Διέξοδος

Φίλε μου, Πιτσιρίκο, διάβασα το κείμενο του Χρήστου και με συγκίνησε γιατί, καλώς ή κακώς, μου θύμισε εμένα. Ήταν σαν να το έχω γράψει εγώ πριν λίγο καιρό.

Δεν είμαι σε θέση, βέβαια, να δίνω συμβουλές, απλώς καταθέτω την προσωπική μου εμπειρία.

Ξέρω αυτό το αδιέξοδο και ξέρω καλά ότι δεν είναι εύκολο να βγεις. Δεν ξέρω καν αν έχω βγει στ’ αλήθεια ή αν, απλά, έτσι νομίζω.

Πάντως, είναι πολύ εύκολο να βρεθείς στο χάος. Πιο εύκολο από ό,τι ακούγεται.

Θέλω να κάνω, λοιπόν, μία ρητορική ερώτηση. Την έχω κάνει και στον εαυτό μου πολλές φορές.

Αφού ξέρεις ότι, αν πέθαινες αύριο θα ζούσες διαφορετική ζωή, γιατί δεν το κάνεις τώρα;

Το ξέρω ότι οι απαντήσεις στην ερώτηση αυτή είναι πολλές, άλλες ρεαλιστικές και άλλες όχι και τόσο.

Καταλαβαίνω ότι μπορεί να υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες που εμποδίζουν τη μετάβαση από τη μία κατάσταση στην άλλη, όμως ίσως μπορείς να κάνεις μια προσπάθεια να προσεγγίσεις αυτό που θέλεις να κάνεις;

Σε αυτό το αδιέξοδο, η διέξοδος είναι, δυστυχώς, κάτι που θα βρεις μόνος σου.

Το χθες δεν υπάρχει πια και το αύριο δεν το ξέρει κανείς. Μόνο τώρα ζούμε.

Επομένως, αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να βρεις αυτό που σου αρέσει και να το κάνεις, έστω για λίγο.

Όταν κάνεις αυτό που σου αρέσει, αισθάνεσαι ευτυχισμένος, ελεύθερος. Και δεν χρειάζεται να αναζητάς τρόπους να γίνεις ευτυχισμένος, γιατί ήδη είσαι.

Είναι παγίδα να ψάχνεις την ευτυχία γιατί το πιο πιθανό είναι ότι αναζητάς κάτι ιδανικό και κλείνεις τα μάτια σου σε ό,τι ωραίο έχεις δίπλα σου.

Η ευτυχία, όπως και η ελευθερία, είναι μέσα στο μυαλό μας.

Ένα πουλί που έχει μάθει να είναι σε κλουβί, ακόμη και αν του ανοίξεις την πόρτα, δεν θα πετάξει μακριά. Γιατί έτσι έχει μάθει.

Όμως, μπορεί να το κάνει. Δικαιούται να το κάνει.

Όταν μάθει ότι το να φύγει είναι ένα ενδεχόμενο, τότε το πιθανό είναι να ανοίξει τα φτερά του.

Οι άνθρωποι πολλές φορές διστάζουν να φύγουν από αυτό που τους κρατά δέσμιους, ό,τι κι αν είναι αυτό. Ακόμη και αν το γνωρίζουν.

Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό.

Νομίζω ότι κάτι μπλοκάρει στο μυαλό και δεν τους αφήνει να κάνουν το πρώτο βήμα, το πιο σημαντικό.

Ένα κλικ χρειάζεται, να γυρίσει ο διακόπτης και να αντιληφθούν ότι μπορούν, ότι έχουν το δικαίωμα να το κάνουν. Και τότε μπορεί να βρεθεί και ο τρόπος.

Μη νομίζεις ότι κι εγώ που τα λέω αυτά έχω βρει την άκρη. Όμως, το δουλεύω.

Φιλιά,

Ελένη

Υ.Γ. Δεν ξέρω αν είναι προς δημοσίευση το κείμενο, απλώς θέλησα να τα γράψω αυτά γιατί αισθάνθηκα σαν να μιλάω στον εαυτό μου.

(Αγαπητή Ελένη, ζωή χωρίς ρίσκο δεν είναι ζωή. Κάθε πουλί έρχεται σε αυτό τον κόσμο για να πει το τραγούδι του. Το δικό του τραγούδι. Για όσο ζήσει. Αλλά θα το πει το δικό του τραγούδι. Ε, ας πει κι ο καθένας μας το δικό του τραγούδι. Κι ας είναι και φάλτσο. Κι ας είναι και για μια μέρα. Βουλιάζουν οι άνθρωποι για χρόνια σε ανόητους και ξεπερασμένους θεσμούς -που δεν έχουν δημιουργήσει οι ίδιοι- και μετά αναρωτιούνται πού είναι το πρόβλημα. Αυτό είναι το πρόβλημα. Αργά ή γρήγορα, όλοι θα κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη -αφού περάσουμε όλα τα στάδια των ανόητων θεσμών και κάνουμε πέρα όλες τις ψέυτικες ανάγκες- και θα πρέπει αφενός να τον αναγνωρίσουμε και αφετέρου να τον αγαπήσουμε. Ελένη, όταν κάνεις αυτό που αγαπάς, είσαι ανίκητος. Ο άνθρωπος, όταν αγαπάει, είναι ανίκητος. Ακόμα κι αν δεν αγαπιέται από αυτόν που αγαπάει. Γιατί σημασία έχει να αγαπάς. Το να αγαπιέσαι τελειώνει κάποτε, το να αγαπάς ποτέ. Όχι εγώ, ο Ρίλκε. Επίσης, έχει σημασία να μην κοιτάς τι κάνουν οι άλλοι. Την δική μας ζωή έχουμε έρθει να ζήσουμε, όχι των άλλων. Οι άλλοι μπορεί να περιμένουν την …επόμενη ζωή για να ζήσουν. Να είσαι καλά, Ελένη. Την αγάπη μου. Και φυσικά, το δημοσίευσα το κείμενό σου γιατί πρέπει κάποτε να μιλάμε και για αυτά που καίνε την ψυχή μας. Ο …σοσιαλισμός μπορεί να περιμένει.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.