Το κείμενο ενός εργαζόμενου στην Creta Farms (και μια καθαρή εξήγηση)

(Μετά τη δημοσίευση του μέιλ του εκπροσώπου των εργαζομένων και της εταιρείας Creta Farms, έλαβα πολλά κείμενα από φίλους αναγνώστες που ζουν στο Ρέθυμνο και στην Κρήτη, όπως και μέιλ από εργαζόμενους της εταιρείας. Δημοσιεύω ένα από αυτά τα μέιλ των εργαζομένων, και μετά το τέλος του κειμένου, γράφω κάτι που σας παρακαλώ να το διαβάσετε. Ευχαριστώ.)
Αγαπητέ φίλε
Διάβασα με ενδιαφέρον το άρθρο σου καθώς και την απάντηση του εκπρόσωπου των εργαζομένων στην CretaFarm.

Δουλεύω αρκετά χρόνια σε αυτή την εταιρία και πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί λέμε τα ζώα γουρούνια και εμάς ανθρώπους.

Να σου εξηγήσω λίγο πώς γίνονται οι εκλογές του σωματείου μας για να καταλάβεις ότι ο κ. Κακλιδάκης όχι μόνο δεν έγινε πρόεδρος επειδή έδωσε αγώνες για τους εργαζόμενους αλλά επειδή έχει άριστες σχέσεις με τον μεγαλομέτοχο που εκτελεί και χρέη προέδρου.

Για να καταλάβεις πώς λειτουργεί το σύστημα:

Η ιδιαιτέρα του προέδρου δίνει μια λίστα στον Πρόεδρο και τον ενημερώνει με τα ονόματα των εργαζομένων που ήταν οι πιο καλοί την χρονιά που πέρασε.

Αυτοί είναι οι εργαζόμενοι που θα ψηφίσουν ενώ οι “πολύ καλοί” ( 5-6) είναι αυτοί που θα εκλεγούν.και θα αποτελέσουν το σώμα του σωματείου.

Μάλιστα το έχουν προχωρήσει τόσο πολύ που δίνουν και χαρτάκια στο κάθε ψηφοφόρο με ποια ονόματα θα ψηφίσει, ώστε να υπάρχει χειραγώγηση ακόμη και στην κάλπη.

Αυτό αποτελεί και ουσιαστικά επίσημο σύστημα αξιολόγησης προσωπικού της εταιρίας.

Πρόσφατα, μόλις την περασμένη Δευτέρα, επισκέφθηκε την εταιρία ένα πραγματικό σωματείο εργατοτεχνιτών τροφίμων και ποτών.

Ο κ. Κακλιδάκης και όλο το υποτιθέμενο σωματείο της εταιρίας φυσικά δεν κατέβηκαν ούτε μέχρι την πύλη, αφού ο κ. Μάνος Δομαζάκης έδωσε εντολή να μην τους αφήσουν να μπουν.

Παρ’ όλα αυτά, βγήκαν περίπου 200 εργαζόμενοι εκτός της εταιρίας για να τους ακούσουν.που δείχνει ότι υπάρχει ελπίδα.

Μετά από αυτό και δεχόμενος τις πιέσεις των εργαζομένων, παραιτήθηκε από την θέση του προέδρου και ανέλαβε βέβαια ο αντιπρόεδρος Δουλγεράκης ο οποίος είναι ακόμη πιο κοντά στον πρόεδρο.

Άρα, για να χαριτολογήσω, ο Άδωνις δεν θα φάει αντικρυστό με τον Πρόεδρο αλλά με κάποιο απλό μέλος. Αν είναι δυνατόν, Πρόεδρος Σωματείου να ευχαριστεί τον μεγαλύτερο φασίστα της Ελληνικής Βουλής.

Τέλος πάντων, πολύ ασχολήθηκα με τον Κακλιδάκη.

Εάν μπορείς και έχει κάποιες επιρροές οι οποίες δυνητικά θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν, κάνε το για δική τους υποστήριξή καθώς τα θύματα στο τέλος αυτοί θα είναι.

