Οι υπάλληλοι δεν έχουν το δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης
Ο πρόεδρος του Alpha Δημήτρης Κοντομηνάς βγήκε οργισμένος στην εκπομπή της Σταματίνας Τσιμτσιλή και ξέχεσε τους υπαλλήλους του που τολμούν να έχουν την δική τους γνώμη, που είναι διαφορετική από τη δική του και δεν ταιριάζει με τα συμφέροντά του.
Πριν την παρέμβαση Κοντομηνά, η Σταματίνα Τσιμτσιλή, ο Δήμος Βερύκιος και ο Δημήτρης Παπανώτας είχαν σχολιάσει την επένδυση στο Ελληνικό και την πρωτοβουλία του Ιατρικού Κέντρου Αθηνών να “υιοθετήσει” τις μητέρες και τα παιδιά στους Φούρνους Ικαρίας.
Για το θέμα της “υιοθεσίας” στους Φούρνους, ο Δημήτρης Παπανώτας είπε «Αυτό μας κάνει περήφανους τώρα ως χώρα; Όπου η υγεία των παιδιών ενός ελληνικού νησιού εξαρτάται από την ελεημοσύνη ενός επιχειρηματία; Με τόσα λεφτά που φαγώθηκαν, θα έπρεπε να είναι όλα τέλεια στη χώρα».
Φυσικά, αυτό που είπε ο Δημήτρης Παπανώτας είναι σωστό και λογικό.
Το θέμα είναι πως ο Δημήτρης Παπανώτας -και όλοι όσοι δουλεύουν σε καθεστωτικά ΜΜΕ- δεν έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα.
Για να έχεις το δικαίωμα να εκφράζεσαι ελεύθερα, πρέπει να μην έχεις αφεντικό.
Ή θα πρέπει να φέρνεις τόσα χρήματα στο αφεντικό και να του είσαι πολύ χρήσιμος αλλού -περίπτωση Λάκη Λαζόπουλου-, οπότε έχεις μεγαλύτερη ελευθερία έκφρασης αλλά και πάλι δεν μπορείς να ασκήσεις κριτική στο αφεντικό.
Όταν είσαι υπάλληλος, η ελευθερία της έκφρασης δεν υπάρχει για εσένα.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για τους υπαλλήλους των ΜΜΕ, ισχύει για όλους τους υπαλλήλους.
Αν δεν το πιστεύετε, δεν έχετε παρά να πείτε στο αφεντικό σας τι πραγματικά πιστεύετε για αυτόν.
Δεν θα το κάνετε. Γιατί μετά ακολουθεί η απόλυση.
Οπότε, ας σταματήσουν τα κηρύγματα για την ελευθερία της έκφρασης από ανθρώπους που δεν μπορούν να πουν ελεύθερα την γνώμη τους.
Παιδιά, είστε δούλοι, μπράβο σας, αλλά τουλάχιστον αποδεχτείτε το και βγάλτε τον σκασμό.
Η παρέμβαση Κοντομηνά στην εκπομπή του σταθμού του και η λύσσα του δείχνουν έλλειψη ψυχραιμίας και πως οι ολιγάρχες δεν έχουν την δύναμη που είχαν· αυτό φάνηκε περίτρανα και στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου, όπου υπέστησαν την ήττα της ζωής τους.
Τα κανάλια τους τα παρακολουθούν πια μόνο γέροι, λούμπεν και ανήμποροι.
Λογικό είναι, όταν οι υπάλληλοί σου είναι σκλάβοι που πρέπει να λένε αυτά που θέλεις εσύ και αυτά που συμφέρουν εσένα.
Άνθρωποι που θα έπρεπε να είναι εδώ και χρόνια στη φυλακή έχουν στην κατοχή τους τις δημόσιες συχνότητες και θέλουν να θεωρούνται και εθνικοί ευεργέτες.
Και η “αριστερή” κυβέρνηση κάνει τώρα το δικό της παιχνίδι και φτιάχνει τους δικούς της ολιγάρχες.
Καημένη Ελλάδα.
(Είναι τεράστιο το μίσος και ο φθόνος των ολιγαρχών που έχουν ΜΜΕ για τους ελεύθερους και ταλαντούχους ανθρώπους που εργάζονται στα ΜΜΕ τους. Είδα τον άθλιο τρόπο με τον οποίο φέρθηκε ο Γιάννης Αλαφούζος στον Άρη Χατζηστεφάνου, τον Θύμιο Καλαμούκη και τον Αποστόλη Μπαρμπαγιάννη, τρεις σπουδαίους ανθρώπους και δημοσιογράφους, που ξεκίνησαν από τον ΣΚΑΪ, ήταν παιδιά που “γεννήθηκαν” μέσα στον σταθμό του. Είναι τραγικό να έχεις πολλά χρήματα -επειδή τα βρήκες έτοιμα- και να ξέρεις πως δεν αξίζεις μία, ενώ κάποιοι υπάλληλοί σου είναι αστέρια.)
(Πριν από μερικούς μήνες, με αφορμή την κριτική μου στην ΕΡΤ για τους παρουσιαστές του τηλεμαραθωνίου της Unicef, η κυρία Σταματίνα Τσιμτσιλή έκανε κάποια σχόλια για μένα. Ας τα θυμηθεί τώρα, εγώ δεν τα σχολίασα τότε. Εγώ, με αγαπητική διάθεση, θα ήθελα να της πω πως ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα και όμορφη κοπέλα να επιλέξει τον δρόμο της αξιοπρέπειας, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει παραίτηση. Το κάνουν πολλές νέες και όμορφες κοπέλες. Είναι σημαντικό να μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα. Εγώ μπορώ. Κι ας μην είμαι νέα και όμορφη κοπέλα. Πάντως, αν δεν παραιτηθεί η κυρία Τσιμτσιλή, ας μη μιλήσει ξανά ποτέ για ελευθερία της έκφρασης.)
(Το κείμενο είναι αφιερωμένο σε έναν κύριο που μου είχε προτείνει να δουλέψω στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση του Alpha, όταν τον έπαιρνε πάλι ο Δημήτρης Κοντομηνάς. Αν θυμάται τη συζήτηση που κάναμε στο γραφείο του, θα καταλαβαίνει τώρα τι ακριβώς εννοούσα. Χρειάζομαι κι εγώ τα χρήματα -όπως όλοι- αλλά δεν έχω χεσμένη την αξιοπρέπειά μου. Δούλεψα στον Alpha με τον Γιώργο Μητσικώστα και τον αξέχαστο Λάκη Μπέλλο -όταν τον είχαν οι Γερμανοί, πριν την χρεοκοπία της χώρας- και είχαμε περάσει πολύ όμορφα. Μεγάλη πλάκα να είσαι στο διπλανό στούντιο από αυτό της Μενεγάκη. Επίσης, είναι πολύ αστείο να τρως κάτι στα γρήγορα στο εστιατόριο -για να μην πέσεις κάτω από την πείνα- και γύρω σου να είναι όλοι αυτοί οι “τηλεοπτικοί αστέρες” των πρωινάδικων και των μεσημεριανάδικων, οι οποίοι μάλιστα δεν ξέρουν ποιος είσαι εσύ. Σατανικό. Έχω γελάσει πολύ όλα αυτά τα χρόνια. Πρέπει να τα γράψω μια μέρα όλα αυτά.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.