Ο φράχτης, η ελευθερία και η ζωή

Πιτσιρίκο, για τον φράχτη που χώρισε τη γερμανική πόλη Costance από την ελβετική Kreuzlingen στα σύνορα, όπου μέχρι πρότινος ο κόσμος τα περνούσε ελεύθερα, γράφει το Reuters.

Οι Γερμανοί δεν μπορούν πλέον να πάνε στην Ελβετία, ούτε οι Ελβετοί να μεταβούν στη Γερμανία, όπως έκαναν πριν την επιδημία του κορωνοϊού.

Την περασμένη Κυριακή 5/4, όμως, εραστές, αδέρφια, γονείς, παιδιά και φίλοι πλησίασαν και από τις δύο πλευρές του συρματοπλέγματος, καθώς ο ανοιξιάτικος ήλιος έλαμπε για να πουν απλά “σ’ αγαπώ” ο ένας στον άλλον.

“Είναι η μοναδική μας ευκαιρία να σταθούμε ο ένας απέναντι στον άλλον, τουλάχιστον μπορούμε να μιλήσουμε” είπε ο Ελβετός Jean Pierre Walter, που ταξίδεψε οδικώς μία ώρα από τη Ζυρίχη για να φτάσει στα σύνορα και να δει τη Γερμανίδα σύντροφό του Maja Bulic.

Για βδομάδες απλά μιλούσαν στο τηλέφωνο ή μέσω του Face Time, αλλά η διαδικτυακή επαφή δεν είναι το ίδιο με το να βλέπεις τον άλλον σώμα και ψυχή από κοντά.

“Κάποια στιγμή θέλεις να βρεθείς δίπλα στον άνθρωπο σου” λέει η σύντροφος του Walter, η Bulic που ταξίδεψε 2,5 ώρες οδικώς από τη Χαϊδελβέργη στον συνοριακό φράχτη, που χώριζε τη Γερμανία από την Ελβετία κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, αλλά μετά αφαιρέθηκε.

Με τον κορωνοϊό, όμως, τα συρματοπλέγματα τοποθετήθηκαν ξανά και στις δύο πλευρές τους καταφθάνουν άνθρωποι που τους χώρισε η επιδημία.

Η Ελβετία δεν είναι επίσημα μέλος της ΕΕ, αλλά μέσω συμφωνιών επιτρέπεται στους κατοίκους της να διασχίσουν ελεύθερα τα σύνορα.

Λόγω των περιοριστικών μέτρων, όμως, αυτό μπορούν να το κάνουν πια μόνο οι Ελβετοί που δουλεύουν στη Γερμανία και το αντίστροφο, αλλά κανένας άλλος πολίτης.

Το συρματόπλεγμα μπήκε στα μέσα Μαρτίου και στη συνέχεια ενισχύθηκε, διότι Ελβετοί και Γερμανοί περνούσαν μπύρες, έπαιζαν χαρτιά, έδιναν ακόμα και φιλιά.

Η απόφαση αυτή ελήφθη, επειδή πολλοί άνθρωποι δεν υπάκουαν στα μέτρα και η συνοριακή αστυνομία της Ελβετίας ενισχύθηκε και με τον στρατό της χώρας, ενώ στην άλλη πλευρά του φράχτη περιπολεί η γερμανική ομοσπονδιακή αστυνομία.

Πολλοί θεωρούν τα μέτρα σωστά, ωστόσο, αρκετοί Γερμανοί υποστηρίζουν ότι μετά την πτώση του τείχους στο Βερολίνο, είχαν πιστέψει ότι δεν θα έβλεπαν ποτέ πια κάτι ανάλογο στην Ευρώπη.

“Είναι σαν να είσαι στη φυλακή” λέει η Veronica Campanile, μία κάτοικος της γερμανικής πόλης Constance, που συναντά στο συρματόπλεγμα φίλους της από την ελβετική πόλη Kreuzlingen.

