Σκωτσέζικη καραντίνα

Αγαπητέ μου blogger σε χαιρετούμε
Για να ξεκινήσω με ένα συμβολικό ευχαριστήριο για τα κείμενά σου, καθώς και των υπολοίπων αναγνωστών, σου δηλώνω (χωρίς παρεξήγηση) πως σας έχουμε “κορώνα στο κεφάλι μας”. Nα είστε όλοι καλά και να μείνετε “κορωνο-ελεύθεροι”

Εδώ πάνω, κάτι έχουν αρχίσει να ψιλιάζονται οι Σκωτσέζοι αλλά μάλλον περιμένουν να τούς δώσει κάποιος το σύνθημα για να κάνουν κανονική έφοδο στα super-market. Νυν υπερ πάντων το malt whisky και τα κωλόχαρτα! Πάντως, η κατάσταση μέχρι χθές αποτυπώνεται περίπου ως εξής:

Βέβαια, ο γηραλέος αναγνώστης του blog έτυχε να λείπει για μια εβδομάδα, αναζητώντας νέο τόπο κατοικίας σ’ ενα χωριό στα βόρεια -πολύ βόρεια, ομως- αλλά, γυρίζοντας, έπρεπε να βρεί ένα διακριτικό τρόπο για να κόψει τα σούρτα-φέρτα με τους χαλαρούς (ακόμα) γειτόνους.

Είπα, λοιπόν, πως δεν αισθάνομαι και πολύ καλά, έριξα και λίγο βήξιμο, οπότε τρόμαξαν και πιάσαμε τα τηλέφωνα.

Τι να κάνω ο δόλιος, τυχαίνει να είμαι στους περισσευάμενους του συστήματος, όντας άνω των 60, κι άν μου τύχει ιός αντί για κόρη, είναι σίγουρο πως το διαλυμένο NHS θα με αδειάσει στα αζήτητα.

Έτσι, αποφασίσαμε με την κυρα-Φιόνα, να μπούμε οικειοθελώς σε οικογενειακή καραντίνα.

Λέω να παραγγείλω και τη σχετική σημαία αλλά δεν είμαι βέβαιος πώς θα την αναγνωρίσουν οι γείτονες.

Λίγο η ηλικία, λίγο οι συνήθειες που είχαμε απο πριν, το γεγονός είναι πως δεν μας ενοχλεί σχεδόν καθόλου η κατάσταση.

Βοηθάει πολύ που μένουμε έξω από την πόλη, και για να βρεθείς σε πολυκοσμία πρέπει να το επιδιώξεις. Το έχουμε, λοιπόν, ρίξει στις τσάρκες σε όλες τις γειτονικές παραλίες και, μάλιστα, πάμε με το βαρκάκι.

Θυμήθηκα τα “μικράτα” μου, πού είχα κάποτε αποκλειστεί, χειμώνα καιρό, στη Δονούσα.

Μπάνια δεν κάνουμε αλλά, για να εκπλαγείς, ανάμεσα στα εφόδια που παραγγείλαμε έβαλα και …παγωτό.

Έπρεπε να ήσουν από μια γωνία, να δείς την απορία που είχε το delivery boy στη φάτσα του. Να θέλει να πάρει υπογραφή για την παραλαβή, κι εγω να του κάνω νοήματα πίσω απο το τζάμι, να τα αφήσει και να φύγει!

Παραγγείλαμε και καμιά 10αριά βιβλία κι είχαμε ξανά τα ίδια με την παραλαβή αλλά, μόλις με είδε να βάζω γάντια, χέστηκε απο το φόβο του, είπε ενα ΟΚ,ΟΚ, υπέγραψε μόνος του, έφυγε, κι ακόμα τρέχει!

Μέχρι στιγμής, είναι μια ενδιαφέρουσα αλλαγή στην καθημερινότητα που είχαμε ως τα σήμερα.

Βέβαια, επειδή κι οι δύο μαζί ξεπερνάμε τα 120 χρόνια, μη φανταστείς εικόνες σαν αυτές που περιγράφεις για τη νεολαία.

Επειδή η κυρα-Φιόνα δεν ξέρει ελληνικά, θα σου εκμυστηρευτώ (εντελώς μεταξύ μας) πως για να φτάσουμε σε κάτι σαν παρωδία sex, πρέπει πρώτα να εμφανιστεί κάτι άλλο, εκτός από την άκρη του πουκάμισου.

Όσο για τα γλωσσόφιλα που τόσο τα πριμοδοτείς, για μας είναι επικίνδυνα. Μην καταπιούμε καμιά μασέλα!

Αγαπητέ μας πιτσιρίκο, σ’ ευχαριστούμε για τα κείμενά σου, όπως και τους υπόλοιπους αναγνώστες που ολοι, καθένας με τον τρόπο του, προσθέτουν ενα μικρό ή μεγαλύτερο λιθαράκι στις σκέψεις μας.

Αν ο γηραλέος δεν πέσει στην ανάγκη του NHS, ελπίζω πώς όταν θα λήξει αυτή η κάπως, “σουρεάλ” κατάσταση, θα σου στείλω νέα και εικόνες απο το Scrabster, ίσως το βορειότερο χωριό της Σκωτίας.

Κωστας & Fiona (να δει το όνομά της για να πάψει τη γκρίνια!)
Cove Bay

(Αγαπητέ Κώστα, αν κρίνω από τις υπέροχες ταινίες του Κεν Λόουτς, είναι να μη σου τύχει η στραβή στην Βρετανία. Και τυχαίνει σε πολλούς. Κι εδώ το ίδιο είναι. Αλλά εδώ έχει ήλιο. Δεν παίρνεις την Fiona να έρθετε από εδώ; Αυτές τις τελευταίες ημέρες υπάρχει κανονική απόβαση στα νησιά μας από ηλικιωμένους Ευρωπαίους που έρχονται συχνά στην Ελλάδα και τώρα την έχουν κάνει καταφύγιο. Πάντως, έπρεπε να πέσει παγκόσμιος ιός, για να μου γράψεις ξανά. Κώστα, να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.