Το λάθος των δυο νεαρών ήταν ότι δεν φορούσαν στολή αστυνομικού

Κομπανιέρο Πιτσιρίκο,
Βλέποντας πόσο ντόρος έχει προκληθεί για το περιστατικό του ξυλοδαρμού ενός σταθμάρχη από δυο νεαρούς, είπα να… εκτεθώ ανεπανόρθωτα.

Πολύ μίσος, κατ’ αρχάς, η ελληνική κοινωνία. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της.

Επιλεκτικό μίσος.

Να ξεκινήσω, όμως, λέγοντας ότι δεν μπορώ να ξέρω τι συνέβη και δυο νεαροί ξυλοφόρτωσαν έναν μεγαλύτερό τους. Ευτυχώς, το ξέρουν όλοι οι υπόλοιποι (sic).

Σε κάθε περίπτωση, η πράξη τους μάλλον ήταν λανθασμένη.

Αυτό, όμως, δεν θα το αποφασίσουν 10 εκατομμύρια Έλληνες.

Ασχέτως του βίντεο, είτε ο οποιοσδήποτε είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίον ή πιάστε τα τσεκούρια και αρχίστε να δικάζετε.

Γενικά, βλέπω, στήθηκαν ωραιότατα πάλι τα λαϊκά δικαστήρια.

Στη χώρα που η δικαιοσύνη κατάντησε ανέκδοτο.

Όλοι στα κάγκελα για δυο αλήτες.

Το λάθος των παιδιών δεν ήταν που έδειραν τον σταθμάρχη.

Το λάθος τους ήταν που δεν φορούσαν στολή αστυνομικού.

Αν ήταν αστυνομικοί, θα ήταν απλά μια Τρίτη.

Ή που δεν έδειραν κάποιον ξένο.

Ή που δεν χαστούκισαν γυναίκα σε τηλεοπτικό στούντιο, να έχουν και μια κάποια υπεράσπιση.

Γενικά, οι Έλληνες βλέπουν τους μπάτσους να ξεβρακώνουν νέους στα Εξάρχεια και δεν βγάζουν άχνα -ή 5 μπάτσους να πλακώνουν πρόσφυγα στην άκρη του δρόμου- αλλά τώρα μου έχουν και άποψη.

Οι μπάτσοι δεν έχουν μανάδες. Δεν έχουν πατεράδες. Και δεν είναι αληταριά.

Άσε που σε λίγες εβδομάδες -δεν ξέρω πότε ακριβώς- θα δικαστεί μια οικογένεια που έφαγε ξύλο μέσα στο σπίτι της από τα όργανα του νόμου και της τάξης. Σιωπή και εκεί η λαλίστατη ελληνική κοινωνία.

Τώρα μου εξεγείρεται για τα δυο κωλόπαιδα.

Που μου ήταν και ασυνόδευτα.

Και πόσοι δημοσιογράφοι που δεν έχουν βγάλει κιχ για το αφεντικό τους, θα έγραψαν τώρα ολόκληρες σελίδες για την δικαιοσύνη.

Αυτό, στη δικιά μου γλώσσα, μην πω καλύτερα τι το λένε.

Και φυσικά, πανέξυπνο το ελληνικό κράτος που αμέσως έτρεξε να υπερασπιστεί τον σταθμάρχη. Γιατί ο σταθμάρχης εκπροσωπεί -κατά κάποιον τρόπο- το κράτος.

Να είχε την ίδια όρεξη και απέναντι στους υπόλοιπους, μπορεί και να ήταν κάπως ανθρώπινο.

Αλλά δεν είναι χαζοί. Δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να παύσει το κράτος να δέρνει τον πολίτη. Το ανάποδο απαγορεύεται.

Ναι, καλά διαβάζετε, μην τσιμπιέστε.

Πραγματικά, εδώ ο κόσμος καίγεται και ένα περιστατικό ξυλοδαρμού έγινε εθνική υπόθεση.

Να διευκρινίσω, για άλλη μια φορά στη χώρα του ποτέ, ότι δεν δικαιολογώ ούτε τους γονείς που κάλυψαν με χαζές δικαιολογίες τα παιδιά τους -δεν θα κρίνω εγώ, υπάρχουν και γι’ αυτό σχετικές υπηρεσίες-, ούτε που ζήτησαν από γνωστό τους αστυνομικό να τα κρύψει, ούτε τα ίδια τα παιδιά που πλάκωσαν στο ξύλο έναν άνθρωπο, που ό,τι και να τους είπε δεν έπρεπε να του φερθούν έτσι. Εντάξει;

Αλλά απ’ το τι έκαναν ή δεν έκαναν οι γονείς και τα παιδιά, μέχρι να βγαίνει μια ολόκληρη κοινωνία να το παίζει χωροφυλακή η απόσταση μετριέται σε αιώνες φωτός.