Πολλοί Γερμανοί και Ελβετοί έχουν κάνει πια τον συνοριακό φράχτη σημείο συνάντησης, αλλά επειδή με την ενίσχυση του συρματοπλέγματος δεν μπορούν πια να αγγίξουν ο ένας τον άλλον, πετάνε σοκολάτες, ίσως για να γλυκαθούν όσο παραμένουν χωριστά.

Το ότι η Γερμανία είναι ομοσπονδιακή δημοκρατία έπαιξε, εξάλλου, ρόλο στην καλύτερη αντιμετώπιση του κορωνοϊού, όπως εξηγεί ο Guardian.

Όταν η Angela Merkel έδωσε εντολή για κοινωνική αποστασιοποίηση δεν επέβαλε κάποια συγκεκριμένα μέτρα στα ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας.

Το αποτέλεσμα ήταν τα ομόσπονδα κρατίδια να έχουν την ευχέρεια να αποφασίσουν αν θα εφαρμόσουν ή, θα αγνοήσουν τις συστάσεις και όχι εντολές της καγκελάριου.

Έτσι, στο Βερολίνο μπορεί να επιτρέπεται να αγοράσεις ένα βιβλίο, αλλά να απαγορεύεται το πικ νικ στο πάρκο και στη Βάδη Βυρτεμβέργη να ισχύει το αντίθετο.

Στο ανατολικό κομμάτι της Γερμανίας, που έχει πληγεί λιγότερο από τον κορωνοϊό, μπορεί να είναι απρόθυμοι να κλείσουν τα σχολεία, σε αντίθεση με τα νότια κρατίδια που φοβούνται ότι οι μαθητές και οι φοιτητές θα διαδώσουν ταχύτερα τον ιό.

Μετά από 1,5 εβδομάδα που η Γερμανία βρίσκεται ουσιαστικά σε καραντίνα, αρχίζει να διαπιστώνει το πλεονέκτημα του καταμερισμού της εξουσίας.

Η Γερμανία θεωρείται πρότυπο για τα πάρα πολλά τεστ που κάνει και σύμφωνα με τους ειδικούς αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να υπάρχει μία σαφής εικόνα για την εξάπλωση της επιδημίας, άρα και για το πού πρέπει να επιβληθούν τα περιοριστικά μέτρα.

Η Γερμανία έχει τη δυνατότητα να κάνει 300 με 500 χιλιάδες τεστ την εβδομάδα, επειδή διενεργούνται υπό την αιγίδα 400 γραφείων δημόσιας υγείας σε όλη τη χώρα και όχι με την ευθύνη μίας κεντρικής υγειονομικής αρχής.

“Δεν χρειάζεται να περιμένω τηλεφώνημα από τον υπουργό Υγείας για να μου δώσει την έγκρισή του για την πραγματοποίηση ενός τεστ” εξηγεί ο Matthias Orth από το Ινστιτούτο Εργαστηριακής Ιατρικής του νοσοκομείου της Στουτγκάρδης.

Μάλιστα, μερικά ιδιωτικά εργαστήρια άρχισαν να προσφέρουν διαγνωστικά τεστ για τον κορωνοϊό, πολύ πριν πληρωθούν από τους ασφαλισμένους μέσω του δημόσιου συστήματος υγείας και αυτό έδωσε στη Γερμανία μία καλή ώθηση στην αρχή.

Πλέον 250 εργαστήρια διενεργούν αυτές τις 300 με 500 χιλιάδες τεστ τη βδομάδα.

Εντός των τειχών η Γερμανία είναι σοσιαλίστρια (σε μία παράφραση του “Η κόρη μου η σοσιαλίστρια”). Μόνο απέναντι στις άλλες χώρες είναι καπιταλίστρια.

Και τελικά, ο καπιταλισμός είναι η αιτία που προέκυψε και ο κορωνοϊός.

