Ο λόγος που γίνεται lockdown στα νησιά που δεν έχουν κρούσματα

Μια από τις απορίες που έχουν πολλοί Έλληνες -την είχαν την περασμένη άνοιξη, την έχουν και τώρα-, είναι γιατί γίνεται lockdown στα νησιά που δεν έχουν κρούσματα.

Την είχα κι εγώ αυτή την απορία αλλά δεν την έχω πια.

Σκεφτόμουν τον περασμένο Μάρτιο, γιατί η κυβέρνηση έκλεισε τα μαγαζιά και έκλεισε -θεωρητικά- και τους ανθρώπους στα σπίτια τους στα νησιά μας, όπου δεν υπήρχαν κρούσματα.

Αν δεν υπάρχουν κρούσματα σε ένα νησί, γιατί να κάνεις lockdown; Ποιος θα κολλήσει ποιον;

Εντάξει, θα το καταλάβαινα για δυο εβδομάδες -για να σιγουρευτούν πως δεν υπάρχουν κρούσματα στα νησιά- αλλά για περισσότερο χρόνο δεν έχει νόημα, γιατί τα νησιά είναι κάστρα και είναι απόλυτα ασφαλή απέναντι στον κορωνοϊό, αφού, στην διάρκεια του lockdown, απαγορευόταν -και απαγορεύεται- οι άνθρωποι να ταξιδέψουν σε αυτά.

Έχοντας την εμπειρία του πρώτου lockdown στην Αθήνα και ζώντας το ξεκίνημα του δεύτερου lockdown σε ένα νησί, ξέρω πια γιατί η κυβέρνηση επέβαλε lockdown και στα νησιά, όπου δεν υπάρχουν κρούσματα.

Αν η κυβέρνηση δεν επέβαλε lockdown και στα νησιά, δεν θα έμενε άνθρωπος στην Αθήνα.

Αν οι Αθηναίοι έφυγαν -όσοι μπορούσαν τουλάχιστον- τόσο μαζικά πριν το δεύτερο lockdown, αν δεν είχε επιβληθεί lockdown και στα νησιά, τα νησιά θα βούλιαζαν από κόσμο.

Δεν έχει σημασία αν θα απαγορευόταν να ταξιδέψεις στα νησιά με το πλοίο, αν δεν είσαι από εκεί.

Θα έβαζες μέσο για να βγάλεις πλαστά χαρτιά ότι είσαι Παριανός ή Κρητικός, θα νοίκιαζες το καΐκι του καπετάν Γιάννη, του άντρακλα, του πελαγίσιου για να σε πάει κρυφά στο νησί, ενώ, στην ανάγκη, θα κολυμπούσες μέχρι το νησί, για να γλιτώσεις από την καραντίνα της Αθήνας.

Μου το έλεγαν οι φίλοι μου το περασμένο καλοκαίρι πως – σε αντίθεση με τους κατοίκους της Αθήνας- στα νησιά δεν κατάλαβαν καθόλου την καραντίνα και δεν ένιωσαν καθόλου άγχος ή πίεση. Αντιθέτως, πέρασαν υπέροχα.

Τώρα το διαπιστώνω κι εγώ.

Την πρώτη μέρα της καραντίνας πήγα για μπάνιο στην θάλασσα, πήγα για καφέ -αν και τα καφέ είναι κλειστά- πήγα βόλτα στο δάσος και στον ελαιώνα, και, γενικά, την περάσαμε φίνα.

Εννοείται πως αστυνομικούς και περιπολικά ή μηχανές της Αστυνομίας δεν είδαμε πουθενά.

Επίσης, δεν φορέσαμε μάσκες -αν και τις είχαμε στην τσέπη- γιατί δεν υπήρχε λόγος. Πού να φορέσεις την μάσκα, στην παραλία ή στο δάσος; Γιατί;

Οι μεγάλες πόλεις -σαν την Αθήνα- ακυρώνονται στην διάρκεια ενός lockdown, αφού δεν σου παρέχουν τίποτε από αυτά που είναι τα πλεονεκτήματα των πόλεων, όπως τα θέατρα, οι κινηματογράφοι, τα νυχτερινά κέντρα, τα μπαρ κλπ.

Όχι μόνο ακυρώνονται οι μεγάλες πόλεις στην διάρκεια ενός lockdown αλλά μετατρέπονται και σε ποντικοπαγίδες, αφού -ειδικά πόλεις σαν την Αθήνα- σε αναγκάζουν να ζεις μέσα στα τσιμέντα και δεν έχουν πάρκα και δημόσιους χώρους, για να πάρουν οι άνθρωποι μια ανάσα, ενώ είσαι και περικυκλωμένος από αστυνομικούς.

Η Αθήνα έχει ακυρωθεί στο μυαλό μου εδώ και χρόνια αλλά ο κορωνοϊός ανέδειξε το πόσο ακατάλληλη είναι η Αθήνα -με κορωνοϊό ή χωρίς- για να ζήσουν οι πολίτες της ανθρώπινα.

(Γράφω αυτό το κείμενο νύχτα μέσα σε έναν κήπο που έχει όλα τα δέντρα και όλα τα λουλούδια -ενώ έχει κι ένα νυχτολούλουδο που σου σπάει τη μύτη Νοέμβριο μήνα- και το αφιερώνω σε όλους τους φίλους που θα περάσουν την καραντίνα στην Αθήνα. Στο τρίτο lockdown, να είστε έτοιμοι για τη μεγάλο έξοδο. Για πάντα.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.