Άνοιξη

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα με έχει πιάσει η άνοιξη. Δεν με έχει πιάσει· με έχει πάρει και με έχει σηκώσει.

Καθε φορά που μπαίνει η άνοιξη, θυμάμαι το σχολείο.

Θα θυμάστε όλοι πως, όταν έμπαινε η άνοιξη, χαζεύαμε όλοι από τα παράθυρα και κανείς δεν έδινε σημασία στον καημένο τον καθηγητή, που κι αυτόν τον είχε πιάσει η άνοιξη αλλά δεν του επέτρεπε η θέση του να το εκδηλώσει.

Σε φωνάζει, ρε παιδί μου, η άνοιξη.

Κυριολεκτικά σε φωνάζει.

Να, τώρα που γράφω αυτό το κείμενο, ακούω από το παράθυρο δυο γάτες -μπορεί και περισσότερες- να το έχουν ρίξει στα ερωτικά καλέσματα.

Οι γάτες είναι τα τζιτζίκια της άνοιξης.

Πόλεμος γίνεται με τις γάτες την άνοιξη.

Όχι μόνο με τις γάτες. Γενικά, γίνεται πόλεμος.

Βλέπεις τα κορίτσια που “σέρνουν” την άνοιξη.

Όλοι “σέρνουν”, όχι μόνο τα κορίτσια.

Μπήκε και η Μεγάλη Εβδομάδα και είναι ωραία φάση από τη μια οι παπάδες να ψέλνουν και από την άλλη να είναι όλοι καβλωμένoι.

Από τη μια κατάνυξη, ευλάβεια, ιερό δέος και κορύφωση του θείου δράματος, κι από την άλλη να θέλουν όλοι να φασωθούν.

Τι ήθελα να γράψω, όμως;

Α ναι, ήθελα να γράψω πως όλα τα υπόλοιπα μου φαίνονται αδιάφορα, όταν μπαίνει η άνοιξη.

Δηλαδή, γίνεται ο κακός χαμός παντού και εγώ είμαι σε φάση “άχου και δεν με νοιάζει”.

Άχου και δεν με νοιάζει!

Με ένοιαξε για πάρα πολλά χρόνια. Φτάνει πια.

Και να σε νοιάζει, δεν μπορείς να κάνεις κάτι· εκτός αν είσαι ο Σούπερμαν.

Διαβάζεις τις ειδήσεις και είναι μακελειό.

Εκατόμβες νεκρών.

Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να τους πάρει, τώρα που ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζει η γης χορτάρι.

Τους πήρε ο χάρος τώρα που έρχονται τα χελιδόνια.

Ήρθαν τα χελιδόνια. Τα είδα. Γέμισε η Πλάκα χελιδόνια. Τους αρέσουν τα νεοκλασικά. Εκεί στήνουν τις φωλιές τους.

Και τα χελιδόνια δεν τα νοιάζει.

Έχουν τα δικά τους θέματα.

Γάτες, αρπακτικά, άνθρωποι -όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά- καραδοκούν.

Να έχεις κάνει δέκα χιλιάδες χιλιόμετρα για να φτάσεις στην Αθήνα από τη Σαχάρα και να σου χαλάει τη φωλιά ο καθυστερημένος που λέει πως του λερώνεις το μπαλκόνι.

Αυτή την άνοιξη θα την περάσω σαν χελιδόνι.

Και το φθινόπωρο θα φύγω μαζί με τα χελιδόνια.

Ήθελα να γράψω και κάτι άλλο αλλά δεν το θυμάμαι τώρα.

Δεν πειράζει, είναι άνοιξη.

“Κείνο που σου προσάπτουνε τα χελιδόνια είναι η άνοιξη που δεν έφερες”.

(Κείνο που σου προσάπτω εγώ είναι που χάλασες τις φωλιές των χελιδονιών.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.