Όταν η αποκάλυψη ενός εγκλήματος αντιμετωπίζεται όπως η διάπραξή του, τότε σε κυβερνούν εγκληματίες

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Ο Edward Snowden, είναι ο άνθρωπος της NSA (National Security Agency) που αποκάλυψε το 2013 πως η αμερικανική κυβέρνηση παρακολουθεί τους πολίτες της, αλλά και εκατομμύρια πολίτες εκτός Αμερικής, σε συνεργασία με τις κυβερνήσεις των χωρών τους.

Η ρήση στην εικόνα -δεν είναι δικιά του απ’ όσο ξέρω, απλά την έχει αναφέρει-μεταφράζεται ως εξής:

«Όταν η αποκάλυψη ενός εγκλήματος αντιμετωπίζεται όπως η διάπραξή του, τότε σε κυβερνούν εγκληματίες»

Τα έγγραφα που αντέγραψε ο Σνόουντεν ανέλυαν τη συστηματική παραβίαση λογαριασμών e-mail, την συγκέντρωση στοιχείων σχετικά με την δραστηριότητα στο διαδίκτυο και πολλά άλλα, ενώ αποδείκνυαν την ύπαρξη μυστικών κονδυλίων που ουσιαστικά απέκρυπταν την δραστηριότητα της NSA.

Το σκάνδαλο οδήγησε σε μια ευρύτερη ανησυχία, καθώς επιβεβαίωσε τις θεωρίες συνομωσίας περί παρακολουθήσεων των ιδιωτικών συνομιλιών και δραστηριοτήτων των πολιτών από τις κυβερνήσεις τους.

Τότε βέβαια, τώρα έχει σχεδόν ξεχαστεί.

Ήταν πολύ πιο σοβαρό απ’ ό,τι φάνηκε στους περισσότερους Αμερικανούς, οι οποίοι όχι μόνο δεν ενοχλήθηκαν, αλλά αυτοπαρηγορήθηκαν πως δεν έχουν τίποτα να κρύψουν, ενώ μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης στην Αμερική στράφηκε κατά της “προδοσίας” του Snowden.

Ο εξαιρετικός Snowden, βδομάδες αργότερα, είπε το εξής:

“Το να λες πως δεν σε ενδιαφέρει το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, επειδή δεν έχεις τίποτα να κρύψεις, είναι ακριβώς το ίδιο με το να λες πως δεν σε ενδιαφέρει το δικαίωμα στην ελευθερία του λόγου, επειδή δεν έχεις τίποτα να πεις»

Ο Snowden βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο της αμερικανικής κυβέρνησης και κρύβεται στη Ρωσία, καθώς κινδυνεύει να υποστεί ότι ο Julian Assange.

Σε αντίθεση με τον Snowden, ο Assange απλά δημοσίευσε έγγραφα του αμερικανικού στρατού που του παρείχε η Chelsea Manning.

Η Chelsea Manning βρίσκεται για 2η φορά στη φυλακή καθώς αρνείται να καταθέσει ενάντια στον Assange· την πρώτη φορά φυλακίστηκε από το 2010 ως το 2017 για την αποκάλυψη των απόρρητων εγγράφων.

Σε αυτά τα έγγραφα, περίπου 750.000, αποκαλύπτονταν τα τεράστια ψέματα των ΗΠΑ στους δυο πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν και φυσικά τα τεράστια εγκλήματα.

Βασανισμοί, βομβαρδισμοί αμάχων, πολιτικές δολοφονίες και ουσιαστικά μια σειρά ποινικών ευθυνών, που σε άλλο σύστημα με άλλη δικαιοσύνη, θα οδηγούσαν ένα μεγάλο αριθμό υψηλών προσώπων της Δύσης σε δίκες για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Ο Assange το μόνο που έκανε -αν και τελικά δεν ήταν τόσο απλό- ήταν πως δημοσίευσε αυτά τα έγγραφα στην ιστοσελίδα του, το Wikileaks.

