Δούλοι

Πιτσιρίκο,
Μια από τις μεγαλύτερες συστημικές επιτυχίες είναι η ενασχόληση με διάσημους, γαλαζοαίματους, κ.α. σημαντικούς, δίνοντας στο πόπολο την αίσθηση ότι η ζωή κάποιων είναι πιο σημαντική από τους υπόλοιπους.

Ατελείωτες και αμέτρητες ώρες, βλέμματα καρφωμένα απέναντι και πάνω από οθόνες μικρές και μεγάλες που τονίζουν συνεχώς την σημαντικότητα του προβαλλόμενου και -εμμέσως- την ασημαντότητα του θεατή.

Δεν χρειάζεται να ζήσουμε τη ζωή για εμάς, πέρα από το να φέρουμε τα βασικά στο σπίτι και να πληρώσουμε τους λογαριασμούς, άντε και να βγούμε και μια μέρα τη βδομάδα εξοδούχοι.

Τα όνειρα μας και τη ζωή που δεν ζήσαμε θα την δούμε ως θεατές μέσα από τη ζωή κάποιου άλλου που προβάλλει ένα μικρό ή μεγάλο κομμάτι γυαλί.

Έχει πολλές διαφορετικές βερσιόν ο μπαξές να διαλέξουμε με ποιες θα ταυτιστούμε, θα διασκεδάσουμε και θα ψυχαγωγηθούμε.

Μπορούμε και κατά καιρούς ή και κάθε άλλη μέρα να αλλάζουμε, για να γευτούμε την επιτυχία όλων των προβαλλομένων κι ας μην έχει γεύση πιο αληθινή από ένα κομμάτι χαρτί.

Αλλά έτσι πάνε αυτά. Ψεύτικη τροφή στο στομάχι, ψεύτικη ζωή στην οθόνη, κι αν ποτέ κατά λάθος εμφανιστεί να βιώσουμε κάτι αληθινό, κινδυνεύουμε από δηλητηρίαση.

Δεν θα περάσει από το νου μας η σκέψη ότι θα μπορούσαμε να είμαστε κάτι άλλο πέρα από καταναλωτές και θα συγκρίνουμε πάντοτε τις μέρες μας μεταξύ τους ανάλογα με το πόσο κατανάλωση καταφέραμε σαν να ναι σκορ σε κάποιο παιχνίδι.

Ζωή πουλημένη και ζωή δανεική. Να πουλήσουμε τις δικές μας για να βαστήξουμε ψηλά αυτούς που θα μας δανείσουν κατασκευασμένες στιγμές από τις δικές τους ζωές ώστε να καταναλώσουμε το μερτικό στο όνειρο.

Θα πάμε στη δουλειά και θα ανεχτούμε ευχάριστα τον καθυστερημένο προϊστάμενο, αφού στο σίριαλ ανεχόταν με άνεση τον καθυστερημένο βασιλιά.

Θα ψηφίσουμε τον πουλημένο πολιτικό, θα ανεχτούμε τον κάφρο σύζυγο, τον φασίστα φίλο και τον μ΅λάκα γείτονα. Έτσι έκαναν αυτοί που μας μάθανε οι οθόνες να θαυμάζουμε και γίνανε κάποιοι, έτσι θα κάνουμε κι εμείς να διαιωνιστούμε.

Να φάμε έναν κουβά με σκατά που έλεγε ένας παλιόφιλος, γιατί στον πάτο μας είπαν πως έχει ένα κερασάκι.

Ύστερα όλες οι θυσίες έγιναν για τα παιδιά μας, βυθισμένοι στην άγνοια ότι μιμητικά θα πάρει το παράδειγμα να μεγαλώσει σκλαβάκι, αφού για να το κάνουν έτσι οι γονείς έτσι θα είναι να γίνει.

Γράφουν οι άρχοντες της κοινωνίας το δικό τους πεπρωμένο στη δική μας πλάτη, γελώντας κι εμείς των απογόνων μας για να γίνουν η πλάτη των επομένων αρχόντων.

Κι όποιος δεν θέλει να σηκώσει και να πιει αυτό το πικρό ποτήρι της ανούσιας καθημερινής μικροαστικής ζωούλας και αναζητά την δική του προσωπική ευημερία μακριά από αναλώσεις και συνάφειες, ως άλλος Διογένης άνθρωπο ζητεί ομοϊδεάτη με το φανάρι.

Είχες απόλυτο δίκαιο Πιτσιρίκο.

Θέλουμε να είμαστε δούλοι.

Παντελής

Υ.Γ. Κάποτε στο μέλλον, αν επιβιώσει και λευτερωθεί ποτέ αυτή η ράτσα, ένας ιστορικός θα γράψει ένα βιβλίο που θα μπορούσε να έχει τίτλο: Άπειροι τρόποι να ζήσεις σαν δούλος.

(Αγαπητέ Παντελή, μου πήρε καιρό για να καταλάβω πως οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να είναι δούλοι. Αλλά δεν μπορώ να κάνω πως δεν το βλέπω. Κοιτάξτε στην Ελλάδα πόσοι άνθρωποι διατυμπανίζουν πως λατρεύουν την ελευθερία και σκίζουν -με λόγια- τα ρούχα τους για τους αγώνες και τα δίκαια του λαού. Και μετά κοιτάξτε για ποιους δουλεύουν αυτοί οι άνθρωποι. Τόσο απλό. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.