Αποδέχομαι!

Φίλε μου, Πιτσιρίκο,
Επειδή εσύ αγαπάς όλα τα ζώα, αρχικά σου στέλνω μια καλημέρα από τις πάπιες της γειτονιάς μου που είναι τοσο εξοικειωμένες με τον κόσμο που δε φεύγουν όταν πας κοντά τους. Άσε που νομίζω ότι την έχουν ψωνίσει και λίγο επειδή πάω κάθε τόσο και τις φωτογραφίζω.

Μου φαίνεται είμαι η μόνη αναγνώστρια του μπλογκ που δεν έχει ακόμη κατακτήσει την αποδοχή, αλλά μάλλον φταίει το ότι είμαι μικρή ακόμα, θα τα καταφέρω!

Αστειεύομαι φυσικά.

Η αλήθεια είναι όταν έγραφα το κείμενο για την αποδοχή είχα ήδη καταλάβει αυτά που πολύ εύστοχα έγραφε ο Βασίλης (ευχαριστώ για την επεξήγηση και καλή επιστροφή!) στο δικό του κείμενο και που ταιριάζουν όχι μόνο στο συγκεκριμένο γεγονός που αποτέλεσε την αφορμή γι’ αυτό, αλλά και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις.

Το θέμα μου ήταν ότι, ενώ θα ήθελα πολύ να εφαρμόσω τα όσα έγραφε, το δικό μου μυαλό δεν με αφήνει συνήθως.

Έχω ένα θέμα γενικά με τις καταστάσεις που δε μπορώ να ελέγξω και ξέρω ότι είμαι λάθος, αλλά προς το παρόν δεν έχω βρει τον τρόπο να το αλλάξω. Ίσως αργότερα.

Ελπίζω δηλαδή, γιατί και το στομάχι είναι ευαίσθητο όργανο, δεν θέλει και πολύ να κλατάρει και δεν έχω δει και κάποιον γαστρεντερολόγο αναγνώστη του μπλογκ να απευθυνθώ να με καταλάβει.

Δεν ξέρω βέβαια μήπως φταίει για όλα αυτά το ότι είμαι Κριός, για ρώτα εκείνη τη φίλη σου με τα ζώδια μπας και ξέρει.

Επίσης, έχεις πολύ δίκιο και σε αυτό που είπες στο podcast για την ενοχή.

Πράγματι, ως τέρμα ενοχικό άτομο, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι όλες αυτές οι παράλογες ενοχές μπορούν να σε καταστρέψουν.

Ίσως μπορούμε, αντί να αισθανόμαστε ενοχές, να βάζει ο καθένας το δικό του λιθαράκι σε αυτό που θέλει να χτίσει.

Αυτά.

Δηλώνω υπεύθυνα ότι θα παλέψω να αποδεχτώ πράγματα και καταστάσεις που είναι πέρα από τον έλεγχό μου.

Βέβαια, να αφήσουμε και ένα μικρό παραθυράκι εδώ, διότι υπάρχουν και κάποια πράγματα που ποτέ δε θα αποδεχτώ, όπως τον κιμά στα γεμιστά και τη γλυκιά κολοκυθόπιτα.

Αλλά για τα υπόλοιπα υπόσχομαι να προσπαθήσω.

Φιλιά,

Ελένη

Υ.Γ. Ωραίο το θέμα της αποδοχής, δε λέω, αλλά ένεκα φθινοπώρου που κάνει ήδη βαρύ το κλίμα ίσως την επόμενη φορά να ξεκινήσουμε μια πιο ανάλαφρη συζήτηση να ξεαγχωθούμε.

(Αγαπητή Ελένη, είναι σούπερ το θέμα της αποδοχής. Θεωρώ πως αφορά όλους τους ανθρώπους που έχουν συνείδηση. Πάντα είναι θέμα το πώς θα την παλέψεις σε καταστάσεις που δεν μπορείς να αλλάξεις, χωρίς να διαλυθείς. Γιατί δεν υπάρχει περίπτωση άνθρωπος που ζει σε αυτόν τον κόσμο να μη βιώσει τέτοιες καταστάσεις. Ελένη, το ξεσκίσαμε τα τελευταία χρόνια με το χρέος, το ευρώ και όλα αυτά τα βλακώδη θέματα, και ξεχάσαμε πως είμαστε άνθρωποι. Δηλαδή, πρέπει να ζήσουμε κιόλας. Πολύ ωραίες οι πάπιες στην Ολλανδία. Όλα είναι όμορφα στην Ολλανδία. Να είσαι καλά, Ελένη. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.