Δεν υπάρχουν μαγικές ακρογιαλιές
“Δεν είναι σαν την Καραϊβική” τον είχε ψέξει σχεδόν, κάποτε μια κοπέλα. “Γιατί έχεις πάει ποτέ στην Καραϊβική;” της απάντησε με ερώτηση ο καπετάνιος που μας μετέφερε με βάρκα στα Λιχαδονήσια.
Εκείνος, όταν πήγε στην Καραϊβική, είχε ρωτήσει με τη σειρά του: “Πότε θα φτάσουμε στην Καραϊβική”;
“Μα, φτάσαμε” του είχαν απαντήσει.
Τα Λιχαδονήσια κατοικήθηκαν το 1912 από 75 ανθρώπους, κυρίως ψαράδες και είχαν και φούρνο και σχολείο, αλλά πλέον υπάρχουν μόνο μερικά ερειπωμένα κτίσματα, καθώς το 1963 αποχώρησαν οι 45 εκ των 75 και σταδιακά ερήμωσαν.
Στα ανοιχτά τους, υπάρχει και ένα ναυάγιο ενός τσιμεντόπλοιου των Γερμανών, το οποίο βύθισαν έξι Ελληνες το 1942, κολυμπώντας από τα Λιχαδονήσια.
Οι δύο από τους έξι σκοτώθηκαν, ενώ οι ναζί εκτέλεσαν άλλα 25 άτομα για αντίποινα.
Αυτά για την ιστορία των νησιών, γιατί, κατά τα άλλα, ο μύθος που τα συνοδεύει δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Το μόνο που είναι 100% αλήθεια είναι ότι στη συγκεκριμένη θαλάσσια περιοχή υπάρχουν ισχυρά θαλάσσια ρεύματα.
Μάλιστα, οκτώ δύτες που είχαν πάει να εξερευνήσουν το νησάκι Θολωτή, ή Στρογγυλή, το ηφαίστειο του οποίου εξερράγη πριν 500 χιλιάδες χρόνια, με συνέπεια να χωριστεί η Εύβοια από τη Στερεά, τους περισυνέλεξαν κοντά στα Καμένα Βούρλα.
Είχαν πέσει σε τόσο ισχυρά ρεύματα που έκαναν πολλές αποτυχημένες προσπάθειες να ανέβουν στη βάρκα.
Έπεσα κι εγώ δύο φορές σε ρεύματα -όχι τόσο δυνατά, βέβαια- επιστρέφοντας από ένα νησάκι σε ένα άλλο, αλλά και στην παραλία της Εύβοιας Κάβος Λιχάδας, κοντά στον Αϊ Γιώργη.
Εκεί ήταν λίγο πιο δυνατό το ρεύμα, δηλαδή, αν δεν κολυμπούσες συνέχεια και με σχετικά μεγάλη ένταση, αλλά σταματούσες για να βγάλεις π.χ. μία φωτογραφία, μπορεί να σε πήγαινε η θάλασσα σε μερικά δεύτερα και 10-15 μέτρα πίσω.
Με αποζημίωσε, όμως, μία μεγάλη μέδουσα κοτυλόριζα που απαθανάτισα μαζί με κάτι σπάρους γύρω της (είχε πάρα πολλούς, αλλά καθόλου μελανούρια), ενώ στα Λιχαδονήσια έκανα διάσημους έναν βασιλικό κάβουρα και έναν κάβουρα αράχνη.
Αν και τα νερά τους είναι πάρα πολύ θολά, φωτογράφισα κι ένα κοπάδι μουσμούλια (ενδιάμεσο είδος της γόπας και του λιθρινιού), αλλά και μία τσιπούρα και μία δράκαινα.
Και δύο χταπόδια είχε η υποβρύχια συλλογή από την Εύβοια και συγκεκριμένα από την παραλία της Αγίας Άννας, που βλέπει Αιγαίο και είχε φουσκοθαλασσιά μόλις με 3-4 beaufort βοριά, αλλά και από την Αιδηψό.
Εκεί που γινόταν χαμός από κόσμο για τα ιαματικά λουτρά και εκτός από το χταπόδι, είδα κι έναν κόκκινο αστερία, αλλά και μεγάλα λαβράκια και κεφαλόπουλα στον βυθό που είχε παντού θειάφι και μία ξεθωριασμένη ποσειδωνία.
Μέτριος ήταν και ο βυθός στη Λίμνη Ευβοίας, όπου γύρω από μία βυθισμένη βάρκα κολυμπούσαν μικρόψαρα, σπάροι, μία πέρκα και σαργοί, οι οποίοι είχαν εμφανιστεί και στην Αγία Άννα μαζί με μουρμούρες και μαυρολίτσες.
Η συγκεκριμένη παραλία είναι αχανής και πολύ ωραία σαν τοποθεσία, αλλά, μόλις βάλεις τη μάσκα, βλέπεις μετά τα βότσαλα στην αρχή, μόνο άμμο. Μέχρι τις σημαδούρες τουλάχιστον που πήγα.
Ανάλογη είναι η εικόνα και στη Χρυσή Ακτή -στον βόρειο Ευβοϊκό βρίσκεται αυτή- με μερικές επίσης ατροφικές ποσειδωνίες να σπάνε τη μονοτονία της άμμου στον πυθμένα.
Νομίζω ότι στον Σαρωνικό έχει πολύ καλύτερο βυθό, αλλά και περισσότερη διαύγεια το νερό.
Γενικά, πολλές παραλίες φαντάζουν υπέροχες όταν τις κοιτάζεις απ’ έξω, αλλά μόλις βάλεις τη μάσκα, διαπιστώνεις πως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Κάτι που ισχύει για όλα, όταν κοιτάς και ψάχνεις και κάτω από την επιφάνεια.
Βαγγέλης Σπανός
(Αγαπητέ φίλε, είστε τρελή περίπτωση. Δεν ξέρω κανένα άλλον που να βουτάει κάθε μέρα. Επίσης, μου αρέσει πολύ ο τρόπος που συνδυάζετε τα όσα βλέπετε στην θάλασσα με την κοινωνία. Πρέπει να είστε ζόρικος άνθρωπος. Ανέβασα αυτό το μέιλ που στέλνετε στους φίλους σας, για να δουν και οι αναγνώστες τις φωτογραφίες που τραβάτε. Δεν ανέβασα όλες τις φωτογραφίες, γιατί είναι πολλές. Να είστε πάντα καλά. Και να βουτάτε στην θάλασσα κάθε μέρα. Είστε ο ήρωάς μου. Όταν μεγαλώσω, θέλω να σας μοιάσω. Να είστε πάντα καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.