Μίσος!
Δεν λέω κάποιο συνταρακτικό νέο, αν παρατηρήσω πως το μίσος και η κακία κυριαρχούν σήμερα στην ελληνική κοινωνία.
Πραγματικά, είναι εντυπωσιακό το μίσος και η κακία των περισσότερων Ελλήνων για τους άλλους Έλληνες. Και όχι μόνο για τους Έλληνες.
Άνθρωποι με τόσο μίσος δεν αγαπάνε ούτε τα άντερά τους.
Είναι προφανές πως η χρεοκοπία της χώρας “βοήθησε” τους περισσότερους Έλληνες να βγάλουν τον χειρότερο εαυτό τους.
Επίσης, η έλλειψη ελπίδας πια και η απουσία ορίζοντα, έχουν συμβάλει σε πολύ κακιασμένες συμπεριφορές.
Ο φόβος παίζει μεγάλο ρόλο στο μίσος και στην εχθρότητα.
Είναι σαν ο κάθε Έλληνας να ψάχνει να βρει το αδύνατο σημείο του άλλου για να τον χτυπήσει.
Αν δεν εντοπίζει αδύνατο σημείο στον άλλον, δημιουργεί ένα ψεύτικο αδύνατο σημείο και του επιτίθεται για αυτό.
Το μόνο που μπορεί να ενώσει -έστω προσωρινά- τους Έλληνες σήμερα είναι η διαπόμπευση ενός άλλου Έλληνα.
Κανιβαλισμός και ανθρωποφαγία.
Είναι αξιοπρόσεκτο πως οι Έλληνες λένε ποιος δεν τους αρέσει.
Δηλαδή, λένε δεν μου αρέσει αυτός, εκείνος και ο άλλος αλλά ποτέ δεν λένε ποιος τους αρέσει.
Εντάξει, καταλάβαμε πως αυτούς τους σιχαίνεσαι αλλά ποιους αγαπάς;
Δεν μπορεί να μην σου αρέσει κανείς.
Αν τους πιέσεις πάρα πολύ να σου πουν κάποιον που αγαπούν, θα σουν πουν κάποιον νεκρό Έλληνα ή κάποιον ξένο του παρελθόντος.
Δηλαδή, κάποιον “ανώδυνο” και “ακίνδυνο” πια. Κάποιον που θεωρούν πως δεν απειλεί το …μεγαλείο τους.
Γελάω πάρα πολύ με αυτούς που δεν τους αρέσει κανένας σύγχρονος σατιρικός στην Ελλάδα και λένε πως τους αρέσουν οι Μόντι Πάιθον.
Εν τω μεταξύ, αν οι Μόντι Πάιθον είχαν κάνει στην Ελλάδα όλα αυτά που έκαναν στην Βρετανία πριν από δεκαετίες, οι ίδιοι άνθρωποι θα τους είχαν κάψει ζωντανούς.
Επίσης, γελάω πολύ με αυτούς που λένε πόσο τους αρέσει ο Αριστοφάνης επειδή είναι προφανές πως δεν έχουν διαβάσει ποτέ Αριστοφάνη· αν τον είχαν διαβάσει, θα τους έφευγε η μαγκιά γιατί ο Αριστοφάνης δεν έκανε πνευματώδες χιούμορ βρετανικού τύπου, ούτε ήταν πολιτικά ορθός· ο Αριστοφάνης δεν άφηνε τίποτα όρθιο και ξέσκιζε.
Βέβαια, ο Αριστοφάνης ξέσκιζε την εξουσία, όχι τον διπλανό του, ούτε τον πεσμένο χάμω.
Δεν ξέρω από πού πηγάζει όλο αυτό το μίσος στην ελληνική κοινωνία.
Μια εξήγηση θα ήταν η Εκκλησία -μιλάω για την επίσημη Εκκλησία, όχι κάποιους φωτισμένους ιερείς- που σε μαθαίνει να μισείς τους πάντες.
Η Εκκλησία σε μαθαίνει να μισείς τον άλλον στο όνομα της αγάπης. Τέλειο.
Και βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι ελληνικό· οι θρησκείες τροφοδοτούν το μίσος.
Μια άλλη εξήγηση είναι αυτό το παράλογο που έχουν οι Έλληνες, από τη μια να νομίζουν πως είναι ο περιούσιος λαός -και πως όλα οφείλονται σε αυτούς- και από την άλλη να έχουν πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση και να πιστεύουν πως είναι για τα σκουπίδια.
Η ευκολία με την οποία ενέδωσαν στο μίσος και την κακία οι Έλληνες, δεν αφήνει καμία αμφιβολία πως το μίσος και η κακία προϋπήρχαν των Μνημονίων και των …ψεκασμών.
Απλά, έψαχναν την αφορμή για να εκφραστούν.
Επίσης, ξέρω πολύ καλά πως ο φθόνος -που είναι συντετριμμένος θαυμασμός- είναι η κατάρα του Έλληνα.
Είναι αξιοπρόσεκτο πως το πρόβλημα του Έλληνα δεν είναι ποτέ η εξουσία αλλά ο άλλος Έλληνας.
Κανένας Έλληνας δεν παραδέχεται τον άλλον. Ιδανική συνταγή για τη συντριβή όλων.
Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω δει Έλληνες να βρίζουν πολιτικούς αλλά, όταν εμφανίζονται οι πολιτικοί μπροστά τους, τους γλείφουν πατόκορφα.
Όχι, το πρόβλημα του Έλληνα δεν είναι η εξουσία, το πρόβλημά του είναι ο άλλος Έλληνας.
Κι αυτό θα τους φάει όλους.
Το μίσος είναι δηλητήριο για αυτόν που μισεί και δεν είναι λύση για τίποτα.
Η αγάπη είναι η λύση για τα πάντα.
Love.
(Αναρωτιόμουν αν υπάρχει τρόπος να ζεις και να εκφράζεσαι σήμερα στην Ελλάδα, και να κρατήσεις το μίσος και την κακία των άλλων μακριά σου. Νομίζω πως βρήκα μια λύση. Για εμένα τουλάχιστον.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.