Ποιος θα σώσει τη μουσική;

Πιτσιρίκο, διασώθηκαν 100 από τα καταστήματα της δισκογραφικής εταιρίας HMV, τα οποία εξαγοράστηκαν από την καναδική Sunrise Records, αλλά τα υπόλοιπα 27 θα κλείσουν σύμφωνα με το Skynews.

Επίσης, 1.487 εργαζόμενοι θα ανήκουν πλέον στο δυναμικό της νέας εταιρίας, αλλά 455 συνάδελφοί τους δεν θα έχουν την ίδια τύχη και μόνο 122 εξ αυτών θα μεταφερθούν σε αποθήκες για όσο διάστημα κρατήσει η εκκαθάριση της παλιάς εταιρίας.

H HMV κατέρρευσε, ενώ ήταν υπό καθεστώς εκκαθάρισης τον Δεκέμβριο του 2018 για δεύτερη φορά μέσα σε έξι χρόνια, εξαιτίας της μείωσης της ζήτησης για CD και DVD και της αναιμικής από εμπορικής άποψης περιόδου των Χριστουγέννων.

Μετά από μία αποτυχημένη απόπειρα εξαγοράς από το αφεντικό της Sports Direct Mike Ashley, ο οποίος είχε ζητήσει μία εξάμηνη περίοδο χάριτος από τα ενοίκια για να αποκτήσει την αλυσίδα, πλέον η HMV πέρασε στα χέρια του ιδιοκτήτη της Sunrise Doug Putman, χωρίς να ανακοινωθεί το ποσό που έδωσε για να την αποκτήσει.

Ο ίδιος έκανε λόγο στο Skynews για μία “δίκαιη συναλλαγή”, ενώ για τα καταστήματα που βάζουν λουκέτο είπε ότι οι αιτίες είναι τα υψηλά ενοίκια και γενικότερα τα κόστη, που απειλούν την κερδοφορία.

Οπότε, ήταν αναπόφευκτο να μπουν κάποια λουκέτα.

Τα υπόλοιπα καταστήματα θα συνεχίσουν να λειτουργούν με το τρέχον όνομά τους και ο Putman δήλωσε ενθουσιασμένος για την απόκτηση της πιο εμβληματικής επιχείρησης μουσικής και διασκέδασης στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και για την προσθήκη 1.500 εργαζομένων στη δική του εταιρία και την επέκταση των δραστηριοτήτων της στον Καναδά.

Όπως ανακοινώθηκε, θα υπάρξει μέριμνα και για τους υπαλλήλους που δυστυχώς θα απολυθούν.

Η Sunrise ιδρύθηκε το 1977 και αποκτήθηκε από τον Putman το 2014 και θα αγοράσει πλέον τα καταστήματα της HMV, που είναι στον αέρα μετά την κατάρρευσή της.

Το θέμα δεν είναι, βέβαια, μόνο ότι στην εποχή του ίντερνετ και του youtube τα δισκάδικα, όπως και τα βιντεοκλάμπ είναι καταδικασμένα, αλλά ότι δεν βγαίνουν πια και ωραία τραγούδια.

Οπότε, ποιος ο λόγος να αγοράσει κάποιος ένα cd ή, dvd;

Αφού δεν υπάρχουν πια τα μεγάλα συγκροτήματα του παρελθόντος, ενώ και οι πραγματικά αξιόλογοι μουσικοί, τραγουδιστές και τραγουδοποιοί σπανίζουν στις μέρες μας παγκοσμίως.

Αυτός είναι, άλλωστε, και ο λόγος που τα περισσότερα ραδιόφωνα παίζουν ως επί το πλείστον κομμάτια από τα 80’ς και τα 90’ς.

Από την τρέχουσα δεκαετία τι να παίξουν;

Το θέμα είναι, λοιπόν, ποιος θα σώσει τη μουσική.

Γιατί και η μουσική έχει βαλτώσει, δεν ανανεώνεται, δεν εξελίσσεται.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχεται και καταιγίδα από τα νοτιοδυτικά.

Αν και τίποτα δεν έδειχνε κάτι τέτοιο το μεσημέρι της Τρίτης με λιακάδα, μπονάτσα και πεντακάθαρα χάρη στον ανατολικό άνεμο νερά.

Και χωρίς αλιευτικά δίχτυα στη μεγάλη αμμουδιά.

Πήγα ως εκεί από την αγαπημένη μου ακτή.

Φωτογραφίζοντας καλόγριες, κακαρέλους, σαργούς, κέφαλους, μουρμούρες, σπάρους, μελανούρια, χάνο, πέρκα, γαϊτανούρια και μαζεύοντας από τον βυθό ένα πλαστικό, ένα τσίγκινο κουτάκι μπύρας, κι ένα κομμάτι γυαλί.

Ένα σπασμένο καθρεφτάκι ήταν που άστραψε για μία στιγμή.

Καθώς ο ήλιος το φώτισε έτσι όπως περιπλανιόταν πάνω από τη θάλασσα, αφήνοντας τη λάμψη του στα κρυστάλλινα νερά της.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, η μουσική πέθανε. Ευτυχώς, έχει αφήσει πλούσια κληρονομιά σε όλους μας. Θυμάμαι τα στικάκια με το “Η πειρατεία σκοτώνει τη μουσική”. Η πειρατεία δεν σκότωνε τη μουσική, η πειρατεία σκότωνε τις δισκογραφικές εταιρείες. Η μουσική ήταν ήδη νεκρή. Οι δισκογραφικές εταιρείες ήταν άπληστες. Αυτό τις έφαγε. Δεν τις λυπάμαι καθόλου. Ο τραγουδοποιός που κάτι έχει να πει, θα βρει τον τρόπο. Ο Βαμβακάρης δεν ξεκίνησε από δισκογραφική εταιρεία. Ξεκίνησε από την ψυχή του. Ψυχή λείπει. Θέλουν ψυχή τα τραγούδια. Και ζόρια. Όλα θέλουν ψυχή και ζόρι. Το τελευταίο πραγματικά νέο μουσικό είδος ήταν το χιπ χοπ. Κάποιοι το θεωρούν “μοντέρνο”, αν και έχουν περάσει πάνω από 40 χρόνια από τότε που εμφανίστηκε. Έγινε και το χιπ χοπ μια πλήξη. Θυμωμένοι ευνούχοι και αυτάρεσκες φουσκωμένες κούκλες. Και όλοι εγωπαθείς. Η εποχή μας έχει τη μουσική που της αξίζει. Αλλά δεν είναι μουσική. Είναι σύγχυση. Όσο για την Ελλάδα, όχι τραγούδι αλλά ούτε ένα καλό σκυλάδικο δεν μπορούν να γράψουν πια. Τραγούδι σημαίνει παρέα. Τώρα ο καθένας κοιτάει το κινητό του και παίζει το τραγούδι έρημο και ορφανό. Αλλά έχουμε μουσική. Σας αφιερώνω αυτή τη μουσική που είναι η μουσική που ακούω και χορεύω σχεδόν κάθε μέρα, εξαιτίας ενός μικρού κοριτσιού που τη λατρεύει.

Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.