Μεσαίωνας και πάλι μεσαίωνας και δεν με νοιάζει ποιος παρεξηγείται.

Ο λαός που δεν απαίτησε δικαιοσύνη για χιλιάδες ξυλοδαρμούς, πολιτικές δολοφονίες, αυτοκτονίες λόγω πολιτικών αποφάσεων, την υπέρμετρη αστυνομική βία, τις δυο χρεοκοπίες της χώρας, τις συνθήκες διαβίωσης χιλιάδων προσφύγων και πολλά άλλα, ξαφνικά έγινε πυρ και μανία για έναν σταθμάρχη.

Θλιβεροί.

Ναι, συγγνώμη, κολλάνε μια χαρά, γιατί όλα μα όλα στη ζωή είναι σχετικά μεταξύ τους.

Και ασχέτως τι μπούφλα του έρχεται του καθενός να πει, για να ξεσπάσει τώρα που μπορεί, ώστε να επιστρέψει ανέμελος στο καθημερινό σκύψιμο μετά, τα παιδιά δεν τα μεγαλώνουν αποκλειστικά οι γονείς, αλλά συμμετέχει και η κοινωνία στην ανατροφή τους.

Αλλά η ελληνική κοινωνία φοβάται να αναγνωρίσει στο πρόσωπο αυτών των παιδιών το δικό της, οπότε είναι υποχρεωμένη να τα εξοντώσει με κάθε τρόπο, ως κάτι το απόβλητο, ως κάτι το ξένο.

Ε, αν φταίνε αποκλειστικά τα παιδιά τότε να τα βάζουμε στη φυλακή, όταν είναι βρέφη ακόμα.

Και τι λέτε. Δεν αναβιώνουμε και το νόμο 4000 για τα ατίθασα παιδιά; Πίσσα και πούπουλα.

Ή/και αν φταίνε αποκλειστικά οι γονείς τους, τότε τα παιδιά να τα μεγαλώνει το κράτος, μήπως μπουν στον ίσιο δρόμο και γίνουν μπάτσοι ή παπάδες.

«Δεν γίνεται να είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για κάποιους ανθρώπους και να μην είσαι υπέρ της δικαιοσύνης για όλους τους ανθρώπους». Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Α και μόλις κοπάσει όλο αυτό, καθίστε να κλάψετε για το δημογραφικό.

Με εκτίμηση,

Άρης

Υ.Γ. Δεν μάσησα καθόλου τα λόγια μου και δεν με νοιάζει πως βγήκαν. Ανάμεσα στη «δικαιοσύνη» σας και τη μάνα μου, προτιμώ πάντα τη μάνα μου, που έλεγε και ο Καμύ. Και δεν θα λέω μόνο αυτό που τους αρέσει τους Έλληνες να ακούνε. Γενικά. πολύ μαύρο, άσπρο η ελληνική κοινωνία σαν τις παλιές, καλές ελληνικές ταινίες. Δεν παλεύεται απ’ όσο μακριά και να το βλέπεις. Και βέβαια, αυτοκριτική μηδέν. Μόνο μαλλιοτραβήγματα και υστερίες. Και μερικά εκατομμύρια δικαστές, ένορκοι και εκτελεστές. Εκεί που τους παίρνει. Λυπάμαι, αυτό είναι το πρόβλημα.

(Φίλε Άρη, δίνε πόνο. Άρη θα γράφεις ό,τι γουστάρεις και δεν θα εξηγείς σε κανέναν. Ούτε σε εμένα. Άρη, οι Έλληνες είναι γίδια. Γίδια και χάπατα. Και αυτή την εποχή έχουν τα νεύρα τους -λόγω του lockdown-, οπότε έχουν γίνει χωροφύλακες και δικαστές. Τώρα δικάζουν και βιασμoύς στο Facebook. Σε λίγο θα επαναλάβουν και την δίκη της Νυρεμβέργης με like και καρδούλες. Ούτε στο νηπιαγωγείο να πήγαιναν. Τι πλάκα. Άρη, άσε τα γίδια και περιμένω ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον. Μη ξεσπάσει κάνας πόλεμος στις ΗΠΑ και δεν το έχουμε σε αποκλειστικότητα στο μπλογκ. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.