Τράβα το σόου μαϊμού, τράβα το σόου!

Αγαπημένε μου πιτσιρίκο,
Λέω δεν θα αναφερθώ στην επικαιρότητα και κρατιέμαι με νύχια και με δόντια.
Κρατιέμαι, γιατί ξέρω ότι είναι ανώφελο, γιατί η ουσία των πραγμάτων κρύβεται πίσω από την επικαιρότητα, στις βαθύτερες αιτίες που την προκαλούν.

Και όσο ασχολείσαι με τα συμπτώματα, η ασθένεια αναπτύσσεται και σε τρώει, αλλά γιατρειά δεν βρίσκεις.

Μερικές φορές όμως, κάθομαι και αναρωτιέμαι αν έχει κάποιο νόημα να γράφουμε για όλα αυτα, να συζητάμε ξανά και ξανά για τα δεινά της ανθρωπότητας.

Σαν ασκήσεις ψυχοθεραπείας είναι, για να μη το κάψουμε τελείως.

Μετά διαβάζω το τελευταίο κείμενο του Άρη, ο οποίος πάντα με βάζει σε προβληματισμούς και αναρωτιέμαι αν τελικά αυτή είναι η λύση ρε γαμώτο, να το κάψουμε τελείως.

Προσωπολατρεία και προσωποφαγία που λέει και ο Άρης και όλοι ασχολούνται με τη μικρή Γκρέτα, βρίσκοντας άλλον έναν ηλίθιο λόγο για να διαφωνήσουν και να χωριστούν σε στρατόπεδα.

Αλλά ως εκεί έχει φτάσει ο πιθηκάνθρωπος, στην εφεύρεση των συμβόλων.

Παθιάστηκε τόσο με τα σύμβολα, που έχασε την ουσία και νομίζει πως τα σύμβολα είναι η ουσία.

Σύμβολα παντού. Συμβολικές κινήσεις, συμβολικές ομιλίες, συμβολικές πράξεις, συμβολικές δηλώσεις, συμβολικές συμφωνίες, όλα συμβολικά.

Α ρε Μποντιγιάρ, δάσκαλε.

Πώς αλλιώς θα ήταν όμως; Πως είναι δυνατόν να ανακόψεις την κεκτημένη ταχύτητα χιλιάδων ετών βλακείας, όπου οι άνθρωποι ψάχνουν σύμβολα για να προσκυνήσουν και συμβολικά πρόσωπα για να υπηρετήσουν;

Πώς να μάθεις να ζεις ελεύθερα όταν γεννιέσαι σε κλουβί και μαθαίνεις να σκέφτεσαι σε κλουβί, παίρνοντας μαθήματα από φυλακισμένους του χθες.

Είναι μεγάλη η σπηλιά που έχουμε κάνει σπίτι μας και έχουν περάσει πολλές χιλιάδες χρόνια να κοιτάμε τις σκιές μας στον τοίχο.

Η φωτιά, όμως, που δημιουργεί τις σκιές μας μεγαλώνει, αλλά κανένας δεν σηκώνεται να τη σβήσει, γιατί μπορεί να καίει κάποιους, αλλά ζεσταίνει κάποιους άλλους.

Τι να την κάνεις άλλωστε τη συζήτηση με ανθρώπους που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να φαντάζονται το τέλος του κόσμου, λες και είναι άλλη μια ταινία του Χόλυγουντ.

Θα ‘ναι τα ηφαίστεια; Τα τσουνάμι; Οι μετεωρίτες; Τα ρομπότ; Θα΄ναι τα πυρηνικά; Θα ‘ναι ένας ιός; Όλα μαζί;

Μας είναι πιο εύκολο να φανταστούμε το τέλος του κόσμου, παρά το τέλος του καπιταλισμού.

Τα χάπατα στο Ελληνιστάν, περιμένουν δικαιοσύνη για τη Novartis από τους εγκληματίες του σκανδάλου και κοινωνική πολιτική από τους ίδιους τους εγκληματίες που τους πτώχευσαν, τι να λέμε τώρα;

Ποιά κλιματική κρίση; Εδώ ο Άδωνις υπόσχεται ανάπτυξη, τη στιγμή που ο ΟΗΕ προειδοποιεί για παγκόσμια ύφεση το 2020. Σκόπια, Σκόπια, ντισκό!

Υπάρχει κόσμος που απαιτεί να δικαστεί η Exxon για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, γιατί όχι μόνο ήξεραν για το τι έρχεται, αλλά χρηματοδοτούσαν επικοινωνιακές εκστρατείες παραπληροφόρησης, αλλά η ΝΔ -που εν έτει 2019 ανακάλυψε ότι ο κόσμος καίγεται- βιάζεται να υπογράψει συμβόλαια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, ενώ παράλληλα βγαίνει και λέει πως το μέλλον της ΔΕΗ είναι η πράσινη ενέργεια.

