Αυτοάνοσο
Πιτσιρίκο, φίλοι και φίλες, καλημέρα.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, αλλά το μυαλό μου γυρίζει συνέχεια στο χθες αναζητώντας τι φταίει για το σήμερα και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό τελικά, γιατί καλώς ή κακώς θα πρέπει να αποδεχτούμε την κατάσταση έτσι όπως είναι και να συνεχίσουμε να ζούμε με αυτό σαν να είναι αυτοάνοσο.
Ίσως πάλι να πρέπει να γυρνάμε προς τα πίσω για να μην ξεχνάμε.
Δεν μπορούμε να έχουμε μέλλον ως κοινωνία ανθρώπων αν δεν έχουμε παρελθόν, και το παρελθόν το δημιουργεί καθημερινά το παρόν, το τι κάνουμε σήμερα δηλαδή.
Στη διάρκεια του εικοσαετούς οργασμού της χώρας, από το 1990 περίπου μέχρι την οικονομική χρεοκοπία, εν μέσω μιας ανέμελης και ανέφελης εικονικής πραγματικότητας, υπήρξαν άνθρωποι που σκέφτονταν, δούλευαν, φώναζαν, πολεμούσαν, διασκέδαζαν, αισθάνονταν, αγαπούσαν, δημιουργούσαν δηλαδή το παρελθόν που λέγαμε πριν.
Δυστυχώς, δεν τους βλέπαμε είτε επειδή μπορεί να ήταν λίγοι και να χάνονταν μέσα στους πολλούς, είτε επειδή δεν προβάλλονταν όπως τους άρμοζε, είτε επειδή δεν μας βόλευε να τους δούμε και δεν ξέρω τι άλλο επειδή.
Αυτά που βλέπαμε και ακούγαμε ήταν γενιές νέων ανθρώπων, αλλά και μεγαλύτερων, να «πετυχαίνουν» στη ζωή τους με τα λεφτά του μπαμπά που «είχε τον τρόπο», ήταν τα περιοδικά κωλόχαρτα του Κωστόπουλου και λοιπών ξεβλαχωτών με το «10 τρόποι για να…….», τα «σόκιν», μαύρα και τρύπια ανέκδοτα του Θέμου, οι κώλoι και τα βuζιά των πρωινάδικων, μεσημεριανών και βραδινών σόου, κάτι σαν δόση φαρμάκου δηλαδή.
Άκουγες για βία, ρατσισμό, φασισμό και το μυαλό πήγαινε μακριά στους μεγάλους, δυνατούς και «κακούς» Γερμανούς, Αμερικάνους κλπ, ενώ ήταν ήδη μέσα στο σπίτι μας.
Η φάκα δούλεψε για τα καλά. Το μικρόβιο (ή τον ιό για να μην ξεχνιόμαστε) του ρατσισμού, του φασισμού, της βλακείας ή της εξυπνάδας θεωρώ ότι το έχουμε μέσα μας και συνεπώς ή δεν θα εκδηλώσουμε συμπτώματα ή θα νοσήσουμε και στη χειρότερη περίπτωση θα μεταδώσουμε την αρρώστια.
Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το σπίτι μας, τη γειτονιά μας, το χώρο δουλειάς μας ή το σχολείο των παιδιών μας.
Πόσες φορές δεν ασκήσαμε βία, έστω λεκτική, στο σύντροφό μας και στα παιδιά μας, πόσο θέλουμε την κατσίκα του γείτονα ζωντανή, πόσες φορές δεν γαμήσαμε το συνάδελφο και δεν γλείψαμε το αφεντικό μας και πόσο δεν μαθαίνουμε στα παιδιά μας, με λόγια και πράξεις, να πάρουν καλύτερους κι όχι απλώς καλούς βαθμούς και να νικήσουν στο ποδόσφαιρο με οποιοδήποτε τρόπο;
Από τη στιγμή, λοιπόν, που κάνουμε όλα αυτά και το μόνο που γυμνάζουμε είναι οι κοιλιακοί και τα μπράτσα αλλά όχι το μυαλό και η ψυχή, έχουμε νοσήσει αλλά δεν το καταλάβαμε.
Οπότε, μην αναρωτιόμαστε γιατί δεν βγαίνουμε πια στους δρόμους και στις πλατείες.
Άλλωστε, πιστεύω ότι και τότε που το κάναμε από κεκτημένη ταχύτητα ήταν, γιατί ύστερα, μαζί με τον Τσίπρα, οι πιο πολλοί έκαναν κι αυτοί κωλοτούμπα.
Η φάκα, λοιπόν, δούλεψε και είναι πραγματικά φοβερό να βλέπεις τι «αξιοθαύμαστη» δουλειά έγινε.
Και τώρα, κλεισμένους στο μαντρί, μας αφήνουν να βγούμε για λίγο έξω να βρίσουμε, να χτυπήσουμε και να πνίξουμε κανέναν πρόσφυγα για να ξεκαβλώσουμε αλλά αν χρειαστεί να μας δώσουν και μία στο κεφάλι σαν πέστροφες ιχθυοτροφείου.
Άβουλα όντα που θα υπακούν μόνο στο νόμο της ζούγκλας.
Ωστόσο, για να μην τα ισοπεδώσω όλα και ακόμη περισσότερο, ως εγωιστής που είμαι, μήπως και σαγηνέψω την ελπίδα που δεν ήρθε και αλλάξει γνώμη, λέω ότι υπάρχουν γύρω μας άνθρωποι που αποδεχόμενοι ότι η μάχη έχει πλέον χαθεί, πονούν για το διπλανό τους, φωνάζουν, διαμαρτύρονται, αντιδρούν όσο μπορούν, διατηρούν την αξιοπρέπειά τους και προπαντός κάνουν ό,τι μπορούν για να μη νοσήσουν.
Με αγάπη κι εκτίμηση,
Μάκης Τ.
(Αγαπητέ φίλε, ακούσατε έναν Έλληνα όλα αυτά τα χρόνια να ζητάει συγγνώμη; Όλοι σωστά τα έκαναν. Όλα. Οι ίδιοι άνθρωποι που έγλειφαν κάθε κυβέρνηση και έτρωγαν με κάθε κυβέρνηση καβάλησαν και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Ακόμα και οι καλλιτέχνες -που θεωρητικά είναι πιο ευαίσθητοι- περνάνε πολύ άνετα από την λατρεία για τη μια κυβέρνηση στη λατρεία για την επόμενη. Και οι πνευματικοί άνθρωποι; Μια χαρά, δουλεύουν στα ΜΜΕ του Μαρινάκη. Καμιά χορηγία από καμιά τράπεζα, από καμιά πρεσβεία, όλα πνευματικά. Και οι δημοσιογράφοι; Κι αυτοί, μια χαρά. Δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Σαββίδη, τον Αλαφούζο. Αυτοί θα ηγηθούν της αντίστασης. Κάντε λίγο υπομονή. Οι Έλληνες αγαπάνε τους απατεώνες. Μάλλον γιατί τους θυμίζουν τους εαυτούς τους. Φαντάζομαι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ στις επόμενες εκλογές θα την χρηματοδοτήσει ο Μαρινάκης. Για έξτρα αντικαπιταλιστική δράση. Αγαπητέ φίλε, το θέμα πια είναι να μην γίνεις σαν όλους αυτούς τους ξεπουλημένους. Δεν είναι και λίγο αυτό. Στο κάτω-κάτω, όταν έρχεται το τέλος, ο καθένας ξέρει τι ζωή έζησε και πώς την έζησε. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.