Από την Ζάκυνθο με αγάπη
Γεια σου, φίλε μου πιτσιρίκο, ελπίζω να είσαι καλά και να βρεθείς σύντομα στα νησιά.
Kάθε μέρα που περνάει, έχω και ένα μεγαλύτερο βάρος στο στομάχι, λέω στον εαυτό μου να σταματήσει να σκέφτεται γιατί τρελαίνομαι. Δεν γίνεται να είναι αλήθεια όλο αυτό που ζούμε, η πραγματικότητά με ξεπερνάει.
Είναι πλέον όλοι τόσο ξεδιάντροποι, η κυβέρνηση, τα ΜΜΕ όλο αυτό το σάπιο σύστημα, μιλάνε σαν να απευθύνονται σε ηλίθιους, και υπάρχουν άνθρωποι που τους ακούνε και τους πιστεύουν, τι να πω, είμαστε αξιοι της μοίρας μας.
Μερικές φορές με πιάνουν και τα γέλια αναλόγως τη διάθεση, να σας πω και ένα αστείο να γελάσετε και εσείς.
Αυτό που κατάφερε η Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια είναι να γίνει ένας όμορφος τουριστικός προορισμός, να αναδείξει τα κάλλη της.
Τι χρειάστηκε να κάνει ο Έλληνας, το πολύ πολύ το γκαρσόνι των Ευρωπαίων, άντε και αν είχε κανένα καλό οικόπεδο να έκανε και κανένα ξενοδοχείο.
Δηλαδή, και αυτό το οφείλουμε στον τόπο που γεννηθήκαμε από τύχη, και όχι στην προσπάθειά μας.
Τώρα θα μου πεις είναι αυτό κακό, να μην επενδύσει ο άλλος στον τουρισμό να μη ζήσουν τόσες χιλιάδες οικογένειες;
Δεν είναι κακό, κακό είναι που ακόμα και εκεί που νομίζουμε ότι είμαστε και οι “γ@μάω”, που καταναλώνουμε φυσικούς πόρους σαν να μην υπάρχει αύριο, που έχουμε γεμίσει όλη την ακτογραμμή με τούρτες από μπετόν, που τα σκατουλάκια μας κάνουν μπάνιο παρέα με τα παιδάκια μας, που του λες του παιδιού να διαβάσει και σου απαντά το δεκαπεντάχρονο “ο μπαμπάς μου έχει ξενοδοχείο”. Είναι όλα ωραία και καλά.
Ε λοιπόν, όχι κάπου πρέπει να υπάρξει και ένα μέτρο, στενοχωριέμαι μόνο με τον απλό κόσμο που θα μείνει χωρίς δουλειά, γιατί μέσα σε δυο μήνες άλλαξαν όλα· κατά τα άλλα, για τη φύση είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξεκουραστεί έστω και για λίγο.
Πάντως, είναι τόσο αστείο, έχουμε καταστρέψει όλο τον πλανήτη, και βρέθηκε ένας ιός με 0,0003 θνησιμότητα και χέστηκαν όλοι πάνω τους, φαντάσου να ήταν και πιο σοβαρά τα πράγματα.
Δε θέλω να σε κουράζω άλλο, έτσι και αλλιώς μοναχοί μας τα λέμε και μοναχοί μας τα ακούμε, το blog σου είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία.
Εγώ, αν και σε νησί, αύριο θα κάνω το πρώτο μου μπάνιο σε μέρος μαγικό, πάρε και ένα βιντεάκι να δεις πόσο ωραίο είναι το Ναυάγιο χωρίς την παρουσία του κόσμου.
Την αγάπη μου.