Ήδη, η εταιρία τους οφείλει 2-3 μισθούς και η παραγωγή της είναι κλειστή.

Χ.Ψ.Ω.

(Όποιος διαβάζει το μπλογκ, ξέρει πως τα προηγούμενα χρόνια βοήθησα όσο μπορούσα τους εργαζόμενους σε εταιρείες και οργανισμούς, με δημοσιεύσεις κειμένων τους, καλέσματα σε διαδηλώσεις κλπ. Λαμβάνω διαρκώς μέιλ από εργαζόμενους που μου ζητούν να βοηθήσω. Πώς να βοηθήσω; Αυτό εδώ είναι ένα μπλογκ. Δηλαδή, το έχει ένας -1- άνθρωπος. Κάποιοι ξεγελιούνται επειδή το μπλογκ διαβάζεται αρκετά. Αυτό, όμως, δεν αλλάζει το γεγονός ότι είμαι ένας μόνο άνθρωπος. Και βέβαια, δεν έχω επιρροή -με την έννοια που το εννοεί ο καλός άνθρωπος που έγραψε το κείμενο- γιατί δεν έχω σχέσεις και γνωριμίες με πολιτικούς και άλλους ανθρώπους που παίρνουν αποφάσεις. Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να στηρίξουν τους εαυτούς τους. Ενωμένοι. Επίσης, υπάρχουν συνδικαλιστικά όργανα στα οποία μπορούν να απευθυνθούν. Με αφορμή το μέιλ του μικρονοϊκού που μου την έπεσε και μετά ήρθε και στη σελίδα μου στο Facebook και άρχισε τις μαγκιές και τις απειλές γιατί δεν κατάλαβε το σαρκασμό και την ειρωνεία στο κείμενό μου -και ότι το κείμενο ήταν υπέρ των εργαζομένων και όχι εναντίον τους· μόνο αυτός κατάλαβε λάθος- έχω λάβει πολλά μέιλ από την Κρήτη με καταγγελίες για την Creta Farms που αφορούν εργασιακά θέματα, περιβαλλοντικά, θέματα υγιεινής και άλλα. Εγώ δεν μπορώ να ξέρω τι από αυτά είναι αλήθεια. Ούτε μπορώ να κάνω έρευνα. Υπάρχουν δημοσιογράφοι στην Κρήτη, υπάρχουν τοπικά ΜΜΕ, υπάρχουν οι τοπικές αρχές, υπάρχει η τοπική κοινωνία στο Ρέθυμνο, οπότε από εκεί θα έρθει η λύση. Δεν θα έρθει από έναν μπλόγκερ που ζει στην Αθήνα. Χτες το βράδυ, μια φίλη μου είπε πως το γεγονός ότι τόσοι άνθρωποι σου στέλνουν καταγγελίες γιατί δεν εμπιστεύονται κανέναν πια, αποδεικνύει και το ποιο είναι το πρόβλημα της χώρας. Δηλαδή, ότι οι θεσμοί έχουν χάσει το νόημά τους και την ουσία τους, και δεν είναι στην υπηρεσία των πολιτών αλλά ελέγχονται από μια μαφιοκρατία. Αν είναι έτσι, οι πολίτες πρέπει να αντιδράσουν. Προσωπικά, θεωρώ πως έχω κάνει το χρέος μου απέναντι στην κοινωνία και στον εαυτό μου. Αλλά ως εδώ. Δεν δέχομαι αναθέσεις -πολλοί μου στέλνουν καταγγελίες για τον Μαρινάκη και τον Βαρδινογιάννη και μου ζητούν να ανατρέψω το σύστημα λες και είμαι ο Σούπερμαν- και, εκτός των άλλων, έχω και τα δικά μου προβλήματα. Και έχω και μια ζωή να ζήσω. Επίσης, ζω κι εγώ μέσα σε αυτό που ζείτε κι εσείς. Ελπίζω αυτά που έγραψα να μην παρεξηγηθούν. Ευχαριστώ.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.