Εντάξει, δεν έκανε μόνο αυτό, καθώς, συνέχισε να τα δημοσιεύει ακόμα και όταν του ζήτησε η αμερικανική κυβέρνηση να σταματήσει να το κάνει -αυτός είναι και ο λόγος που τον κυνηγούν, η απειθαρχία και που τους έβγαλε γλώσσα.

Σε αντίθεση με τον Snowden, όμως, εκείνος έπεσε στα χέρια της βρετανικής «δικαιοσύνης» και μάλιστα η ζωή του διατρέχει τεράστιο κίνδυνο, ενώ γίνεται προσπάθεια να εκδοθεί στις ΗΠΑ.

Μέχρι να συλληφθεί από τις βρετανικές αρχές, ζούσε κλεισμένος στην πρεσβεία του Εκουαδόρ στο Λονδίνο, από το 2012 μέχρι το 2019.

Αυτό που με τρελαίνει με τους -καθ’ όλα ευαισθητούληδες για άλλα θέματα- δυτικούς, είναι που κυνηγιούνται σαν ζώα δεκάδες άνθρωποι που δεν έκαναν τίποτα λιγότερο ή παραπάνω από το κοινωνικό και δημοκρατικό καθήκον τους.

Και δεν τρέχει τίποτα.

Άμα, όμως, μάθουμε για πυροβολισμό διαδηλωτή στη Βενεζουέλα ή για θάνατο στρατηγού στην Βόρεια Κορέα, γινόμαστε έξω φρενών.

Νομίζω, πως το μεγαλύτερο πρόβλημα σε όλα αυτά είναι ο επιλεκτικός κυνισμός -ή μη- των πολιτών, (σχεδόν σε αποκλειστικότητα των δυτικών, καθώς οι υπόλοιποι σκέφτονται στα διαλείμματα από τη δουλειά και κανά δυο άλλα πράγματα εκτός από λεφτά, λεφτά και λεφτά).

Ή όπως το λέει ο Όργουελ, όταν οι πολίτες εκλέγουν διεφθαρμένους, τρομοκράτες και εγκληματίες, τότε δεν είναι τα θύματά τους, αλλά συνένοχοι τους.

Μου λες τώρα εσύ μετά για κάποιους που, αν υπήρχε Θεός (δηλαδή Θεία Δίκη), θα τον έθαβαν και αυτόν για να είναι καλυμμένοι.

Τι να πούμε και για τους 5 νεκρούς της Novartis, που, όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο, εκλεκτά μέλη του ελληνικού κυνοβουλίου (ναι με υ) απειλούσαν τους προστατευόμενους μάρτυρες ότι θα τους τσιμεντώσουν, πως θα τους βρουν ή πως θα μάθουν τα ονόματά τους.

Μούγκα η αδέκαστη, ελληνική δημοσιογραφία.

Μούγκα η, επίσης, λαλίστατη ελληνική “δικαιοσύνη”.

Ε, τελικά, κάποιους τους βρήκαν, έμαθαν τα ονόματά τους και τους έστειλαν για τσάι.

Γιατί όποιος απειλεί τα συμφέροντα της αστικής τάξης -αυτού του κλειστού κλαμπ του οποίου δεν θα γίνουμε ποτέ μέλη- καταλήγει στο χώμα ή στη φυλακή.

Αλλά οι πολίτες είναι απασχολημένοι να προστατεύσουν τις οικίες των προγόνων τους από τους πρόσφυγες, άσε κιόλας που δεν έχουν ακόμα ηρεμήσει με την μοντυπυθωνική προσβολή στην παρέλαση, οπότε δεν ασχολούνται με μπανάλ θέματα όπως η δικαιοσύνη.

Και παράτα τους μέσα στο απόλυτο σκοτάδι, να περιμένουν πότε θα βγει ο ήλιος, της δικαιοσύνης ο νοητός.

