Όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Ποτάμι φουσκωμένο η οργή του λαού, ποιος τη σταματάει.

Ή όπως λέει μια άλλη ρήση “όταν η αδικία γίνεται νόμος, η αντίσταση γίνεται καθήκον”.

Μπορώ να σας πω ότι η κλιμάκωση της οργής από μέρα σε μέρα δεν υπάρχει. Δεν την έχω ξαναζήσει.

Σε τουλάχιστον 20 πόλεις γίναμε Minneapolis και πιθανολογώ ότι είναι ακόμα περισσότερες· αποφεύγουν να δώσουν λεπτομερείς αναφορές τα ΜΜΕ για την έκταση των επεισοδίων και το πλήθος του κόσμου, για προφανείς λόγους.

Ξέσπασαν διαδηλώσεις ακόμα και έξω από το Λευκό Οίκο, ενώ ο Trump ζήτησε από τις στρατιωτικές δυνάμεις να βρίσκονται σε ετοιμότητα· το καλύτερο «κακό» σενάριο για το σύστημα είναι ακόμα και αν τις χρησιμοποιήσει, απλά να υποστεί το πολιτικό κόστος, δηλαδή η κοινωνία να ταχθεί εναντίον του και να εναποθέσει τις ελπίδες της σε κάποιον άλλον υποψήφιο στις εκλογές του Νοεμβρίου, ουσιαστικά εκτονώνοντας την όποια οργή της στις κάλπες.

Αλλά ουδείς ξέρει αν όντως θα συμβεί αυτό ή αν θα πάμε σε άλλα.

Ξαναλέω, ότι δεν ξέρω τι θα συμβεί.

Μπορώ να σας πω μόνο το εξής, παρότι αποφεύγω να δώσω το όνομα της πόλης που μένω: εμείς ήμασταν 100 άτομα χθες που πίναμε μπύρες δυο μέρες και πριν λίγες ώρες οι μπύρες έγιναν …μολότοφ, ενώ ήμασταν πλέον 5-6 χιλιάδες.

Δεν μπορείς να διαδηλώσεις “ειρηνικά”, όταν σε πλημμυρίζει οργή.

Προφανώς, όσοι διαδηλώνουν ειρηνικά, μάλλον δεν ξέρουν τι πάει να πει οργή.

«Ή θα είσαστε ελεύθεροι ή θα είσαστε ήσυχοι», έλεγε άλλωστε κάποτε ο Καστοριάδης, «και τα δυο δεν γίνονται».

«Γυρίστε στα σπίτια σας, αυτό δεν είναι λύση» άρχισαν να ψελλίζουν πολλοί δήμαρχοι, ακόμα και μαύροι.

Γυρίστε στα σπίτια σας, καταναλώστε και πεθάνετε ήσυχοι, χωρίς φασαρία. Χωρίς θόρυβο. Άντε, ίσως με λίγη δύσπνοια αν κολλήσετε και κορονοϊό.

Η κανονικότητά τους όμως ζέχνει θάνατο. Να τη βάλουν εκεί που ξέρουν.

Είδα και πανό: “Screw business as usual. That’s the problem”. Σας θυμίζει κάτι ολίγον από Χιλή;

Πάντως, επιβλήθηκε απαγόρευση κυκλοφορίας για σήμερα το βράδυ, πριν καλά-καλά ξημερώσει. Και εδώ.

Και μάλλον το ίδιο σκέφτονται και σε άλλες πόλεις, το χορό είχε ξεκινήσει χθες η Minneapolis -με πρόστιμο $1000 και 90 μέρες φυλακή στους παραβάτες- όπου δεν είχε αποτέλεσμα και ίσως να δούμε άλλες καταστάσεις τις επόμενες ώρες.

Μην δω μόνο κανέναν μπάσταρδο να κουνάει το δάχτυλο σε άλλες χώρες για την έλλειψη δημοκρατίας.

Αντιδρούν, λοιπόν, με τον μόνο τρόπο που ξέρουν. Καταστολή. Ωμή καταστολή. Ζήτω η ελευθερία!

Και δεν ξέρω αν τον σκότωσαν τελικά αστυνομικοί τον 19χρονο στο Detroit, ο οποίος δέχθηκε σφαίρα κατά τη διάρκεια των μεγάλων διαδηλώσεων εκεί, πάντως η αστυνομία άρχισε να πυροβολεί, όχι στο ψαχνό ακόμα, αλλά είναι και αυτό θέμα χρόνου.

Γυρίστε, λοιπόν, σπίτια σας και πεθάνετε ήσυχοι και μόνοι και όλα θα πάνε καλά.

(Σε ελεύθερη μετάφραση, το τονίζω: Δεν μπορείς να έχεις εμπορευματοποιήσει κάθε επίπεδο της ζωής και τελικά να μην δέχεσαι το πλιάτσικο ως μια νόμιμη μορφή διαμαρτυρίας. Το πλιάτσικο είναι το απόλυτο χτύπημα κατά ενός συστήματος που θεωρεί τα -μαζικά- παραγώμενα προιόντα ως πολυτιμότερα από την ίδια τη ζωή. (Το πλιάτσικο) είναι η ανθρωπότητα που απαιτεί να αναγνωριστεί)

Για άλλη μια φορά φυσικά, το σύστημα μιλάει για λεφτά και βιτρίνες, ενώ εμείς πασχίζουμε να μιλήσουμε για τους ανθρώπους. Ας το δούμε κάποτε επιτέλους αυτό.

