζων και ανίκανων απατεώνων.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ΕΑΜ, Βάρκιζα, ξερονήσια, Πολυτεχνείο, Κουμής, Κανελλοπούλου, Τεμπονέρας.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ξέρει τι έγινε το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου του 2008 στα Εξάρχεια.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή πίστευε στην άμεση δημοκρατία, στις επιτροπές των γειτονιών, στην κοινωνική δικαιοσύνη, στην ισότητα, στην παιδεία.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε να εξαλειφθεί η φτώχεια, να σταματήσουν οι πόλεμοι και να ανατραπούν οι δικτάτορες και όλες οι κυβερνήσεις-μαριονέτες των αγορών.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε να γράφει ότι θέλει χωρίς να φοβάται μην τον φάνε σαν παστίτσιο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή έβλεπε την Αργεντινή στο χάρτη και σιγοτραγουδούσε το “μια νύχτα μαγική”.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή άκουγε τον Νικόλα τον ‘Ασιμο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ΕΡΕ, Καραμανλής, Παπαδόπουλος, Παττακός, Ντερτιλής, Μητσοτάκης, Σαμαράς, Σημίτης, Βενιζέλος, Βορίδης, Γεωργιάδης, Καρατζαφύρερ, Μιχαλολιάκος, Κασιδιάρης, Παπανδρέου, Στουρνάρας, Παπαδήμος, Παπαντωνίου, Siemens, Βατοπέδι, Ολυμπιακοί, Χρηματιστήριο, Goldman Sachs, Κοσκωτάς, Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, Παπασταύρου.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ξέρει ποιος είναι ο Ρουπακιάς που έφαγε τον Φύσσα.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή άκουγε για τις Μεγάλες Ιδέες και έβαζε τα γέλια.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε την Ελλάδα στην ΕΕ (τιιιιι;).

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν ήθελε την Ελλάδα στην ΕΕ.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή σιχαίνοταν τις γαμημένες αγορές και τα αόρατα χέρια που σου βάζουν δάχτυλο.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήξερε τι είναι καπιταλισμός και φασισμός.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ήθελε να δει τις τράπεζες να καίγονται.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν ήθελε τους ιδιώτες να “αγοράζουν” νοσοκομεία, σχολεία, αεροδρόμια, λιμάνια και σπίτια.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή τον αρρώσταιναν οι πλειστηριασμοί και οι χρεοκοπίες.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν μπορούσε να καταλάβει που διάολο χρωστάνε τα κράτη όλα αυτά τα τρισεκατομμύρια;

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν ήθελε να δει το δάσος του να χάνεται για μερικά κιλά χρυσό.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν άντεχε άλλο να βλέπει τα σύνορα ως χαρακιές πάνω στο σώμα του πλανήτη.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή έβλεπε την απληστία να καταστρέφει το περιβάλλον, τους ανθρώπους και την ίδια τη ζωή.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή όποιος πήγαινε ενάντια στο ρεύμα ήταν αριστερός.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν άντεχε άλλο αυτό το γαμημένο, σάπιο πράγμα που επιμένουμε να αποκαλούμε “δημοκρατία”.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή δεν άντεχε πια όλους αυτούς που καίγονται μόνο για την παρτάρα τους και να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή ονειρεύοταν την πραγματική ελευθερία και όχι αυτό το σκατό που αποκαλούν οι Αμερικάνοι ως ελευθερία.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή νόμιζε πως θα είναι ζωντανός και ευτυχισμένος μόνο εάν είναι και όλοι οι άλλοι ζωντανοί και ευτυχισμένοι.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή είχε ανάγκη από μια ώθηση προς κάτι νέο, γιατί ήταν αποφασισμένος να αλλάζει κάθε μέρα προς το καλύτερο, γιατί είχε ανάγκη από μια διαφορετική ηθική απ’ αυτήν που επικρατεί σήμερα.

Και ίσως να ήταν απλά μια δύναμη, ένα φτερούγισμα, ένα όνειρο, απλά μια επιθυμία να αλλάξεις τα πράγματα προς το καλύτερο για να αλλάξεις τελικά την ίδια τη ζωή.