Τρία πουλάκια κάθονταν, στο τένις κλαμπ Εκάλη.

Ρε Τζιμάκο, έφυγες νωρίς και χάνεις το καλύτερο.

Όλοι είναι στραμένοι στην κάθε βλακεία που τους πλασάρουν τα Μέσα Μαζικού Αποπροσανατολισμού, όπου ούτε μια αναφορά δεν έγινε για το πτώμα του διευθύνοντα συμβούλου της Dankse Bank, που βρέθηκε προχθές.

Ξέρεις, αυτού που ήταν να καταθέσει για το μεγαλύτερο σκάνδαλο ξεπλύματος μαύρου χρήματος στην ιστορία, αξίας 200 δισ. ευρώ το 2017, στο οποίο εμπλέκονταν τράπεζες όπως η Bank of America, η J.P. Morgan και φυσικά, η Deutsche Bank, στης οποίας τα γραφεία εκάναν έφοδο εχθές οι εισαγγελείς της Γερμανίας, αλλά η οποία δεν ήξερε η καημένη, ήταν κι αυτή θύμα.

Ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Σιωπή.

Συμβολική και αυτή.

Αλλά τι είναι τα 200 δισ. ευρώ, μπροστά στα 7,2 τρισ. δολαρίων που διαφεύγουν τη φορολογία κάθε χρόνο.

Σε 23 από τις 27 χώρες της Ε.Ε., οι χρηματοπιστωτικές επενδυτικές εταιρίες, φορολογούνται με χαμηλότερους συντελεστές απ’ ό,τι οι φούρνοι και τα μανάβικα, ενώ το ίδιο ισχύει και για τις τράπεζες, αλλά μόνο σε 13 από τις 27 χώρες της Ε.Ε.

Η “Ευρώπη των λαών”, εξαιρουμένου του Τελειωμένου Βασιλείου, είναι υπεύθυνη για το 35% της παγκόσμιας φοροαποφυγής, αλλά κατά τα άλλα, οι θεσμοί τις Ε.Ε. αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί οι λαοί τα έχουν πάρει στο κρανίο και ψηφίζουν τον κάθε φασίστα.

Ήταν το 2017, όταν το Climate Accountability Institute εξέδωσε μια έκθεση που επιβεβαίωνε πως το 71% των ρύπων από το 1988, προήλθαν από 100 εταιρείες, αλλά μην ξεχάσεις να αγοράσεις μεταλλικό καλαμάκι για τον φραπέ.

Χιλιάδες επιστήμονες, από 120 χώρες, μαζεύτηκαν και ανέλυσαν τα δεδομένα από πάνω από 6.000 έρευνες αναφορικά με την κλιματική αλλαγή και μόλις τελείωσαν την έκθεση τους, την παρέδωσαν στους διπλωμάτες των 120 χωρών, όπου πέρασαν μερόνυχτα διαφωνώντας για τις λέξεις που θα χρησιμοποιήσουν στο τελικό κείμενο, μήπως παρεξηγηθεί κάνας διπλωμάτης και έχουμε δράματα.

Και πού κατέληξαν; Ότι είναι ο καπιταλισμός, ηλίθιε.

Έλα ρε, σοβαρά; Και χρειαζόσασταν 2.000 επιστήμονες και πάνω από 6,000 έρευνες γι’ αυτό;

Συμβολικές κινήσεις, για συμβολικούς ανθρώπους, με συμβολικές προθέσεις.

Σύμβολα, σύμβολα, σύμβολα παντού, και τα μυαλά στα σύμβολα, του αόρατου εχθρού.

Αλλά δεν μπορείς να το πεις καν. Και τι, θα σου πει ο άλλος, Σοσιαλισμό; Αναρχία; Προτιμώ να πεθάνω, θα σου πει.

Και τι στο διάολο είναι πια αυτός ο Σοσιαλισμός; Άλλη μια λέξη που έχει χάσει το νόημα της.

Με τόση προπαγάνδα από τη μία και τόσα ιερατεία αριστεροσύνης από την άλλη, πού να αντέξει κι αυτή, χάθηκε στον κυκεώνα των συμβόλων.

Σοσιαλισμός είναι, λέει, όταν το κράτος, αντί για τους ιδιώτες, έχει την ιδιοκτησία και τον έλεγχο των επιχειρήσεων.

Σοσιαλισμός είναι, λέει, όταν, σε αντίθεση με την “ελεύθερη αγορά”, είναι το κράτος που καθορίζει τον σχεδιασμό της αγοράς προϊόντων και υπηρεσιών, τι και πόσο θα πάρει ποιός και από ποιόν κτλ κτλ.

