Πού είναι ο Κυριάκοθ;
Πρέπει να κόντευε δύο μετά τα μεσάνυχτα, Πιτσιρίκο μου, όταν δέησαν να φύγουν τα υπόλοιπα κουρέλια, οι εντιμότατοι φίλοι μου, απ’ τη βεράντα μου, που αράζουμε με το πρόσχημα του Euro και, παρατώντας τα υπολείμματα από πιτόγυρα και πίτσες –τις μπίρες τις στραγγίζαμε πάντα, τώρα που επί ΠΦΑ έχουν αποκτήσει τιμή ακριβού σκοτς δε μένει ούτε υπόνοια οσμής στα μπουκάλια– την έπεσα στο κρεβάτι, κάνοντας ζάπινγκ μέχρι να με πάρει ο ύπνος.
Ξεκίνησα από την ΕΡΤ-1 που κείνη την ώρα, επαναλαμβάνοντας μια πρωινή ενημερωτική τάχαμου μ@λακία, αποδείκνυε ξεκάθαρα ότι αποτελεί προνομιακό πεδίο αποχαύνωσης για όσα δίποδα του Προτεκτοράτου διανύουν φάση εξάρτησης από κατάποση ληγμένων υγρών μπαταρίας, για διπολικούς ευρισκόμενους στο μεταίχμιο μεταξύ μανίας και κατάθλιψης ή για θανατοποινίτες που αγνοούν ότι έχει καταργηθεί η θανατική ποινή και τελούν εν αναμονή της εκτέλεσής τους.
Μια ξινή σαρανταφεύγα Μαΐων παρίστανε την γκόμενα στο στούντιο της Αθήνας, ακιζόμενη πιο άχαρα κι από παντζούρι με χαλασμένους μεντεσέδες και με ύφος πιο μπλαζέ κι από της Μισέλ εκστόμιζε διάφορες κρυάδες στον πλησιέστερο κακομοίρη που θα μπορούσε να την ανεχτεί˙ σε στούντιο της Θεσσαλονίκης βρέθηκε τελικά ο πλησιέστερος ήρωας, ο οποίος κοστουμαρισμένος κι αμίλητος υπέμενε στωικά τη μοίρα του…
Η ΕΡΤ-2 είχε σε επανάληψη μια βεγγέρα που έκανε η Σεμίνα με πέντε–έξι μακαρίτες, καμιά εικοσαριά χρόνια πριν στην τραπεζαρία του σπιτιού της, κάνοντας το Χαρδαβέλα να μοιάζει γύφτουλας μπροστά της, αφού από τότε που του ‘φαγε τη δουλειά η Αγγελική, δε φτάνει που κατάντησε πανηγυρτζής, φιλεύει ο καρμίρης στις δευτεράντζες που φιλοξενεί, κονσέρβες ληγμένες και φτηνά κρασιά που παίρνει τζάμπα απ’ το μεγαλομπακάλικο που διαφημίζει.
Η ΕΡΤ-3, για να μη μείνει πίσω κι αυτήν, έκρινε σκόπιμο να βάλει σε επανάληψη το μεσημεριανό ματς του Euro, για να μάθει ο κάθε ξενύχτης ότι άμπαλη δεν είναι μόνο η δική μας Εθνική˙ γεμάτη η Ευρώπη από ξυλοκόπους.
Στο κανάλι της Βουλής, το Μπαλαούρας φαν κλαμπ πιθανόν να ξενυχτούσε, καμαρώνοντας τοn μεγάλο κοινοβουλευτικό άντρα να μπινελικώνει εκτός κειμένου για τελείως άσχετους λόγους δυο–τρεις δεξιούς που βρίσκονταν στην άδεια –ως συνήθως– αίθουσα, κάθε που, με φανερή δυσκολία ολοκλήρωνε συλλαβιστά την ανάγνωση μιας παραγράφου από το κείμενο που του δόθηκε να διαβάσει και, που ολοφάνερα, δεν ήταν σε θέση να κατανοήσει καν.
