Η αυτοκρατορία των μικροαστών
Γεια σου Πιτσιρίκο,
να πω και εγώ ότι, παρόλο που έχει κάποια χρόνια που σε ακολουθώ, πολύ σπάνια σου έχω γράψει κάτι.
Αλλά και τι να γράψω, αφού έχουμε όλους εσάς που τα αναλύετe πολύ ωραία και μας ενημερώνετε· παρεμπιπτόντως να μεταφέρεις τις ευχαριστίες μου στον κύριο Σπανό για το καθημερινό του ρεπορτάζ.
Επίσης για τα νέα της πόλης μου, έχουμε τον καλύτερο ρεπόρτερ (Δημήτρης Βερολίνο).
Οπότε, εγώ απλά πατώ ένα κλικ και όλα ανοίγουν, κάποιες φορές και το μυαλό.
Αφορμή ήταν το κείμενο του Δημήτρη από το Εδιμβούργο, που μου θύμισε μία συνομιλία με μία φίλη-συνάδελφό μου εδώ στο Βερολίνο.
Η Μαρία (τυχαίο γερμανικό όνομα) είναι 35 χρονών και έχει μια κόρη σε εφηβική ηλικία, έχει πάρει διαζύγιο από τον πατέρα της κόρης και πλέον έχει ένα άλλο γιο με δεύτερο άντρα (σαν δεν ντρέπεται).
Οπότε, ας πούμε, η κόρη της ζει τις μισές μέρες με την μητέρα και τις άλλες μισές με τον πατέρα. Όταν η κόρη της ήταν 14, αποφάσισαν να της πάρουν καινούργιο κρεβάτι καθώς μεγάλωνε η κόρη.
Συζητώντας με τη Μαρία, μου λέει, “της παρήγγειλα ένα μεγάλο διπλό κρεβάτι καθώς την βλέπω ότι πλέον έχει αποκτήσει ενδιαφέρον για τα αγόρια, οπότε, όταν θέλει να βρεθεί με φίλους της ή ένα γκόμενο, προτιμώ να έρθει σε μένα, σπίτι παρά να πηγαίνει σε περίεργα μέρη. Τα έχω περάσει και εγώ και ξέρω πόσο επικίνδυνο είναι.”
Νομίζω πως δεν χρειάζεται να σχολιάσω πολλά, γιατί η Μαρία -χωρίς πολλές θεωρίες- απλά δείχνει το δρόμο.
Δεν έχω παιδιά και δεν ξέρω αν θα το σκεφτομουν αυτό ποτέ, αν δεν είχα φύγει από το βασίλειο του μικροαστισμού.
Όπως έχεις γράψει πολλές φορές και το βλέπω και εγώ, κουβαλάμε πολλά σκατά από την κοινωνία που μεγαλώσαμε. Χρειάζεται πολύ διάβασμα και αγώνας μέχρι να τα αποβάλλουμε όλα αυτά που μας “φύτεψαν” όταν ήμασταν μικροί σε αυτό το κωλοκράτος.
Θα μπορούσες π.χ. να σκεφτείς σε ένα εργοστάσιο, όπου κατά βάση δουλεύουν ΆΝΔΡΕΣ, να δουλεύουν ανάμεσα τους μία ομοφυλόφιλη και ένας που έκανε πρόσφατα εγχείρηση αλλαγής φύλου. Μπορείς να φανταστείς το μπούλινγκ που θα έπρεπε να υποστούν. Εδώ είναι απλά ένα γεγονός και, δυστυχώς, τις πιο επιφυλακτικές απόψεις τις είχαν γυναίκες επί του θέματος, αλλά η Μαρία τις έβαλε στην θέση τους.
Αυτά από εμένα, επιστροφή στην δουλειά αφού η Μέρκελ δεν έχει σκοπό να μας ξεκουράσει όπως ο Κούλης. Η γερμανική παραγωγή δεν σταματά.
Καλά να περνάτε εκεί στο νησί, φιλιά στη Σοφία!
N.Γ.
(Αγαπητέ φίλε, με αφορμή το κείμενό σου, είναι ευκαιρία να επισημάνω πως το μπλογκ είναι πια σαν να αφορά μόνο τους Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό· άντε, κι αυτούς που ετοιμάζονται να φύγουν από την Ελλάδα. Σε αυτό μάλλον συμβάλλει το ότι κι εγώ είναι σαν να ζω στο εξωτερικό. Είναι σαν να μην υπάρχω στην Ελλάδα. Και θα μπορούσα να μη ζω στην Ελλάδα. Απλά, έχω ξεχαστεί εδώ. Όσο για την Μαρία, μια χαρά σκέφτεται. Όποιος ξεφύγει από την μικροαστική Ελλάδα και έχει το μυαλό του ανοιχτό, μπορεί να περιμένει όμορφα πράγματα. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.