Αν και μεταξύ μας, σας έχει πιάσει πανικούλης ε;

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ.1 Οι διαδηλωτές στο Χονγκ Κονγκ πρέπει να έχουν φλιπάρει, ειδικά όταν ένα αρχικό τους αίτημα ήταν να έχουν τη μίνιμουμ ελευθερία που απολαμβάνουμε οι Αμερικανοί. Και τελικά, οι διαφορές με την Κίνα μοιάζουν αμελητέες, όταν η ελευθερία πραγματικά δοκιμάζεται, όταν δηλαδή αμφισβητείται έντονα η εξουσία.

Υ.Γ.2 Μέχρι και οι Amish στο μεταξύ κατέβηκαν. Και φυσικά οι αυτόχθονες. Ό,τι χειρότερο για το σύστημα να ταυτίζονται οι ζωντανοί με τα θύματα του. Στο μεταξύ, συνελήφθη ο Chauvin και η πρόταση της εισαγγελίας είναι για ανθρωποκτονία Γ΄ βαθμού, δηλαδή «πρόθεση πρόκλησης σοβαρών σωματικών βλαβών, χωρίς όμως τη προδιάθεση για φόνο». Με λίγα λόγια, από λάθος τον σκότωσε. Ήταν η κακιά στιγμή. Θα προσπαθήσω να σας ενημερώνω για ότι νεότερο και τις επόμενες μέρες όσο μπορώ.

Υ.Γ.3 (Ο Άρης συμπληρώνει)
Όταν τα πράγματα ζορίζουν για το κατεστημένο αρχίζουν οι μπαρούφες. Από Δημοκρατικούς και Ρεπουμπλικάνους κατά περίεργη «σύμπτωση». Πόσο μ’ αρέσει που στα κρίσιμα ζητήματα λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. «Η οργή δεν είναι λύση», «oι καταστροφές πλήττουν τις κοινότητές μας» και το καλύτερο όλων «οι ταραξίες είναι από άλλες πολιτείες». Πέραν της συνεχούς διαφήμισης για την επιχειρησιακή ικανότητα της αστυνομίας. «Όλες τις κρίσεις τις αντιμετωπίσαμε ενωμένοι στα σπίτια μας». Τόσες bullshit μαζεμένες είχα χρόνια να ακούσω. Πέρασαν 6 ολόκληρα χρόνια από το Ferguson. Πολύ περισσότερα, αν λάβεις υπόψιν σου άλλες δολοφονίες ή άλλα γεγονότα. Τι άλλαξε; Τίποτα. Ζητάνε πάλι υπομονή και περνάει ολόκληρη η ζωή σου και δεν αλλάζει τίποτα. 18 καταγγελίες είχαν γίνει κατά του Chauvin. Απλά, λέω. Πώς το λέμε όταν ένας αστυνομικός την γλιτώνει 18 φορές και ένας whistleblower (Snowden, Assange επιλέξτε ελεύθερα) είναι τελειωμένος με την πρώτη; Αλλαγή εδώ και τώρα. Τώρα ζούμε. Μπορείτε; Όχι; Αντίο. Ανεξαιρέτως πού θα καταλήξουν όλα αυτά, ποτέ άλλοτε δεν έχω δει στις ΗΠΑ τέτοια διαφορά ανάμεσα στην αστική εξουσία -με την πραγματική μας χωρίζουν αιώνες φωτός- και τους εξουσιαζόμενους. Χαοτική. Και έχει να κάνει για άλλη μια φορά με το γεγονός ότι αυτοί που έχουν να χάσουν τα περισσότερα σε μια εξέγερση είναι οι έχοντες. Οι μη έχοντες τι είχαν, τι έχασαν. Στην Ελλάδα περιμέντε να σας το ανακοινώσουν με διάγγελμα Κούλη ότι σας τα πήραν όλα.

(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Πέτα και καμιά μολότοφ για μένα. Γιατί εμείς εδώ περιμένουμε τους τουρίστες. Άρη, εκεί που διαδηλώνουν οι Αμερικανοί, ρώτησέ τους αν θα έρθουν για τουρισμό στην Ελλάδα να τους πουλήσουμε τίποτα τσολιαδάκια και να εκτιναχτεί το ελατήριο της οικονομίας. Άρη, από τις δέκα πρώτες χώρες του κόσμου με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν εισόδημα, οι ΗΠΑ είναι η χώρα με την μεγαλύτερη οικονομική ανισότητα. Επίσης, είναι η χώρα που τα εκατομμύρια των φτωχών και των αποκλεισμένων δεν έχουν καμία δυνατότητα να εκφραστούν πολιτικά. Οι ΗΠΑ χρειάζονται επειγόντως ένα τρίτο κόμμα. Για να πουλήσει κι αυτό τους πολίτες που θα το ψηφίσουν. Πολύ ενδιαφέρουσα εποχή. Τελικά, θα ήθελα να ήμουν εκεί. Αλλά κοντά σε κάποια παραλία. Να είσαι καλά, Άρη. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.