15η Ιουλίου

Φίλε πιτσιρίκο,
Εδώ και σχεδόν μισό αιώνα, ο τρομακτικός ήχος των σειρήνων που ακούγεται, μου θυμίζει τις μαύρες αυτές μέρες που περάσαμε!

Φέτος, είναι η μόνη φορά που δεν τις άκουσα και δεν ξέρω αν ήχησαν ή αν δεν λειτούργησαν εσκεμμένα ή αν ήχησαν για λίγη ώρα, ώστε να μην μας ξυπνήσουν από την νιρβάνα μας.

Ίσως πάλι, να ήχησαν όπως κάθε χρόνο τέτοια μέρα στις 8.15 π.μ., αλλά ο αδυσώπητος χρόνος να με έκανε, σκόπιμα, να μην θέλω να τις ακούσω. Σαν άμυνα για την αποφυγή του πόνου που μου προκαλεί η ανάμνηση των τραγικών αυτών γεγονότων.

15 Ιουλίου, μία αποφράδα μέρα.

Το 1974 η Χούντα των Αθηνών μαζί με τους Κύπριους (πατριώτες) συνεργάτες τους, πήραν τα τανκς και πραξικοπηματικά ανέτρεψαν την τότε νόμιμη κυβέρνηση του Μακαρίου, προκαλώντας μια ανείπωτη καταστροφή στο τόπο μας.

Το πραξικόπημα, έδωσε την αφορμή -πέντε μέρες μετά στίς 20 Ιουλίου- στην Τουρκία να εισβάλει στη Κύπρο.

Με την πρόφαση ότι οι (πατριώτες) Ελληνοκύπριοι που ανέλαβαν την κυβέρνηση της Κύπρου, γνωστοί Τουρκοφάγοι, είχαν βάλει στα σχέδια τους την γενοκτονία των Τουρκοκυπρίων και κινδυνεύαν άμεσα από τις ορέξεις των πραξικοπηματιών εισέβαλαν, κατ΄ αυτούς ειρηνικά, για να αποκαταστήσουν την τάξη και να σώσουν τα αδέλφια τους τους Τουρκοκύπριους!

Με το πραξικόπημα, είχαν την δικαιολογία που εψαχναν, σαν εγγυήτρια δύναμη που είναι,(συμφωνία της Ζυρίχης, 1959) να εισβάλουν στη Κύπρο να καταλάβουν το 37% του νησιού και να εκτοπίσουν βίαια από τα σπίτια τους 200.000 Ελληνοκυπρίους, που εξακολουθούν ακόμα να είναι πρόσφυγες στη ίδια τους την πατρίδα.

Δυστυχώς, ένας απ΄ αυτούς είμαι κι εγώ, φίλε πιτσιρίκο.

Το χειρότερο όμως είναι οι 1043 νεκροί και 1493 αγνοούμενοι που άφησε πίσω της η εισβολή.

Πληγές ανοικτές, φίλε μου, που ακόμα και σήμερα 46 χρόνια μετά, δεν επουλώθηκαν, και ο ήχος των σειρήνων μας το υπενθυμίζει.

Πολλές φορές γράφεις στα κείμενά σου για την ατιμωρησία που είναι ένα από τα …προτερήματα της φυλής μας και θα ήθελα να συμπληρώσω ότι ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα του Ελληνισμού, που το έζησα από πρώτο χέρι, το Κυπριακό, μένει ατιμώρητο.

Απ΄ όλους αυτούς τους υπερπατριώτες, που οραματίζονταν την μεγάλη Ελλάδα κανένας δεν τιμωρήθηκε!

Ατιμώρητοι μένουν όλοι αυτοί που το μόνο που κατάφεραν ήταν να βάλουν στο σπίτι μας, τον Τούρκο κατακτητή και να του προσφέρουν το μισό νησί.

Ατιμωρησία παντού, φίλε μου.

Ακόμα περιμένουμε να ανοίξει αυτός ο περιβόητος φάκελος της Κύπρου -σιγά μην ανοίξει ποτέ- και να δοθούν οι αίτιοι στα χέρια της δικαιοσύνης.

Αυτές τις μέρες είδα πολλούς να λυπούνται και να αγανακτούν -πάντα στο πλαίσιο των σόσιαλ μίντια- γιατί έκαναν την Αγιά Σοφία τζαμί και θέλω να τους θυμίσω ότι σήμερα στο κατεχόμενο μέρος της Κύπρου, με εξαίρεση τον Απόστολο Ανδρέα, από τις 575 εκκλησίες, που λειτουργούσαν πριν την τουρκική εισβολή το 1974, δεν λειτουργεί καμία. 
Αφού πρώτα λεηλατήθηκαν, μετατράπηκαν σε κτηνοτροφικά υποστατικά και αποθήκες. Πολλές καταστράφηκαν από την εγκατάλειψη και περίπου 80, από τις 575 εκκλησίες, μετετράπησαν σε τζαμιά. 
Την Αγιά Μαρίνα στο κατεχόμενο χωριό μου, δεν την έκαναν τζαμί αλλά χορευτικό σύλλογο!

