Μέρες Επανάστασης

Γεια πιτσιρίκο.
Πραγματικά, δεν κρατήθηκα μετά από το χαρτί που έφερε ο μικρούλης μου από το νηπιαγωγείο με το ποίημα που έπρεπε να μάθει.

Δύο στιχάκια μόνο από τέσσερις σειρούλες το καθένα, γεμάτα ψέματα και πατριωτικοθρησκευτική αποχαύνωση.

Η Παναγιά και ο κρίνος, και μια επιτυχημένη επανάσταση που συνέπεσε με μια μεγάλη θρησκευτική εορτή.

Σιγά μην καθόμασταν, με αυτόν τον ωραίο ήλιο έξω, να αποστηθίζουμε ψέματα.

Η κόρη μου με ρωτούσε για τον πόλεμο και αν οι Τούρκοι είναι κακοί.

Όλοι οι λαοί έχουν τους καλούς τους και τους κακούς τους, της είπα, όμως προσπάθησα, όσο πιο απλά, να της εξηγήσω ότι ο πόλεμος ήταν εναντίον της αδικίας και αυτοί που αδικούσαν και συνεχίζουν να αδικούν δεν είναι αποκλειστικά οι Τούρκοι της κάθε εποχής αλλά οι πλούσιοι που τα θέλουν όλα δικά τους και υποχρεώνουν τους υπόλοιπους ανθρώπους να δουλεύουν και να τους αποδίδουν τον πλούτο τους.

Τα παιδιά άκουγαν με ενδιαφέρον και ήθελαν να συνεχίσω να τους μιλάω.

Με ρωτούσαν για το πώς παίρνουν οι πλούσιοι τον πλούτο από τους φτωχούς.

Τους είπα για τους φόρους, δεν είχαν ξανακούσει για κάτι τέτοιο, τους εξήγησα την δικαιολογία για την ύπαρξη τους αλλά και την πραγματική τους χρήση.

Είπαμε για την αστυνομία και τους στρατούς και τον ρόλο που παίζουν στη φύλαξη των προνομίων των πλουσίων.

Μου έκανε εντύπωση που, παρ’ όλο που τους φαίνονταν παράξενα αυτά που λέγαμε, την ίδια στιγμή καταλάβαιναν ότι τόσο σοβαρές κουβέντες δεν θα μπορούσαν να μην κρύβουν κάποια αλήθεια.

Στο πόλεμο διώξαμε με τα πολλά τους Τούρκους αλλά οι ντόπιοι συνεργάτες και συνέταιροι έμειναν.

Και έτσι, ο κόσμος που ξεσηκώθηκε εναντίον της αδικίας, τελικά, δεν κατάφερε να πετύχει τον σκοπό του.

Μια κοινωνική επανάσταση ήταν και απέτυχε.

Οι πλούσιοι και οι μεγαλοπαπάδες διατηρούν ακόμα τον έλεγχο και έχουν τους φτωχούς να δουλεύουν όλοι τους την ζωή για να απολαμβάνουν αυτοί τα πλούτη τους.

Και την θέση των ξένων Τούρκων την πήραν άλλοι ξένοι.

Έπρεπε να δεις τα πρόσωπα τους, όταν τους είπα ότι πιο παλιά αν κάποιος έλεγε αυτά τα πράγματα κινδύνευε να πάει φυλακή και να υποστεί διώξεις και ότι σε πολλά μέρη του κόσμου αυτό ισχύει ακόμα.

Και ότι δεν είναι απίθανο να ξανασυμβεί και εδώ ξανά.

Είπα στον δάσκαλο του σχολείου σε κάποια συνάντηση, ότι με ενδιαφέρει τα παιδιά να μπορούν να σκέφτονται για τον εαυτό τους και να μπορούν να έχουν κριτική άποψη, και ότι σε αυτά που τους λένε στο σχολείο εγώ τους παρουσιάζω και την άλλη εικόνα, χωρίς να προσπαθώ να επιβάλλω τις απόψεις μου.

Δεν είναι σημαντικό οι επιδόσεις στα μαθήματα όσο η επίδοση στην σκέψη πράγμα που οι περισσότεροι δεν καταφέρνουν.

Εκεί για μένα η αξία του δασκάλου.

Φυσικά, δεν πατήσαμε σε καμιά γιορτή και θα μας έλειψε κιόλας γιατί υπάρχουν χίλιοι τρόποι να αξιοποιήσει κανεις τις ημέρες του.

Σε αφήνω τώρα για να επιδοθώ στους εορτασμούς μιας αποτυχημένης κοινωνικής επανάστασης και να παρακολουθήσω το αγαπημένο μου Survivor στην τηλεόραση και μετά να πέσω να ονειρευτώ την εκτίναξη του ελατηρίου της οικονομίας. Ντόιιιιιιινγκ!

Νίκος

(Αγαπητέ Νίκο, αυτό που θα ήταν χρήσιμο να ξέρει κάθε άνθρωπος είναι το από πού έρχεται. Ίσως, αυτό να τον βοηθήσει να ανακαλύψει πού θέλει πραγματικά να πάει. Γιατί αυτός που δεν ξέρει από πού έρχεται, βολοδέρνει. Η σκέψη διώκεται γιατί είναι επικίνδυνη. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ζούμε στην εποχή της μιας και κυρίαρχης άποψης. Δεν ζούμε μέρες Επανάστασης, ζούμε μέρες Survivor. Να είσαι καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.