Σκουπίζοντας ένα δάκρυ που μου ‘φυγε καθώς σκεφτόμουν πόσα βράδυα σπαταλήσαμε έξω απ’ το Ραδιομέγαρο, ένιωσα τύψεις που δεν πήγα ποτέ να συγχαρώ τον κολλητό του Παπασταύρου, για την πράξη που έκανε κείνο το καλοκαιρινό βράδυ του 2013 κι ενοχές που διαμαρτυρόμουν κι από πάνω ο αχάριστος…
Συνεχίζοντας το ζάπινγκ, προσπέρασα σβέλτα το κανάλι του Κοντομηνά, που, όταν δεν έχει διαφημίσεις και δεν ψάχνουν όλοι κανένα σαλταρισμένο σύζυγο που – στην προσπάθειά του να γλυτώσει από κάποια Κλυταιμνήστρα – έμπλεξε με τη Νικολούλη, τον ιδιοκτήτη θα δείχνει να νουθετεί τα υποπόδια του τσοντοκάναλου ή τον προσωπικό γελωτοποιό του Αλήτη να κατακεραυνώνει όσους δε γουστάρει προσωπικά και τους «εχθρούς» του καθεστώτος.
Στον ΑΝΤ-1, ο κομιστής, εκτός από τα συνήθη ξέκωλα, φιλοξενούσε έναν πρώην επιπλοποιό που, έχοντας χεστεί στο τάληρο, επειδή δε διέθετε το χάρισμα του Χρήστου Κυριαζή, αναγκάστηκε να αυτοαναγορευτεί Πατριάρχης ή κάτι τέτοιο και να περιφέρεται μαζί με κάποιους υπαλλήλους του σε ένα εξοχικό, φορώντας άμφια σε διάφορους χρωματικούς συνδυασμούς˙ λόγω του προχωρημένου της ώρας όμως και της έλλειψης θρησκευτικής παιδείας που με χαρακτηρίζει, δεν ήμουν σε θέση να παρακολουθήσω τη θεολογική συζήτηση που αφορούσε τον αριθμό των βιζιτούδων που κατοικοεδρεύουν εκεί, πώς περνά η μέρα τους, πώς το τρίβουν το πιπέρι και λοιπά συναφή λατρευτικά θέματα.
Με εξαίρεση το ΚΟΝΤΡΑ του Κουρή, όπου ο δυστυχής Αιμίλιος περνούσε την ώρα του λαξεύοντας προσεκτικά το προφίλ του Φίλη, υποβάλλοντάς τον σε σειρά βασανιστικών ερωτημάτων τύπου: «υπάρχει καλύτερος υπουργός από σας;» και το ΣΤΑΡ που ο Κουτσούμπας με την αδιαμφισβήτητη ρητορική του δεινότητα εξηγούσε στον προσωπικό πολιτικό αναλυτή του Αλήτη και τους παριστάμενους επικεφαλής των ΚΟΒΑ Αττικής πόσο εύκολο είναι να τετραγωνίσουμε έναν κύκλο, βασισμένος στην πρόσφατη ανάλυση των πρακτικών του 197ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ, από τα οποία προκύπτει αβίαστα ότι όσο καλό είναι το GREXIT, τόσο κακό είναι το BREXIT, όλα τα υπόλοιπα τσοντοκάναλα κολλαγόνα πουλούσαν, υαλουρονικά οξέα και συναφείς μ@λ@κίες.
Όλα είπα; Ε, όχι ακριβώς όλα. Όλα, πλην Λακεδαιμονίων για την ακρίβεια.