Α, μην ξεχνάμε να καταδικάζουμε και τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται, εκτός απ’ όταν ένας ολιγάρχης θάβει κόσμο· όχι τίποτε άλλο, αλλά θα τα βλέπουμε όλα αυτά κάποτε στο Noorcos και θα γελάμε.

Μοιραίοι, άβουλοι και αντάμα, προσμένουμε να συνωμοτήσει το σύμπαν και γι’ αυτό.

Άλλωστε, οι πιο πολλοί έφτασαν στο σημείο να νομίζουν πως ένα σύστημα που επιβάλλεται πάντοτε με τη βία, θα πέσει με αναθέματα, ψήφους, τάματα και tweets και πως δεν θα χυθεί ούτε μια σταγόνα αίμα.

Εδώ η αποκάλυψη και μόνο, ενός εκ των χιλιάδων εγκλημάτων τους, οδηγεί μια ντουζίνα ανθρώπους στο θάνατο με συνοπτικές διαδικασίες, οπότε δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πόσοι σκοτώνονται κατά τη διάπραξή τους, αλλά τα τούβλα από κάτω νομίζουν πως με κερί και προσευχή πάντα ο κόσμος προχωρεί.

Τεράστιες, τελικά, οι αυταπάτες μας.

Και μέχρι η ελευθερία να βαδίσει στα χνάρια του αίματός μας, εδώ θα μας σκοτώνουν κάθε μέρα.

Τι λέω το βούρλο, οι περισσότεροι δεν θέλουν καν να το ρίξουν το σύστημα, αφού προτιμούν πρώτα να τους δοθεί μια ακόμα καλή ευκαιρία -αυτό που εμείς λέμε “the opportunity to thrive”- και μετά, αν γίνεται, να βγάλουν και κανένα φράγκο παραπάνω για τα γεράματα, όταν αποφασίζουμε συνήθως να ζήσουμε τη ζωή μας.

Εν ελληνιστί, πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευ’ το.

Μέχρι να μας φυτέψουν και εμάς μια σφαίρα στο κεφάλι και να ησυχάσουμε από το μαρτύριο να ζεις σε έναν κόσμο που παραδόθηκε ολοκληρωτικά στην βλακεία και στην απληστία.

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ. Άλλη μια υπέροχη εικόνα από τη Χιλή που συνοδευόταν από ένα εξίσου υπέροχο σχόλιο: “Αν θέλετε μια εικόνα του μέλλοντος, τότε φανταστείτε ένα ζευγάρι να φιλιέται μπροστά στη φωτιά, για πάντα”. Πάντως ο πρόεδρος της χώρας, Σεμπαστιάν Πινέιρα, επιμένει πως δεν θα παραιτηθεί, παρότι απολαμβάνει την αποδοχή μόλις του 13%, σύμφωνα με δημοσκόπηση, αν και δεν τις έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση ούτε τις δημοσκοπήσεις ούτε την “κοινή γνώμη”. Πλήρης αντίθεση πάντως με την εικόνα του νέου σωτήρα του ελληνικού λαού, που απολαμβάνει την πλήρη εκτίμηση των εθελόδουλων. Αν θέλετε λοιπόν μια εικόνα του μέλλοντος της Ελλάδας, φανταστείτε έναν Μητσοτάκη και έναν Μαρινάκη να παίζουν μακριά γαϊδούρα, αλλά δεν σας λέω σε ποιανού τις πλάτες, να το βρείτε μόνοι σας.

(Φίλε Άρη, έκανα μια μικρή παρέμβαση στο κείμενό σου γιατί -σε αντίθεση με εσένα- εγώ ζω ακόμα στην Ελλάδα της Μαφιοκρατίας. Όχι τίποτε άλλο αλλά, αν με βρει κάνα …ατύχημα, σε ποιον θα στέλνεις τα κείμενά σου; Δίνε πόνο, Άρη. Αν και δεν καταλαβαίνει κανείς τίποτα στην Ελλάδα. Εγκεφαλικά νεκροί οι Έλληνες. Βέβαια, και η παγκόσμια χούντα μια χαρά τα πάει. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.