Μπαίνει αέρας απ’ τις σκισμένες μου ραφές

Καλησπέρα πιτσιρίκια,
η κατάσταση στις ΗΠΑ είναι πλέον για γέλια αλλά πιστεύω πως θα βγει κάτι καλό απ’ αυτό.

Πιστεύω πως την επόμενη φορά που οι ΗΠΑ θα οργανώσουν μια πορτοκαλιά επανάσταση, ένα ηρωικό Μαϊντάν ή θα αναγνωρίσουν ένα αχυράνθρωπο Γκουαϊδό – θα υπάρχουν περισσότερες φωνές μέσα​ στις ΗΠΑ που θα πούνε ότι αυτό το ποτηράκι το δοκιμάσαμε και δεν μας άρεσε και ίσως να μην το δίναμε σε άλλους.

Δεδομένου ότι οι Δημοκρατικοί είναι κάπως πιο ενθουσιώδεις “εξαγωγείς” δημοκρατίας -αλλά ήταν και αυτοί που φάγανε την πρόβα πραξικοπήματος τώρα-, θέλω να ελπίζω πως η συνειδητοποίηση του τι σημαίνει πραξικόπημα ήρθε πιο κοντά στα μυαλά τους.

Θέλω. Να. Ελπίζω.

Μην το πάρετε τοις μετρητοίς. Είμαι ο άνθρωπος που, όταν έπεσε η Lehman Brothers το 2008, είχα γράψει πανηγυρικά στο τότε μπλογκ μου “ΠΕΦΤΕΙ!” και εννοούσα τον καπιταλισμό. Τόσο άσχετος και αγαθοmoon.

Οπότε, μην μου έχετε και πολύ εμπιστοσύνη για τα μελλούμενα.

Τα πάω λίγο καλύτερα με τα περασμένα.

Φίλος στο Τελειωμένο Βασίλειο (ΤΒ -τέλειος όρος-τα σέβη μου στον κατασκευαστή) με λίγα λόγια μου περιέγραψε την κατάσταση των τελευταίων χρόνων.

Δεκαετίες λιτότητας έχουν αφήσει σύστημα υγείας και λοιπές δημόσιες υπηρεσίες χαλάσματα.

Έτσι φτάσανε να γίνουν Μπέργκαμο – και αυτοί. Δηλαδή να διαλέγουν ποιος θα μπεί εντατική και ποιος θα ψοφήσει σπίτι του.

Η λιτότητα -όπως ξέρετε καλά- αφορά οτιδήποτε δημόσιο και οποιονδήποτε πουλάει την εργασία του για να ζήσει. Αν είσαι μεγάλη εταιρία ή μεγάλο αφεντικό, όλα καλά πάνε.

Τέλος πάντων, τσαντισμένος ο κόσμος με αυτήν την κατάσταση και πάντα πολιτικά οξυδερκής, ακριβής και καθόλου αγόμενος και φερόμενος -ειρωνεύομαι- βρήκε τους ενόχους και ήταν οι Πολωνοί μετανάστες που τρώνε τα επιδόματα και άρα και η ΕΕ που τους αφήνει και έρχονται σωρηδόν.

Πολωνοί και όλοι οι υπόλοιποι. Γενικώς. Οι μετανάστες. Ίσως και οι Γάλλοι που ψαρεύουν στα νερά μας. Ίσως και οι μπακαλιάροι που δεν έρχονται πιό κοντά στις ακτές μας. Οπότε Brexit.

Πέρα απ’ την πλάκα, υπάρχει προφανώς μια αστική τάξη εκεί πέρα που βαρέθηκε να είναι το πουταvάκι των Γερμανών και τους είπε Fουck You και καλά έκανε.

Όμως, ο κακομοίρης που στήριξε το Brexit δεν έχει λαμβάνειν από εκεί. Θα του πάρει λίγο καιρό αλλά θα το πιάσει. Πού θα πάει. Ποιος θα τα φταίει τότε άραγε;

Αν πάντως σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και οι Άγγλοι τα καταφέρουν και πάνε καλά εκτός ΕΕ, τότε προβλέπω μαύρο καρμικό αγγούρι για τους “φίλους” μας τους Γερμανούς τους στυλοβάτες της όμορφης ΕΕ μας.

