Πού είναι η λογική;

Γειά σου Πιτσιρίκο,
Σου γράφω με αφορμή τα δύο περιστατικά βίας σε μια εβδομάδα στην πολιτική σκηνή της Ελλάδας και θα ήθελα να τα συνδέσω με την δουλειά μου.

Όπως σου έχω ξαναπεί είμαι αρχιτέκτονας αλλά, λόγω αναδουλειάς, εγκαταστάθηκα στην Μαδρίτη κι άνοιξα ένα δωμάτιο απόδρασης.

Κι επειδή είναι πολύ πιθανό να μην ξέρεις τι είναι αυτό θα σου το εξηγήσω λίγο γρήγορα: είναι ένα παιχνίδι με ένα συγκεκριμένο θέμα, όπου μια ομάδα φίλων μπαίνει σε ένα δωμάτιο διακοσμημένο αναλόγως και πρέπει να εκτελέσει μια αποστολή μέσα σε μία ώρα λύνοντας γρίφους.

Συνήθως, η αποστολή είναι να αποδράσει αλλά μπορεί να είναι και κάτι άλλο όπως να απενεργοποιήσει μία βόμβα ή να κλέψει κάτι.

Αυτά τα παιχνίδια έχουν πολλή πλάκα κι όλοι περνάμε καλά αλλά έχουν έναν βασικό κανόνα: σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιηθεί η φυσική δύναμη.

Αυτός είναι ο μοναδικός κανόνας δεν υπάρχει άλλος. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις μέσα στο δωμάτιο αρκεί να μην βάλεις δύναμη.

Φυσικά, όποιος έχει escape-room ξέρει πολύ καλά ότι οι παίκτες δεν θα σεβαστούν τον κανόνα και για αυτό όταν στήνουμε τα δωμάτια κάνουμε δοκιμές στα πάντα, χρησιμοποιώντας όλη μας την δύναμη για να σιγουρευτούμε ότι αντέχουν.

Και σιγά μην αντέχουν!!!

Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις ανθρώπους να παλεύουν να τετραγωνίσουν τον κύκλο απλά και μόνο επειδή έτσι θέλουν.

Πάντα τους λέμε ότι το παιχνίδι χρειάζεται παρατηρητικότητα και λογική.

Με την παρατηρητικότητα μπορούμε να βοηθήσουμε· αν δεν δουν κάτι τους κατευθύνουμε εμείς προς τα εκεί.

Αλλά πώς να τους βοηθήσεις με την λογική;

Χθες για παράδειγμα είχα μια ομάδα με μεγάλη εμπειρία κιόλας σε τέτοια παιχνίδια που για να αποδράσει χρειαζόταν τρεις ασφάλειες για να δώσει ρεύμα σε ένα μηχανισμό, όταν πλέον είχαν τις δύο από τις τρεις που χρειάζονταν άρχισαν να τις πιέζουν με μανία πάνω στον μηχανισμό, λες κι αυτός θα δούλευε χωρίς ρεύμα μόνο και μόνο επειδή πίεζαν τις ασφάλειες άσχετα που έλειπε μία!

Στο τέλος έσπασαν την μία από αυτές κι αναγκάστηκα να μπω μέσα να τους δώσω μια καινούργια και να τους εξηγήσω πώς δουλεύει ο κόσμος για να μην την σπάσουν κι αυτή.

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό.

Σε ένα άλλο δωμάτιο έχουμε αρκετά βιβλία που αναγκαζόμαστε να αλλάζουμε κάθε δύο μήνες γιατί τα καταστρέφουν: σκίζουν σελίδες, τα πιάνουν από το εξώφυλλο και τα τινάζουν με το ένα χέρι σαν να είναι πατσαβούρια και άλλα τέτοια ωραία.

Η πλάκα είναι πως εκεί που είναι τα βιβλία έχουμε βάλει μια πινακίδα που λέει :”Παρακαλούμε να χειρίζεστε τα βιβλία με αγάπη” και δεν είναι λίγες οι φορές που μας ρωτούν τι σημαίνει αυτό οι ίδιοι άνθρωποι που πετάνε τα βιβλία εδώ κι εκεί σαν μπαλάκια.

Κάτι τέτοιο λοιπόν νομίζω ότι συμβαίνει και με κάτι τύπους σαν τον Τζήμερο και τον Κασιδιάρη.

Φυσικά, οι φασίστες πάντα είναι βίαιοι, οπότε δεν είναι και τόσο περίεργο να πέφτει και καμιά ψιλή για να μην βαριόμαστε βρε αδερφέ.

Αλλά αυτό που με ξεπερνάει είναι όταν βρίσκονται άνθρωποι να τους δικαιολογήσουν.

Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτοί οι δυο κατέχουν θέσεις για τις οποίες κάποιοι τους ψήφισαν.

Σε καμία περίπτωση δεν είμαι κατά της βίας.

Η βία χρειάζεται και ειδικά όταν βλέπεις ανθρώπους να παλεύουν με ασφαλειοθήκες, νομίζοντας προφανώς ότι μπορούν να παράξουν ηλεκτρισμό με την δύναμη της θέλησής τους πραγματικά θες να τους δείρεις.

Αλλά το πρόβλημα με την βία είναι ότι δεν έχει λογική. Ο πιο δυνατός κερδίζει ή οι περισσότεροι πάντως σίγουρα όχι η λογική.

Τέλος πάντων, από αλλού ξεκίνησα κι αλλού έφτασα…

Αυτό που ήθελα να πω είναι ότι νομίζω ότι πλέον ο κόσμος έχει πάψει να χρησιμοποιεί την λογική και γίνεται όλο και πιο δύσκολο να συγκροτήσει κανείς την σκέψη του για να βρει λύση στο πρόβλημά του.

Αν συνεχίσει η κατάσταση, στο τέλος θα παίζουμε μπουνιές με τα βιβλία όπως οι πελάτες μου κι ανάθεμα σε όλους μας.

Πολλά φιλιά από την ακόμα χειμωνιάτικη Μαδρίτη.

Σ.

Υ.Γ. Αν δεν έχεις παίξει ακόμα σε ένα παιχνίδι απόδρασης πρέπει να το κάνεις οπωσδήποτε. Αν θες, επικοινώνησε μαζί μου και θα σου πω ποια είναι τα καλά.

(Αγαπητή φίλη, με κάνατε να θέλω να παίξω σε παιχνίδι απόδρασης. Σκέφτομαι να αποδράσω από την Αθήνα. Πιάνει αυτό για παιχνίδι απόδρασης; Να προσθέσω ότι θα παίζω μπάλα στην παραλία. Η λογική έχει πάει στον διάολο αλλά, κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν μπορεί να υπάρχει λογική σε ένα σύστημα που σε προτρέπει να παρανομήσεις και ο πιο σωστός και πετυχημένος είναι αυτός που παρανομεί χωρίς να τον τσακώνουν. Δηλαδή, όλο το κόλπο είναι παράλογο, ενώ η Λογική έχει τη στάμπα του Αριστοτέλη και μιας άλλης -μη καπιταλιστικής- κοινωνίας. Από την καλοκαιρινή -αλλά συνεφιασμένη σήμερα- Αθήνα, την αγάπη μου. Να είστε καλά.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.