Διότι, ο κορωνοϊός που γεννήθηκε στα ζώα πριν περάσει στους ανθρώπους είναι ένας συναγερμός άνευ προηγουμένου και δείχνει την επείγουσα ανάγκη να προστατέψουμε τη φύση, όπως δηλώνει στη Liberation ο διευθυντής του γαλλικού παραρτήματος της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρηση της Φύσης Sebastien Moncorps.

“Η παγκόσμια επιδημία Covid 19 οφείλεται στις πιέσεις που ασκούμε οι άνθρωποι στη βιοποικιλότητα” υποστηρίζει επίσης ο Moncorps στη Journal du Dimanche.

“Αυτός ο νέος κορωνοϊός δείχνει τους κινδύνους της υπερεκμετάλλευσης των άγριων ειδών” συμπληρώνει ο Γάλλος διευθυντής, εξηγώντας ότι “αυτή η υπερεκμετάλλευση θεωρείται η δεύτερη μεγαλύτερη αιτία της εξαφάνισης της βιοποικιλότητας στον κόσμο και αυτό αφορά τόσο την επιβίωση των ίδιων των ζώων, όσο και των ανθρώπων”.

Η Liberation γράφει επίσης ότι η ξηρασία άνευ προηγουμένου στη Χιλή, στραγγίζει τα ποτάμια και τα αποθέματα νερού, κάνοντας τους κατοίκους ακόμα πιο ευάλωτους εν μέσω της επιδημίας του κορωνοϊού.

Περίπου 400 χιλιάδες οικογένειες, δηλαδή, 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι προμηθεύονται πλέον νερό από βυτιοφόρα.

Στην ευρύτερη περιοχή της πρωτεύουσας Σαντιάγκο και στο Βαλπαραΐσο οι βροχοπτώσεις ήταν κατά 80% λιγότερες από το ιστορικό χαμηλό, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στην περιοχή Coquimbo ήταν -90%.

Αντίθετα, στην Ελλάδα δεν έχει σταματήσει να βρέχει τον τελευταίο καιρό.

Και μόλις κοπάσει η βροχή, φυσάει ένας ανελέητος βοριάς στην αγαπημένη μου ακτή.

Eιδικά τη Δευτέρα 6/4 ήταν σαν χειμώνας, ένας σαρωτικός βοριάς και ένα μαύρο πέπλο συννεφιάς.

Η 6η Απριλίου δεν διέφερε σε τίποτα από την 6η Ιανουαρίου, όταν και τότε επικρατούσε χιονιάς.

Στον συρρικνωμένο -σύμφωνα με τους μετεωρολόγους και τους “μετεωρολόγους-” χειμώνα.

Στον ατέλειωτο, όμως, φετινό χειμώνα όπως αποδείχτηκε στην πράξη.

Οπότε μην στενοχωριέσαι, Πιτσιρίκο, που απαγόρευσαν τα μπάνια, τα οποία προς το παρόν είναι δοκιμασία ακόμα και για χειμερινούς κολυμβητές.

Και αν ισχύουν οι απαγορεύσεις για να ταξιδέψεις στα νησιά, όταν φτιάξει ο καιρός, υπάρχει και το Θυμάρι και γενικά ο Σαρωνικός.

Ένας Σαρωνικός που εδώ και λίγες μέρες μοιάζει με Ατλαντικός, αλλά, όταν έρθουν οι λιακάδες και οι μπονάτσες, δεν έχει να ζηλέψει και πολλά από το Αιγαίο.

Παντού απέραντο γαλάζιο. Και πουθενά σαν τη θάλασσα.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, έχω να κάνω μπάνιο σε παραλία της Αττικής από την δεκαετία του ’80. Το τελευταίο μπάνιο πρέπει να ήταν στο Σούνιο. Για μένα μπάνιο είναι το Αιγαίο και το Ιόνιο. Αυτή είναι μια εποχή για να χρησιμοποιούμε το μυαλό μας. Μέχρι τώρα, τα πάω κάπως καλά. Για να δούμε τώρα. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.