Μόνο γι΄αυτό δεν έπρεπε κάποιος να τιμωρηθεί;

Αλλά ποιος θα ασχοληθεί μ΄ αυτά, όταν σ΄ αυτό τον τόπο είμαστε μαλωμένοι με το δίκαιο και αλλεργικοί με την τιμωρία φίλε μου;

Αναξαγόρας

Υ.Γ.1 Η Διερευνητική Επιτροπή Αγνοουμένων (ΔΕΑ) που ενεργοποιήθηκε το 2006, κατάφερε μετα από έρευνες πολλών χρόνων, αφού πήρε δείγματα από το DNA των ανευρευθεντων οστών και κατόπιν να τα συγκρίνει με το DNA των συγγενών τους, μια διαδικασία πολλή επίπονη, να  ταυτοποιήσει, 900 περίπου αγνοουμένους από τους 1493.

Υ.Γ.2 Ο μόνος που καταδικάστηκε σε εικοσαετή φυλάκιση, με την κατηγορία ότι αποδέχτηκε τον διορισμό του στην προεδρία από τις πραξικοπηματικές δυνάμεις, ήταν ο Νικόλας Σαμψών, ο γνωστός εφταήμερος. Η τουρκική εισβολή τον ανάγκασε να παραιτηθεί και η θητεία του σαν πρόεδρος της Κύπρου ήταν για μόνο 7 μέρες 15-22 Ιουλίου, εξ ου και το εφταήμερος. Από την εικοσαετή καταδίκη του, εξέτισε μόνο μικρό μέρος της ποινής του, όπως γίνεται συνήθως, καθώς αργότερα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου αποφάσισε την αποφυλάκισή του!

Υ.Γ. Κάθε χρόνο, τις αποφράδες μέρες 15η, 20η Ιουλίου και 14η Αυγούστου ηχούν οι σειρήνες σ΄ όλες τις πόλεις της Κύπρου για να μας θυμίζουν την τραγωδία της Κύπρου.

(Αγαπητέ φίλε, εγώ ζω σε μια χώρα που οι προδότες θεωρούνται ήρωες. Από παλιά, όχι τώρα. Ζω σε μια χώρα που ακούς συχνά πως “ένας Παπαδόπουλος μας χρειάζεται”. Ναι, και ένας Ιωαννίδης. Ζω σε μια χώρα που είναι κυβέρνηση σήμερα το κόμμα που εκτίναξε το δημόσιο χρέος, οδήγησε τη χώρα στην χρεοκοπία και χιλιάδες Έλληνες στη μετανάστευση, ενώ κανείς δεν οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη για την χρεοκοπία της χώρας. Ζω σε μια χώρα που… Μπορώ να γράφω για ώρες αλλά έχω καταλάβει πια τη ματαιότητα. Δυστυχώς, οι μεγαλύτερες καταστροφές για τον Ελληνισμό -όπως η τουρκική κατοχή στην Κύπρο- έγιναν όταν στα πράγματα ήταν “πατριώτες”. Αλλά οι Έλληνες δεν μαθαίνουν με τίποτα. Επιμένουν. Και η νέα καταστροφή έρχεται. Θυμάμαι πάντα πως, όταν δολοφονήθηκε ο Σόντερς από την 17Ν, είχαν πάει οι πολιτικοί στο νοσοκομείο να δώσουν συλλυπητήρια στη χήρα του. Την ίδια μέρα, η τελευταία είδηση στο δελτίο ειδήσεων ήταν πως έφτασαν στην Ελλάδα τα κόκαλα ενός Έλληνα στρατιώτη που είχε σκοτωθεί στην διάρκεια της τουρκικής εισβολής, και έγινε η ταυτοποίηση με καθυστέρηση 26 χρόνων. Ο στρατιώτης ήταν 19 ή 20 χρονών. Στο αεροδρόμιο ήταν δυο γεροντάκια, οι γονείς του. Ένας στρατιωτικός τους έδωσε τα κόκαλα του παιδιού τους σε ένα κουτί. Κανένας πολιτικός δεν ήταν στο αεροδρόμιο. Και ακόμα, ογδόντα χρόνια μετά τον πόλεμο του ’40, υπάρχουν άθαφτα κόκαλα Ελλήνων στρατιωτών στα βουνά της Αλβανίας. Κατά τ’ άλλα, οι Έλληνες εξοργίστηκαν επειδή η Αγιά Σοφιά έγινε τζαμί. Ναι, σίγουρα. Να είστε καλά. Την αγάπη μου. Και να θυμάστε πως η μόνη περιουσία που έχουμε είναι η Μνήμη.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.