Ένας θεός τόσο ανθρώπινος

Σε περαιτέρω χαλάρωση των έτσι κι αλλιώς όχι αυστηρών μέτρων θα προχωρήσουν, Πιτσιρίκο, τα 16 ομόσπονδα κρατίδια της Γερμανίας, επιτρέποντας τις συναθροίσεις ως και 10 ατόμων τις μέρες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς (23/12 – 31/12), όπως μεταδίδει το Reuters.

Για το υπόλοιπο του Δεκεμβρίου το ανώτατο όριο των συναθροίσεων παραμένει στα 5 άτομα, ωστόσο, θα αυξηθεί ο αριθμός των επιβατών στα τρένα, με την προϋπόθεση να κάθονται δίπλα σε ανοιχτά παράθυρα, έτσι ώστε να μην κολλήσει ο ένας τον άλλον κορωνοϊό.

Τα μόνα που παραμένουν κλειστά στη Γερμανία είναι τα μπαρ, τα εστιατόρια και τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, ενώ η λειτουργία των σχολείων δεν έχει διακοπεί ούτε για μία μέρα.

Δεν έχει επιβληθεί, επίσης, καραντίνα στη χώρα ούτε για μία μέρα από την αρχή της πανδημίας.

Δεν απαγορεύτηκαν ούτε τα πυροτεχνήματα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, ωστόσο, δεν θα επιτραπεί ο συνωστισμός κόσμου σε δημόσιους χώρους για να γιορτάσουν την αλλαγή του έτους, η οποία θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο με τη συμμετοχή μέχρι 10 ατόμων.

Η βοήθεια προς τις πληγείσες επιχειρήσεις αναμένεται να κοστίσει 10-15 δισ. ευρώ τον Νοέμβριο και 15-20 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο, ενώ η οικονομία της Γερμανίας συρρικνώθηκε κατά 8,5% το τρίτο τρίμηνο του 2020, έναντι 9,8% τους ανοιξιάτικους μήνες.

Η Γερμανία που έχει 8,5 φορές τον πληθυσμό της Ελλάδας, αλλά 30πλάσιες ΜΕΘ δείχνει ότι οι χώρες με αξιοπρεπές σύστημα υγείας, δεν χρειάζεται να βάζουν την αστυνομία να κυνηγάει τους πολίτες και να συλλαμβάνει ακόμα και παιδιά, επειδή παίζουν μπάλα.

Θυμήθηκα τώρα το 2006 που είχα πάει τέτοια εποχή στη Γερμανία -αρχές Δεκέμβρη πρέπει να ήταν για την ακρίβεια- και παραλίγο να μας συλλάβουν, επειδή δεν περάσαμε από τη διάβαση για τους πεζούς.

Ο ένας αστυνομικός είχε ανοίξει, μάλιστα, τη θήκη του πιστολιού του, χωρίς να το τραβήξει, πάντως, ποτέ.

Είπα στους αστυνομικούς ότι δεν κάναμε και κανένα έγκλημα και ότι είχαμε έρθει από την Ελλάδα για να καλύψουμε έναν αγώνα μπάσκετ του Ολυμπιακού -παρεμπιπτόντως, είχε νικήσει την Κολωνία με 88-81 στο Ντίσελντορφ- δείχνοντας τους παράλληλα και τη δημοσιογραφική ταυτότητα, οπότε γλιτώσαμε την προσαγωγή.

Κάτι ανάλογο είχε συμβεί και πριν πολλά χρόνια στο Φάληρο, όταν ήμασταν σχολιαρόπαιδα και ένας αστυνομικός παραλίγο να πάει στο τμήμα συμμαθητή του αδερφού μου, επειδή κοίταζε μέσα σε ένα αμάξι, καθώς τον κατηγόρησε ότι σχεδίαζε να κλέψει το κασετόφωνο.

Τον τράβηξε, μάλιστα, από το μπράτσο και τότε είπα στον αστυνομικό ότι, αντί να κυνηγούν τους δολοφόνους και τους εμπόρους ναρκωτικών, τα βάζουν με παιδιά, οπότε τον άφησε τελικά. Περασμένα μεγαλεία.

Περασμένα μεγαλεία, αφού σε λίγο θα μας ξεπεράσει η Γερμανία και όσον αφορά την καλοκαιρία.

Τέλη Νοέμβρη και η ψύχρα -στη νότια Αττική τουλάχιστον- είναι σαν τέλη Δεκέμβρη. Να μην πω και αρχές-μέσα Γενάρη.

Την Τετάρτη ακόμα και στο Φάληρο είχε κρύο με τον ισχυρό βοριά και τη συννεφιά, απλά όχι και σαν το Θυμάρι παγωνιά.