Ναί ηλίθιε, το βρήκες, λες και όταν η σκλαβιά ήταν νόμιμη, είχε σημασία αν το σκλαβεμπόριο το έκανε το κράτος ή ο ιδιώτης επιχειρηματίας ή αν ο σχεδιασμός ήταν κρατικός ή αγοραίος.

Σοσιαλισμός ηλίθιε, είναι όταν τα μέσα παραγωγής ανήκουν στους ανθρώπους που τα δουλεύουν, όταν κάθε εργαζόμενος, από την καθαρίστρια μέχρι τον διευθύνοντα σύμβουλο, έχει από μια ψήφο, και οι αποφάσεις παίρνονται συλλογικά και όχι από τα πάνω προς τα κάτω. Όταν το κράτος εκτελεί τα ψηφίσματα των από κάτω και όχι όταν αποφασίζει το ίδιο μέσω μειοψηφικών αντιπροσωπειών, επαγγελματίων πολιτικών.

Αλλά, ό,τι ήταν κοινή γνώση για κάθε εργάτη στο τέλος του 19ου αιώνα, είναι αναπάντητο ερώτημα στην εποχή της πληροφορίας του 21ου.

Και ας μου απαντήσει κάποιος επιτέλους, τι να τη κάνεις την εργασία τον 21ο αιώνα;

Είναι απλό πασά μου, αυτοματοποιείς ό,τι επαγγέλμα μπορείς, τους δίνεις ένα ωραίο UBI και ό,τι απομένει από δουλειά, το μοιραζόμαστε μεταξύ μας· τι στο διάολο, 7 δισεκατομμύρια είμαστε, πόσο να μας βγεί, κανα τριωράκι τη βδομάδα; Τη μέρα;

Συνεχίζεις να αυτοματοποιείς επαγγέλματα όσο εξελίσεται η τεχνολογία, μέχρι να μην δουλεύει κανένας και να παίζουμε όλοι μαζί ρακέτες στην παραλία. Απλό.

Πάλι τα ίδια θα λέμε;

Αλλά μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στον Αλεξάκη και τον Ευκλείδη, να έχουν το θράσος να λένε ότι ο νεοφιλελευθερισμός της κυβέρνησης Μητσοτάκη καταργεί τα κοινωνικά κεκτημένα και να μην γυρνάει κανείς να τους παστώσει στις σφαλιάρες.

Τα ‘πε και ο Ηλίας, στο τελευταίο του πόντκαστ, για τον πράσινο καπιταλισμό, που θέλει να υποκαταστήσει τον γκρίζο καπιταλισμό, σα τον Μανώλη που μεταμορφώνεται βάζοντας διαφορετικό παντελόνι.

Σύμβολα παντού.

Γιατί, αν βγάλεις τις εκπομπές ρύπων από την εξίσωση, το σύστημα κατά τα άλλα είναι μούρλια.

Όπου γυρίσω και να κοιτάξω, συμβολισμοί. Ουσία μηδέν.

Σαν τη νέα επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, την Κρισταλίνα Γκεορκγίεβα, για την οποία το ΔΝΤ άλλαξε το καταστατικό του για την προσλάβει επειδή ήταν λίγο πιο μεγάλη από το επιτρεπτό όριο, και η οποία παρουσίασε λέει την διδακτορική της διατριβή στα οικονομικά, στο Ινστιτούτο Οικονομικών Κάρλ Μάρξ.

Μας δουλεύετε ρε;

Ρε, ένα μάτσο σακαφλιάδες είναι, 2.200 δισεκατομμυριούχοι, ούτε το παλατάκι του ΠΑΟΚ δε γεμίζουν.

Ντου και σφαλιάρα. Τώρα, ένας ένας; Όλους μαζί; Το αφήνω πάνω σας.

7 δισ. είμαστε, εναντίον 2 χιλιάδων, ξέρω γω, καλές πιθανότητες μας δίνω.

Αλλά τι ξέρω εγώ; Ένας γραφιάς στην Ολλανδία είμαι, που δεν μπορεί καλά καλά να γλυτώσει από τις δικές του αυταπάτες.

Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι φοβούνται.

Ζούμε την αντίστροφη έκδοση του παραμυθιού, όπου ο βασιλιάς ξέρει ότι είναι γυμνός, αλλά όλοι οι άλλοι τον βλέπουν ντυμένο.

Και αυτοί το ξέρουν. Και φοβούνται

Φοβούνται, πιτσιρίκο μου, αλλιώς δεν θα δολοφονούσαν εκατοντάδες ακτιβιστές, συνδικαλιστές και ιθαγενείς.

Αν η εξουσία τους ήταν απόλυτη, αν η ισχύς τους δεν ήταν βασισμένη σε ξυλοπόδαρα, δεν θα τους ένοιαζε, γιατί δεν θα μπορούσαμε να τους ακουμπήσουμε καν.