Γιάννης
(Αγαπητέ Γιάννη, στις αρχές Μαρτίου, είπα εδώ στην οικογένεια “Σηκωθείτε, πάμε στη Ζάκυνθο”. Δεν με άκουσαν. Μετά χτυπούσαν το κεφάλι τους στον τοίχο. Μακάρι να ήμουν στη Ζάκυνθο αυτούς τους δυο τελευταίους μήνες, θα είχα γλιτώσει όλα τα ψυχοσωματικά. Γιάννη, την ξεσκίσαμε την πατρίδα μας. Στενοχωριέμαι για τους ανθρώπους που δεν θα έχουν δουλειά αλλά δεν μπορώ να μη σκεφτώ και την απληστία των ανθρώπων που τα γ@μησαν όλα. Στη Ζάκυνθο -και σε όλα τα νησιά μας- έχουν γίνει εγκλήματα. Στη Ζάκυνθο έχω ανάμνηση και του τοπίου και των ανθρώπων, αφού περνούσα στο νησί τα καλοκαίρια μου από παιδί. Οι μόνες παραλίες που σώθηκαν στη Ζάκυνθο ήταν αυτές που γεννούν οι χελώνες. Οι υπόλοιπες αγνώριστες και κάπως θλιβερές. Άντε, διασώθηκαν και οι παραλίες της άλλης πλευράς του νησιού επειδή ήταν δύσκολη η πρόσβαση. Και φτάναμε πια στο Πόρτο Βρώμη, στο Πόρτο Ρόξα, στο Μακρύ Γιαλό και στον Λιμνιώνα, για να κάνουμε ένα μπάνιο στα καθαρά νερά που ξέραμε. Γιατί, από την άλλη πλευρά, τα ξενοδοχεία και τα ημερόπλοια πετούσαν όλα τα σκατά στην θάλασσα. Γιατί έπρεπε ακόμα και στις Αλυκές να χτίσουν πάνω στην παραλία και να εξαφανίσουν τους αμμόλοφους; Τόσο χώρο είχαν. Γιατί έπρεπε να μετατρέψουν του Μαυράτζη από παραλία που θύμιζε Καραϊβική -με τα δέντρα να φτάνουν στη θάλασσα- σε μια θλιβερή γούβα με ένα άθλιο ξενοδοχείο; Γιατί έπρεπε ο -κάποτε- ωραιότατος Λαγανάς να μετατραπεί σε μια ασχήμια, όπου παραθερίζουν τραμπούκοι και γίνονται δολοφονίες; Και οι άνθρωποι δεν σταματούν με τίποτα. Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια που είχαμε πάει με μια φίλη για μπάνιο στη Δάφνη και την επόμενη μέρα μπήκε φωτιά στην Δάφνη και ένας τύπος στο τοπικό κανάλι ωρυόταν πως έχει η γυναίκα του χωράφια στη Δάφνη και δεν τους επιτρέπουν να χτίσουν ένα ωραίο μεγάλο ξενοδοχείο επειδή γεννούν οι χελώνες. Πάντα με εκπλήσσει η απληστία και η χαζομάρα των ανθρώπων που καταστρέφουν αυτό που τους δίνει ψωμί να φάνε. Η Ζάκυνθος έγινε χρήματα, χρήματα, χρήματα. Και οι άνθρωποι κάπως άδειοι. Καμία σχέση με τους παλαιούς που ήταν ο καθένας τους μια ωραία ιστορία. Φέτος είναι μια καλή ευκαιρία για τους ανθρώπους να σκεφτούν και να κάνουν την αυτοκριτική τους. Αλλά νομίζω πως δεν μπορούν να σκεφτούν τίποτε άλλο από τα χρήματα. Εντελώς αντιπνευματική η εποχή μας. Αντιπνευματική και η Ζάκυνθος. Ο Κάλβος και ο Σολωμός δυο συμβολικά άλλοθι για τη σύγχρονη ανοησία. Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία γράφει στο Πόρτο, ας τα πουλήσουμε όλα, ας πουληθούμε κι εμείς καταλαβαίνουν οι σύγχρονοι Ζακυνθινοί. Γιάννη, πάνω που γίναμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης, αρρώστησαν οι πελάτες. Και ξερεις κάτι; Με δυο χρόνια χωρίς τουρισμό, Γερμανοί και λοιποί εταίροι θα μαζέψουν εύκολα και όλα τα μικρά ξενοδοχεία της χώρας μας. Ας προσέχαμε. Γιάννη, η Γη μας μίλησε με τον κορωνοϊό. Η Γη μας μιλάει κάθε μέρα. Σκέφτομαι πως δεν την ακούμε. Πάντως, έχω αγωνία να δω τη Ζάκυνθο αυτό το καλοκαίρι που οι τουρίστες δεν θα έρθουν. Σκέφτομαι πως μπορεί να πάω για μπάνιο στο Λαγανά μετά από 35 χρόνια. Και θα πρέπει να ευχαριστώ για αυτό τον …κορωνοϊό. Δηλαδή, μια νυχτερίδα κατούρησε έναν παγκολίνο κάπου στην Κίνα τον περασμένο Νοέμβριο, για να μπορώ εγώ να πάω για μπάνιο στο Λαγανά μετά από 35 χρόνια τον Αύγουστο. Κοίτα πώς τα φέρνει η ζωή. Να είσαι καλά, Γιάννη. Σε ευχαριστώ για το βίντεο. Έχω δει κι εγώ το Ναυάγιο χωρίς τουρίστες. Την αγάπη μου)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.