Τουλάχιστον, εμφανίστηκε και μία ζαργάνα, αυτό το πάντα “καλοκαιρινό” ψάρι, ενσαρκώνοντας κατά κάποιο τρόπο και τη ρήση του Αλμπέρ Καμύ: “Μέσα στην καρδιά του χειμώνα ανακάλυψα μέσα μου το ανίκητο καλοκαίρι”.

Και σαν σήμερα, πριν ακριβώς δέκα χρόνια έκανα το πρώτο βήμα – μπάνιο για να γίνω χειμερινός κολυμβητής, πηγαίνοντας στη θάλασσα μέχρι τα Χριστούγεννα του 2010.

Μέχρι τότε το πιο μακρινό χρονικά από το καλοκαίρι μπάνιο ήταν στις 25 Νοεμβρίου 2007.

Σε σχέση με τον φετινό Νοέμβρη, οι αντίστοιχοι μήνες το 2007 και το 2010 ήταν σαν καλοκαίρι.

Εγώ, βέβαια, γκρίνιαζα και τότε, έχω ξεχάσει για ποιο λόγο πια.

Αλλά θυμάμαι την ατάκα μίας συναδέλφου εκείνο το απόγευμα Παρασκευής, όταν είχα πάρει ως συνήθως ρεπό και πήγα για μπάνιο.

“Έλα, 26 Νοεμβρίου σήμερα, έσπασες το ρεκόρ σου”.

Οι αναμνήσεις με γύρισαν, όμως, ακόμα πιο πίσω, όταν έμαθα το απόγευμα της Τετάρτης -βλέποντας BBC- ότι πέθανε ο Μαραντόνα από ανακοπή καρδιάς λίγες μέρες μετά την εγχείρηση που είχε κάνει στον εγκέφαλο.

Συγκινήθηκα ακόμα πιο πολύ, γιατί κάπως έτσι είχε πεθάνει τον Οκτώβρη του 2004 και ο παππούς μου, που αν και βγήκε από το νοσοκομείο μετά από εγχείρηση, δεν άντεξε η καρδιά του λίγες μέρες μετά.

Για χάρη του Μαραντόνα την είχα πει -παιδάκι, βέβαια τότε- στον παππού επειδή ήταν με τη Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ του 1986.

Το νικητήριο γκολ (3-2) για την Αργεντινή που έφτιαξε ο Ντιέγκο για τον Μπουρουσάγκα σε εκείνον τον τελικό ήταν ένα από αυτά που έχω πανηγυρίσει πιο πολύ.

Όπως και τα δύο με την Αγγλία (2-1) στον προημιτελικό που είχε προηγηθεί.

Από το επόμενο Μουντιάλ του 1990 στην Ιταλία μου έχουν μείνει τα γκελάκια που έκανε με τη μπάλα, κοντρολάροντας την με τον ώμο ξανά και ξανά πριν το εναρκτήριο παιχνίδι με το Καμερούν (1-0 επικράτησε η ομάδα της Αφρικής).

Στο ίδιο Μουντιάλ πολλοί Ναπολιτάνοι υποστήριξαν την Αργεντινή στον νικηφόρο ημιτελικό της με την Ιταλία (1-1, 4-2 στα πέναλτι) για χάρη του Μαραντόνα, που είχε οδηγήσει τη Νάπολι στα δύο μοναδικά της πρωταθλήματα και στον παρθενικό ευρωπαϊκό τίτλο της (κύπελλο ΟΥΕΦΑ – είχε αποκλείσει και τον ΠΑΟΚ με 1-0 στο Σαν Πάολο και 1-1 στην Τούμπα στη διαδρομή της προς την κορυφή).

Όταν ένας Ναπολιτάνος έφαγε πολύ ξύλο επειδή υποστήριξε την Αργεντινή και όχι την Ιταλία, ο Μαραντόνα ανέλαβε τα έξοδα νοσηλείας του και τον επισκεπτόταν στο νοσοκομείο.

Αυτός ήταν τελικά ο Μαραντόνα. Ένας θεός τόσο ανθρώπινος, όπως φάνηκε και από τα πάθη του από τα οποία δεν μπόρεσε να απαλλαγεί ποτέ.

Ο καλλιτέχνης της μπάλας, ο επαναστάτης του ποδοσφαίρου ήταν και το απόλυτο σύμβολο μίας άλλης εποχής με περισσότερο ταλέντο, φινέτσα, φαντασία, αυθεντικότητα, αλητεία, αλλά και αθωότητα, όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά και στη μουσική και γενικότερα στην κοινωνία.

Μία εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Είναι η μαγεία που έχει χαθεί. Αφού “έφυγε” και ο μάγος.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, δεν ξέρουμε πόσο τυχεροί ήμασταν που ζήσαμε στα χρόνια του Μαραντόνα. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.