Φοβούνται, γι’ αυτό ο Ασάνζ είναι ακόμα κλεισμένος στη φυλακή, χωρίς να του έχει απαγγελθεί κατηγορητήριο.

Γι’ αυτό ο Σνόουντεν είναι αποκλεισμένος στη Μόσχα για το υπόλοιπο της ζωής του.

Γι’ αυτό δολοφόνησαν τον διευθύνοντα σύμβουλο της Dankse Bank πριν προλάβει να καταθέσει, όπως και την δημοσιογράφο Caruana Galizia, το 2017, η οποία ερευνούσε το ξέπλυμα χρήματος στην Μάλτα.

Και γραμμένο τον έχω τον ρουφιάνο τον τραπεζίτη, αλλά, αν αυτή είναι η μοίρα που επιφυλάσσει το σύστημα στον υπάκουο σκύλο του, μάντεψε τι σημαίνει αυτό για όλους τους άλλους.

Φοβούνται, γι’ αυτό ενώ μέχρι τώρα ήταν ασύμφορο να τρυπήσουν στον Αρκτικό κύκλο για πετρέλαιο, ξαφνικά έγινε κερδοφόρο, γιατί ξέρουν ότι πρέπει να το βγάλουν όσο είναι καιρός και η νομοθεσία είναι με το μέρος τους.

Γι’ αυτό οι πυρκαγιές στη Ρωσία, την Αφρική και τη Βραζιλιά. Τώρα που μπορούν, ό,τι προλάβουν.

Ο κύκνειος βρόγχος ενός σάπιου συστήματος. Αυτό είναι.

Φοβούνται, γι’ αυτό τα λόμπι έχουν ξεσκιστεί να σπονσοράρουν ακραίους λαϊκιστές, ελέγχοντας την κοινή γνώμη μέσω των Μέσων Μαζικής Αποχαύνωσης και επενδύοντας σε μέσα και μεθόδους καταστολής.

Πριν μερικά χρόνια, η αστυνομία και ο στρατός των Η.Π.Α. κάνανε κοινές ασκήσεις αστικού πολέμου στο κέντρο του Λος Άντζελες, αλλά μη κοιτάς ψηλά μ@λάκα, δεν είναι βροχή, χλέπα είναι.

Ίσως να μην βιάζονται, γιατί η σκακιέρα είναι στημένη πολύ βολικά. Αλλά μην έχεις καμία αμφιβολία, φοβούνται.

Από το συννεφιασμένο Άμστερνταμ, πάντα με αγάπη,

Κώστας

Υ.Γ.1 Το κάψανε το κοριτσάκι. Ξέρουν τα σκουλήκια πώς να καίνε κόσμο, τον φέρνουν στα λιμάρια τους και τον στεφανώνουν με τιμές και βραβεία. Αναμένω μπλουζάκι πράσινο στα H&M, με την αγριεμένη Γκρέτα να κάνει παρέα δίπλα στο κόκκινο μπλουζάκι του Τσε. Τράβα το σόου μαϊμου, τράβα το σόου, για να έχουνε οι δημοσιοκάφροι να γράφουν και τα χάπατα από κάτω να κλικάρουν και να έχουν ακόμα ένα στρατόπεδο να χωρίζονται σε οπαδούς. Τους είδαμε και τους επαγγελματίες καριερίστες διαφωνούντες, με τα διαπιστευτήρια μαρξισμού, από τον Κόρμπιν και τον Μελανσόν, μέχρι τον Τσακαλώτο και τον κομμουνιστή Κουτσούμπα.

Υ.Γ.2 Συνεχίστε δυναμικά με τις 24ωρες απεργίες, σύντροφοι. Πού ξέρεις, σε 100 χρόνια, αν είμαστε συνεπείς, μπορεί να μας πετάξουν κανα ξεροκόμματο.

Υ.Γ.3 Έχουμε πολύ δρόμο ακόμα πιτσιρίκο μου, μη καούμε από τώρα, κρίμα είναι. Μαραθώνιος είναι, όχι σπριντ.

Υ.Γ.4 ‘Εντάξει, το μπλογκ σου έχει γίνει μια γιορτή. Γουστάρω. Φτου φτου.

(Φίλε Κώστα, πραγματικά έχουμε πήξει στους συμβολισμούς. Ούτε ταινία του Ταρκόφσκι να ήταν. Γι’ αυτό έγραψα το 2016, “Είναι ο συμβολισμός, ηλίθιε!”. Κώστα, δεν υπάρχει λογική. Επιμένω πως ζούμε το παράλογο, την παράνοια, και κάνουμε σαν να είναι όλα σωστά και λογικά. Δεν είναι. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.