Διότι στο Αλαφουζοκάναλο, για μια ακόμη Δευτέρα ο γνωστόθ Κυριάκοθ με την ομήγυρη στην οποία προσετέθη εσχάτως κι ο Δημοσιογράφος Μάκης, έστησαν το καθιερωμένο βδομαδιάτικο Δικαστήριο δικάζοντας και καταδικάζοντας as usual την ηγεσία του Γαύρου, που άφησε πίσω για μια ακόμη χρονιά καμιά σαρανταριά πόντους το Βάζελο με πουστιές και ίντριγκες, παρόλο που ο πρόεδρος του τριφυλλιού έχει μαζέψει ό,τι πιο φτηνό σαπάκι κυκλοφορεί στην αγορά.
Στις λίγες στιγμές που έμεινα στο κανάλι, παρατήρησα ότι από τα έδρανα των δικαστών που ανέλυαν πάλι όσα κατέγραψε ένας κοριός -ρε Πιτσιρίκο, μόνο εμείς δεν έχουμε κοριούς σ’ αυτόν τον τόπο;- έλειπε η βολευτής Αυλωνίτου, αλλά δεν έδωσα και τόση σημασία, καθώς το άξιο τούτο βούρλο, από το πρωί στα στασίδια του Αλαφουζοκάναλου, μπορεί να είχε πάει προς νερού της…
Ξαναπερνώντας από το ίδιο κανάλι, κάνοντας αυτή τη φορά αντίστροφο ζάπινγκ από το τέλος προς την αρχή, είδα έκπληκτος ένα σωρό κόσμο να ανοιγοκλείνει πόρτες και παράθυρα, σα να ψάχναν όλοι κάτι και να μην το βρίσκαν.
Στην αρχή νόμιζα ότι πρόκειται για κάποια νέα διαφήμιση.
Σαν πέρασαν κάποια δευτερόλεπτα και το σκηνικό συνεχιζόταν, άρχισα να θαυμάζω τον εαυτό μου για την παρατηρητικότητά του, σίγουρος πως η δίκη διακόπηκε, για να αναζητήσουν οι υπόλοιποι δικαστές την Αυλωνίτου.
Καθώς η αναζήτηση συνεχιζόταν χωρίς κάποιο «–όφωνο» να μας εξηγεί τι παίζει, αναρωτιόμουν αν το έχουν τελείως χαμένο εκεί κάτω, λόγω καιρού, ή παίζουν το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού ή στην τελική άρχισαν να παίζουν καμιά νέα παραλλαγή του μπιγκ μπράδερ.
Τις σκέψεις μου ήρθε να διακόψει ένας τριτοτέταρτος ρεπόρτερ του τσοντοκάναλου, ο οποίος με παλλόμενη από συγκίνηση φωνή, περιέγραφε την εισβολή των δυνάμεων καταστολής της ΠΦΑ στο «δεύτερο σπίτι τους» (έτσι αποκαλούσε το τσοντοκάναλο, σε μια προσπάθεια γλειψίματος της εργοδοσίας), με σκοπό τη σύλληψη του Κυριάκου, για λόγους που δεν κρίθηκε σκόπιμο να τους αναφέρει – πιθανό να τους αγνοούσε κι ο ίδιος.
Έμεινα να παρακολουθώ την εξέλιξη αυτού του κρυφτού για μεγάλα παιδιά, ώσπου ο Μορφέας με πήρε στην αγκαλιά του, ρωτώντας με: «πού είναι ο Κυριάκοθ; Οέο, πού είναι ο Κυριάκοθ;»
Χεχεχεχε
Φιλιά πολλά Πιτσιρίκο μου
Σ.Α.Μ.
(Αγαπητέ Σ.Α.Μ., σου έχω γράψει κι άλλη φορά να μην βλέπεις τηλεόραση. Η τηλεόραση πια στην Ελλάδα -και όχι μόνο- είναι μια γεροντική συνήθεια. Και είναι ό,τι πιο λούμπεν έχει η Ελλάδα. Πάντως, τα γράφεις πολύ ωραία και διασκεδαστικά. Και μαθαίνω κι εγώ τι δείχνει η τηλεόραση. Να είσαι καλά.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.