Κάποιος ήταν αριστερός επειδή με αυτή το ακαταμάχητο συναίσθημα, ο καθένας μπορούσε να είναι πλέον κάτι παραπάνω από αυτό που ήταν.

‘Ηταν σαν να έχεις δύο πρόσωπα.

Από την μια, η προσωπική καθημερινή κόπωση.

Από την άλλη, η αίσθηση του να ανήκεις σε μια φυλή που θέλει να απογειωθεί για να αλλάξει ουσιαστικά τη ζωή.

‘Οχι…

Μην στεναχωριέστε.

‘Ισως τότε, την εποχή της χρεοκοπίας, να μην ήμασταν έτοιμοι.

‘Ισως ακόμα και παλιότερα, τις εποχές των μεγάλων κοινωνικών αγώνων, πολλοί να άπλωσαν τα φτερά τους χωρίς να είναι έτοιμοι να πετάξουν -σαν υποθετικοί γλάροι.

Και τώρα;

Τώρα νοιώθεις σαν δύο.

Από την μια, ο άνθρωπος προβάλλεται δουλοπρεπής μέσα από την αθλιότητα της καθημερινής του επιβίωσης.

Και από την άλλη, ο… γλάρος, που δεν έχει πια τη διάθεση να πετάξει, γιατί το όνειρο έχει σακατευτεί.

Δυο δυστυχίες σε ένα σώμα.

Με εκτίμηση

Άρης

Υ.Γ. Μετά τις δυο εκλογικές επιτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και την στάση των πολιτών μετά το δημοψήφισμα, είναι πια ολοφάνερο πως η Αριστερά στην Ελλάδα δεν είναι παρά μερικές σταγόνες στον ωκεανό. Ο ΣΥΡΙΖΑ το εκμεταλλεύτηκε στο έπακρον, ώστε να μπορέσει να αποτελέσει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο του κινήματος. Πριν 20 περίπου χρόνια, ο Giorgio Gaber -που πέθανε την πρωτοχρονιά του 2003- με ένα φανταστικό μονόλογο (σχεδόν… απολογία) χρονικά μετά την πτώση του τείχους, σχολίασε το κομμουνιστικό κίνημα του χθες και του σήμερα. Στο σκετσάκι του, ένας υποτιθέμενος ανακριτής τον ρωτάει αν είναι κομμουνιστής. Και εκείνος απαντάει “Με ποια έννοια; Κάποιος ήταν κομμουνιστής…”. Αυτό αποτέλεσε και την “έμπνευση” μου (ουσιαστικά τα περισσότερα είναι αντιγραφή), ειδικά τώρα που οι έννοιες έχουν γίνει πάλι λάστιχο. Σ’ ευχαριστώ για εκατομμυριοστή φορά κομπανιέρο για την στέγη που προσφέρεις σε όλες εμάς τις… ταξιδιάρες ψυχές. Ευχαριστώ και τα υπόλοιπα παιδιά για τα υπέροχα κείμενα τους, κυρίως επειδή μέσα από αυτά συνειδητοποιούμε ότι δεν είμαστε μόνοι.

(Αγαπητέ Άρη, κάποιος ήταν αριστερός γιατί ήθελε να βγάλει γκόμενα. Το γράφω …κομψά· άλλο πράγμα ήθελε. Άρη, καλός άνθρωπος να είναι. Εγώ δεν αντέχω άλλο τους αριστερούς και τους δεξιούς. Πάντως, μετά την κυβερνησάρα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, δεν την βλέπω και πολύ δημοφιλή την Αριστερά στην Ελλάδα. Αντιθέτως, βλέπω να φουντώνει το απολιτίκ. Και δικαιολογημένα. Πάντως, οι Ισλανδοί δεν κατέβηκαν στους δρόμους με σημαίες κομμάτων, ούτε ως αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι. Κατέβηκαν σαν ένας λαός. Να είσαι καλά, Άρη. Εγώ σε ευχαριστώ.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.