Πρέπει να πεθαίνεις από έρωτα
Γεια σου πιτσιρίκο,
Λένε ότι οι μεγάλοι έρωτες δεν ξυπνάνε ποτέ στο ίδιο κρεβάτι. Εγώ αυτό ποτέ δε μπόρεσα να το κατανοήσω. Ποτέ δε κατάλαβα πώς είναι δυνατόν να καίγεσαι από επιθυμία και ταυτόχρονα να αδιαφορείς με πείσμα.
Για εμένα ο έρωτας είναι απόλυτος και εγωιστικός.
Δεν υπάρχουν ημίμετρα.
Πρέπει να μπορείς να πεθάνεις για τον έρωτα. Αυτή είναι η φύση του, άλλωστε.
Ένας παράδεισος που έχει πολλές χρωματιστές, θελκτικές πόρτες προς την κόλαση που σε προκαλούν να τις ανοίξεις μονίμως.
Θες να τις ανοίξεις σαν τρελός και ας μην ξέρεις τι υπάρχει από πίσω.
Από τη μία ο φόβος και από την άλλη η επιθυμία, σαν το αγγελάκι και το διαβολάκι πάνω στους ώμους σου να σου τριβελίζουν το αυτί.
Το πρόβλημα είναι ότι ποτέ δεν μπορείς να ξεχωρίσεις τι είναι αυτό που φοβάσαι περισσότερο.
Τον θάνατο ή τη ζωή;
Χρόνια πριν, θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθώ μια σειρά στην τηλεόραση που λεγόταν «Κούκλες».
Στο τέλος του πρώτου επεισοδίου, μία από τις ηρωίδες απειλούσε να πηδήξει από τη σκεπή.
Τότε μία άλλη πηγαίνει κοντά της και της λέει: «Άκουσέ με μόνο! Όταν ήμουν μικρή φοβόμουν μην πεθάνω, τώρα φοβάμαι να ζήσω. Καταλαβαίνεις; Αν θέλεις, μπορείς να τ’ αλλάξεις όλα! Γίνεται!».
Έπειτα, ακούγεται και η φωνή του εκφωνητή/ ψυχολόγου να λέει: «Για να ζήσεις, πρέπει να μη φοβάσαι να πεθάνεις. Συχνά, μας φοβίζει αυτό που επιθυμούμε, αλλά πρέπει πάντα να κοιτάμε μπροστά. Γιατί έχει πάντα κι άλλο. Χαμόγελα, φίλους, έρωτες που περιμένουν να γνωριστούμε. Η ζωή είναι τώρα και πάντα αξίζει να την αλλάξουμε, όταν πρέπει. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται, είναι κάποιος να μας απλώσει το χέρι.».
Μετά από τουλάχιστον 8 χρόνια που έχω να δω τη συγκεκριμένη σειρά, ακόμα θυμάμαι αυτα τα λόγια και ακόμα προσπαθώ να διευκρινίσω τι σημαίνει η φράση «για να ζήσεις, πρέπει να μη φοβάσαι να πεθάνεις».
Τι είναι ο θάνατος; Τι συμβολίζει για εμένα; Πώς ο θάνατος συνδέεται με το φόβο και πώς ο φόβος με τη ζωή;
Ειδικά στον έρωτα, πιστεύω ότι ο φόβος αντιπροσωπεύει το θάνατο.
Φοβάσαι ότι θα σε απορρίψει, ότι δεν σε θέλει όσο τον/την θες εσύ, ότι δε θα μπορέσεις να ελέγξεις αυτό που θα σου συμβεί.
Ο δυνατός έρωτας είναι σαν την ταχύτητα.
Ξέρεις ότι μπορει να σε σκοτώσει, αλλά, παρ’ όλα αυτά, σε παρασύρει χωρίς έλεος.
Καθώς επιταχύνεις, δεν βλέπεις τι περνάει από δίπλα σου, το μόνο που σε νοιάζει είναι το τιμόνι και ο έλεγχος που του ασκείς.
Το κρατάς στα χέρια σου γερά, με πάθος καθώς η καρδιά σου χτυπάει δυνατά στη σκέψη ότι μπορεί να χάσεις τον έλεγχο και πεθάνεις.
Παρ’ όλα τα σήματα κινδύνου που προσπερνάς, μένεις εκεί, ακίνητος με τα μάτια καρφωμένα στο δρόμο.
Καθώς πηγαίνεις με 250 χλμ την ώρα, παρατηρείς ότι σου τελειώνουν τα καύσιμα.
Σταματάς.
Παίρνεις μια ανάσα και τότε αρχίζεις να σκέφτεσαι…
Να ξαναγεμίσω το ντεπόζιτο και να συνεχίσω ή όχι;
Έχω λίγο περισσότερο εαυτό να ξοδέψω ή προτιμώ να κρατήσω τον εαυτό μου σταθερό, μονότονο και ατόφιο;
Μήπως αν συνεχίσω τελικά, πεθάνω;
Αυτό είναι το πρώτο χτύπημα που δέχεται ο έρωτας.
