Ευχές και αγάπες

Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο,
Δεν κατάφερα όλον τον χρόνο να ολοκληρώσω ένα από τα πολλά κείμενα που ξεκίνησα να σου γράφω και να στο στείλω, οπότε σου στέλνω τουλάχιστον αυτό, την τελευταία μέρα του χρόνου.

Ενός χρόνου που, εκτός των άλλων, δοκίμασε αντοχές, υπομονή, συναισθήματα, σχέσεις. Τίποτα και κανείς δεν θα είναι το ίδιο με την έλευση του νέου έτους.

Όσο κι αν μας στοίχισε, αναγκαστήκαμε να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας και με όλους γύρω μας, να κάνουμε ένα γερό ξεκαθάρισμα, ένα ξεσκαρτάρισμα.

Ανήκω σε αυτούς για τους οποίους το 2020 ήταν ένας τεράστιος μεγεθυντικός φακός. Αυτό που θέλω και εύχομαι είναι να κάτσει γρήγορα η σκόνη, και να μπορέσω να δω ό,τι κράτησα στις πραγματικές του διαστάσεις.

Μου έχουν λείψει οι πραγματικές διαστάσεις των καταστάσεων, η αντίδραση στην ηρεμία, στην ρουτίνα.

Μου έχουν λείψει οι εκφράσεις των προσώπων που πάντα μου άρεσε να παρατηρώ και με βοηθούσαν να καταλάβω πολύ περισσότερα από αυτά που μου έλεγε κάποιος.

Οι εκφράσεις του προσώπου, τα βλέμματα που αλλάζουν το σχήμα των ματιών, που μεταμορφώνουν όλο το πρόσωπο, οι ρυτίδες που βαθαίνουν πρώτες πριν από κάθε έκφραση, η κίνηση των χειλιών…

Τώρα μόνο μάτια, αποκομμένα από τα πρόσωπα, μάτια που χάσανε το πλαίσιό τους, την κορνίζα τους, σαν φωτογραφίες πεταμένες. Μάτια που θα μπορούσαν να ανήκουν σε οποιοδήποτε πρόσωπο. Μάτια πασπαρτού.

Κι επειδή πολύ το βάρυνα, να πω τέλος ότι μου έχουν λείψει τα κραγιόν μου. Για άλλη μια φορά, οι γυναίκες σε δυσχερέστερη θέση. Θέλω να φορέσω το πιο έντονο κραγιόν μου και να αρχίσω να μοιράζω χαμόγελα.

Εύχομαι το 2021 να έχει τουλάχιστον την ηρεμία που θα μας βοηθήσει να ανακτήσουμε τις δυνάμεις μας, την υγεία μας, την καλή μας διάθεση.

Να χαρείτε, να χορτάσετε αυτούς που αγαπάτε.

Να βρει ο καθένας ό,τι του λείπει, ό,τι του αναπτερώνει το ηθικό, ό,τι του δίνει χαρά για να τονωθεί λίγο και το ανοσοποιητικό μας.

Τέλος, να ευχηθώ, σε όσους το χρειάζονται, έναν έρωτα, μεγαλειώδη και σαρωτικό, να τους ξεσηκώσει και να τους παραλύσει ταυτόχρονα.

Φιλιά μέσα από τη μάσκα δεν δίνω.

Σας στέλνω την μεγάλη αγάπη και συμπάθεια που σας έχω, την μεγάλη μου ευγνωμοσύνη σε εσένα, Πιτσιρίκο μου, που μου τα προσφέρεις όλα αυτά μέσα από το μπλογκ σου, όλα τα kinder του κόσμου να είχα να τα στείλω στην Σοφούλα, να ανταποδώσω κάτι από την γλύκα που με πλημμυρίζει όταν την ακούω.

Καλή χρονιά σε όλους!

Κατερίνα

(Αγαπητή Κατερίνα, το 2020 ήταν μια υπέροχη χρονιά. Έβαλε πραγματικά τα πάντα -και τους πάντες- στην θέση τους. Μακάρι το 2021 να συνεχίσει έτσι. Έχω μεγάλη περιέργεια να δω τι άλλο πρέπει να συμβεί στις ζωές των ανθρώπων, για να αντιδράσουν. Κατερίνα, τα μάτια και τα κορμιά που δεν είδαμε και δεν αγγίξαμε το 2020, θα τα δούμε και θα τα αγγίξουμε το 2021. Και, ως γνωστόν, η καθυστέρηση παρατείνει την ηδονή. Χαχαχαχαχαχαχα!!! Νομίζω πως, αν ήμουν τώρα στην Αθήνα, θα σου έγραφα διαφορετικά πράγματα και πολύ βαριά πράγματα. Αλλά είμαι εδώ στο νησί και μου φαίνονται όλα όμορφα, ενώ οι μάσκες δεν καλύπτουν τα πρόσωπα και δεν υπάρχουν και μπάτσοι για να σε τρομάξουν. Κατερίνα, ευχαριστώ εσένα και όλους τους φίλους που γράφουν και κάνουν podcast. Το 2020 το μπλογκ ήταν καλύτερο από ποτέ και με κράτησε σε όλες τις δύσκολες στιγμές. Σου στέλνω την αγάπη μου και την ευγνωμοσύνη μου. Και η Σοφία σου στέλνει την αγάπη της. Όλους τους αγαπάει η Σοφία. Καλή λευτεριά!)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.