Αλλά αν κάτι είναι η ζωή και η ιστορία, είναι άδικες. Τι τα θες. Τα ‘παμε πιο παλιά αυτά. Μην περιμένετε καρμική δικαιοσύνη.

Στο Κονγκό κόβανε χέρια οι μπολιτισμένοι Ευρωπαίοι, αν έπεφταν τα νούμερα της παραγωγής καουτσούκ. Το Κονγκό ακόμα τρώει σκατά. Οι μπολιτισμένοι Ευρωπαίοι ζούνε στις σπιταρόνες τους, δουλεύουν στις Βρυξέλλες, οδηγάνε αμάξια που χαϊδεύουν τον κώλo τους όσο ανώμαλος και να είναι ο δρόμος και καμαρώνουν για τα δημοκρατικά τους ήθη. Για δυό-τρεις αποικίες χρέους θα κωλώσουνε τώρα.

Ναι. Χάλια ο φίλος στο ΤΒ. Σκέφτεται να τα μαζέψει και να πάει απέναντι στην Ιρλανδία που σαν καλό παιδί κάνει ό,τι λέει η ΕΕ συν ό,τι θέλουν οι επιχειρήσεις που έχουν μαζευτεί η μία πάνω στην άλλη σ’ αυτήν την οφσορική γωνίτσα της ΕΕ.

Οπότε μιλάει με άλλο φίλο στην Ιρλανδία και ο άλλος φίλος του λέει να κάτσει στ’ αυγά του. Γιατί ήταν που ήταν το κόστος ζωής στο Θεό έρχονται και όλοι οι Μπρεξιτιασμένοι και (ακούγεται και) νέο κύμα από Αμερικάνους που δεν την παλεύουν με τον χαμηλής έντασης ψιλοεμφύλιο (α ρε, μια κουβεντούλα μ’ έναν Σύριο τους χρειάζεται να καταλάβουν πόσο στον αφρό είναι).

Έρχονται όλοι αυτοί, οπότε το κόστος ζωής πάει ακόμα πιο πολύ στο Θεό. Άσε που σχολεία, υγεία κλπ έχουν μείνει στην εποχή που η Ιρλανδία ήταν το μεγαλύτερο PIIGS. Παίρνει πολλές προσευχές στον Πάπα (καθολικοί γαρ) να βρεις σχολείο για το βλαστάρι σου και ράντζο για το σαρκίο σου.

Άστα. Χάλια και οι δύο φίλοι μου. Πίκρα να είσαι έξω για να κάνεις λεφτά για τους ραντιέρηδες landlords. Πίκρα να ‘σαι και μέσα – αλλά όλο το παρόν μπλογκ αναλύει αυτό το θέμα, οπότε δεν θα επεκταθώ.

Γενικά, όμως βλέπω το όλον να σκίζεται στις ραφές στον κώλοv.

Η Δύσις -στην οποία ανήκομεν βεβαίως βεβαίως, αν εξαιρέσεις μερικές ανορθογραφίες όπως πχ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΟΣ- γενικώς πέεεεεεεφτει. Αλλά δεν σκάει στο πάτωμα ποτέ. Όλο πέεεεεεεεφτει. Σαν την Ρώμη που έεεεεεεπεφτε 200 χρόνια.

Και εμείς -το κέρατο μου- είμαστε μέσα σ’ αυτήν την χρονική μπουρμπουλήθρα που ‘χει κάτσει στο λαιμό της ιστορίας και κρατάει και θα κρατάει χρόνια και δεκαετίες.

Και σαν τον θρυλικό βάτραχο στην κατσαρόλα όλο και ζεσταινόμαστε αλλά δεν καταλαβαίνουμε κιόλας τι ακριβώς μας συμβαίνει.

Κουαξ ρε φίλος. Κουάξ.

Μπουρμπουλήθρας

(Αγαπητέ φίλε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, οι περισσότεροι δεν μπορούν να κατανοήσουν τι συμβαίνει στις Ηνωμένες Πολιτείες γιατί δεν αντιλαμβάνονται πως πρόκειται για μια εντελώς διαφορετική κοινωνία από την δική μας. Αυτό που σκέφτομαι, όμως, είναι πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μας προσφέρουν μεγάλες στιγμές το επόμενο διάστημα. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.