Εκεί σταματάει να είναι αθάνατος.
Εκεί καταλαβαίνεις πως δε ξέρεις αν ο άλλος είναι εχθρός σου ή φίλος σου.
Είναι εκείνη η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι θέλεις να έχεις τον άλλον.
Αυτόν που βλέπεις μέσα από τα γυαλιά του έρωτα.
Να τον έχεις για τον εαυτό σου, χωρίς απαραιτήτως να νοιάζεσαι πραγματικά ούτε για τον εαυτό σου ούτε για τον άλλο.
Το τι θα γίνει στο τέλος εξαρτάται αποκλειστικά από τον καθένα προσωπικά.
Υπάρχουν άνθρωποι με ένα αστείρευτο απόθεμα αγάπης και δύναμης.
Είναι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν για να δίνουν και όχι να παίρνουν, γιατί αυτό τους αρκεί για να είναι ευτυχισμένοι.
Είναι οι άνθρωποι που ξέρουν ότι όποιος φοβάται στον έρωτα, δε του αξίζει να τον ζήσει.
Είναι εκείνοι που θα υπομείνουν, θα αγαπήσουν και στο τέλος θα βγουν νικητές και ηττημένοι ταυτόχρονα από την ίδια κατάσταση.
Είναι εκείνοι που, όταν πουν, ότι έχουν κουραστεί, το εννοούν και φεύγουν, και τότε μόνο η αληθινή αγάπη μπορεί να τους κρατήσει ζωντανούς.
Γιατί ξέρουν ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από μία καρδιά που νιώθει όμορφα πράγματα, όμορφα συναισθήματα.
Απλά, πρέπει να μάθουμε να αφήνουμε το πόνο και την κακία έξω από το μικρό, κατακόκκινο σπιτάκι της καρδιάς μας και να ζούμε.
Να ζούμε τον έρωτα, τις πίκρες, τις χαρές του και να καλωσορίζουμε τις σκέψεις για πρόσωπα που θα μας αλλάζουν, θα μας εξελίσσουν και που με έναν τρόπο θα είναι μοναδικές, δικές μας, για πάντα…
Αθανασία από Λονδίνο
(Αγαπητή Αθανασία, το πιο “σωστό” που έχω διαβάσει για τον έρωτα είναι πως “ερωτευόμαστε αυτόν που ανταποκρίνεται στην ερώτησή μας ‘Ποιος είμαι;’. Κάποιες φορές, αυτό μπορεί να είναι τρομακτικό. Αθανασία, θα έχεις ακούσει πολλές φορές πως την σκότωσε από έρωτα και επειδή αυτή ήθελε να φύγει. Αυτός που την σκότωσε επειδή αυτή έφυγε δεν αντιλαμβανόταν την σχέση τους ως ένωση δυο μοναξιών -αυτό είναι ο έρωτας- αλλά ως κάλυψη της δικής του μοναξιάς. Δηλαδή, ιδιοκτησία. Σε έναν κόσμο με τόσο κέρδος, τόση εκμετάλλευση και τόση ιδιοκτησία, πώς μπορεί ο έρωτας να μην έχει σχέση με αυτά; Δηλαδή, θα είναι κάποιος σκατάς και θα ερωτευτεί σαν άγγελος; Δεν γίνεται. Πώς θα αφήσεις τον πραγματικό εαυτό σου έξω από τον έρωτά σου; Αθανασία, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι γεννημένοι για έρωτες. Επίσης, ο έρωτας μπορεί να φέρει μεγάλο κακό. Όταν ερωτεύεσαι, μπορεί να κάνεις φοβερά πράγματα και να πεις τρομερά ψέματα. Γράφεις πως ο έρωτας είναι εγωιστικός. Διαφωνώ. Ξέρεις πως είσαι πραγματικά ερωτευμένος, όταν σε έχει εγκαταλείψει ο εγωισμός σου. Επίσης, εγωισμό έχουν και οι δυο άνθρωποι. Πώς θα ερωτευτούν δυο εγωισμοί; Πάντως, το έχουμε π@ραγαμήσει στην Δύση με τον έρωτα και την αγάπη. Έχει γίνει εμμονή. Υπάρχουν κι άλλα πράγματα στην ζωή, εκτός από τον έρωτα. Δεν γράφω άλλα, γιατί νομίζω πως ερωτεύτηκα μια Σουηδέζα εδώ μπροστά μου, που βλέπει το Σουηδία-Νότια Κορέα. Να είσαι καλά, Αθανασία. Την αγάπη μου. Γιάι έλσκερ ντάι!)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.