Ημέρα των Ευχαριστιών – Thanksgiving
Η Ημέρα των Ευχαριστιών (Thanksgiving) είναι μια μεγάλη οικογενειακή γιορτή στις ΗΠΑ και τον Καναδά, αφού δίνει μια ευκαιρία στις οικογένειες να βρεθούν μεταξύ τους μια φορά τον χρόνο, γιατί οι ΗΠΑ δεν είναι Ελλάδα και δεν τρως όλο το σόι σου στη μάπα κάθε μέρα, οπότε δεν σου τα κάνουν μπαλόνια όλο τον χρόνο.
Η Ημέρα των Ευχαριστιών ξεκίνησε με τους πρώτους αποίκους που έφτασαν στη Βόρεια Αμερική με τα πλοία -γιατί τότε δεν είχαν EasyJet και τα εισιτήρια στα αεροπλάνα ήταν ακριβά- και ήθελαν να ευχαριστήσουν τον Θεό που δεν τους έφαγαν οι καρχαρίες αλλά και για τις καλές σοδειές από καλαμπόκια που τους χάριζε, με αποτέλεσμα να στουμπώνει η κοιλιά τους από το πολύ καλαμπόκι και να έχουν δυσκοιλιότητα.
Σήμερα, την Ημέρα των Ευχαριστιών, οι Αμερικανοί μαγειρεύουν μια γεμιστή γαλοπούλα αλλά παλιότερα έτρωγαν κάτι άλλο.
Τα πρώτα χρόνια, οι Αμερικανοί μαγείρευαν Ινδιάνους την Ημέρα των Ευχαριστιών αλλά το κρέας των Ινδιάνων ήταν σκληρό, ενώ τους έπαιρνε καμιά βδομάδα να γεμίσουν ολόκληρο τον Ινδιάνο με κουκουνάρι, οπότε το γύρισαν στις γαλοπούλες που έχουν πιο μαλακό κρέας και τις γεμίζεις πιο γρήγορα.
Ένας ακόμα λόγος που οι Αμερικανοί αντικατέστησαν τους Ινδιάνους με γαλοπούλες στην Ημέρα των Ευχαριστιών ήταν το ότι οι Ινδιάνοι λιγόστευαν διαρκώς και οι Αμερικανοί δεν είχαν Ινδιάνους για να δείξουν στους τουρίστες.
Πάντως, η γαλοπούλα μοιάζει εμφανισιακά με Ινδιάνο, οπότε οι Αμερικανοί δεν πήραν χαμπάρι ότι άλλαξε το μενού.
Αφού φάνε σαν ζώα, οι Αμερικανοί το ρίχνουν στις πολιτικές συζητήσεις αλλά, επειδή δεν το έχουν και πολύ με την πολιτική, πιάνουν και τα κουτσομπολιά για το ποιος πήδησε τις περισσότερες -γιατί οι Αμερικάνες είναι αναρχομούνες και φασώνονται αβέρτα-, οπότε γίνεται στο τραπέζι του μουνιού το πανηγύρι και αναρωτιέσαι αν βρίσκεσαι στο Λος Άντζελες ή στο Αγρίνιο.
Στη συνέχεια, οι Αμερικανοί ξεσκίζονται στο κλανοκοπίδι και πετάνε φελούς στο βαρέλι με τις ώρες, ενώ πέφτει και ένα ομαδικό όργιo, για να χωνέψουν και να μην σκάσουν από την γαλοπούλα και τις άλλες μαλακίες που τρώνε.
Οι άνδρες πίνουν μπύρες, φτύνουν και ξύνουν τ’ @ρχίδια τους, ενώ οι γυναίκες πάνε να πλύνουν τα πιάτα, εκτός αν έχουν τίποτα δούλες, οπότε τα πλένουν οι δούλες και οι κυρίες ξύνουν την μoυνάρα τους, λέγοντας συνέχεια ευχαριστώ.
Κάποια στιγμή, επειδή έχουν κουραστεί από τις πολλές ευχαριστίες, το ρίχνουν στις χριστοπαναγίες και στα mοtherfucker, πλακώνονται και στις μπουνιές, πέφτοουν και τίποτα πιστολίδια, οπότε χωρίζει σκοτωμένη η οικογένεια, φεύγει ο ένας για την Αλαμπάμα, ο άλλος για το Κονέκτικατ και η άλλη για την Νεβάδα, και δίνουν ραντεβού για τον επόμενο χρόνο, για να πέσουν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και να πλακωθούν πάλι στις ευχαριστίες προς τον Θεό που δεν έχει ρίξει μια φωτιά να τους κάψει, όπως θα τους άξιζε.
Την παραμονή της Ημέρας των Ευχαριστιών, οι εκτροφείς πουλερικών πάνε στον Λευκό Οίκο και χαρίζουν μια γαλοπούλα στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, αφού της βάλουν μια τάπα στην κωλοτρυπίδα, για να μην κουτσουλήσει τον τόπο όλο.
Το 1989, ο τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους έδωσε χάρη στη γαλοπούλα και δεν την έσφαξαν, οπότε η γαλοπούλα δεν άντεξε κι αυτοκτόνησε γιατί δεν λέει εσύ να ζεις μέχρι τα βαθιά γεράματα, ενώ έχουν κατασπαράξει όλες τις φίλες σου.
Την χειρονομία του Τζορτ Μπους την ακολουθούν από τότε όλοι οι πρόεδροι των ΗΠΑ, γιατί είναι νόμος σε αυτή τη ζωή πως, μόλις κάνει κάποιος μια μαλακία, θα τον ακολουθήσουν όλοι σαν καθυστερημένοι.
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.