Όταν ο χρόνος τρέχει

Γεια σου Πιτσιρίκο μου.
Στην εποχή που τα ουσιώδη πράγματα χάνονται και θάβονται κάτω από την σκόνη, τα ασήμαντα μας απορροφούν όλο και περισσότερο χρόνο και την ενέργεια.

Ενώ ο χρόνος τρέχει μπροστά -και καλά κάνει-, αφήνει πίσω του ανθρώπους και πολύ συχνά το έργο τους, καθώς όλοι κάποια στιγμή θα σκοντάψουμε σε ένα σημείο του χρόνου και δεν θα ξανασηκωθούμε.

Ο χρόνος, η φύση και η ζωή, όμως, δεν νοιάζονται ποιοι σκοντάφτουν και μένουν πίσω, θα συνεχίσουν να λειτουργούν όπως και πριν, με ή χωρίς εμάς και αυτό είναι και η ομορφιά της ζωής.

Εξάλλου, κάθε καλοκαίρι τα τζιτζίκια που ακούγονται στα podcasts σου στο Αιγαίο δεν είναι τα ίδια. Κάθε χρόνο είναι άλλα. Και όμως, ο ήχος τους θα συνεχίζει όσο υπάρχουν ακόμα τζιτζίκια στον πλανήτη.

Θα μου πεις τώρα, τι σχέση έχουν όλα αυτά;

Απλά, νομίζω ότι κάποια πράγματα και κυρίως το έργο κάποιων ανθρώπων θα πρέπει να φροντίζουμε να συνεχίζουν να υπάρχουν και να μην χάνονται, όσο αδυσώπητος και να είναι ο χρόνος.

Αφορμή του κειμένου μου είναι ότι σήμερα συνειδητοποίησα ότι το έργο του σκιτσογράφου Γιάννη Ιωάννου που ήταν ανεβασμένο στο site του πλέον δεν υπάρχει, γιατί δεν υπάρχει πια το site.

Αυτό μπορεί να συμβαίνει είτε επειδή δεν πληρώθηκε κάποια συνδρομή, είτε επειδή κατέβηκε σκόπιμα από τους δικούς του ανθρώπους. Το αποτέλεσμα όμως παραμένει το ίδιο, το έργο αυτό δεν είναι πια διαθέσιμο.

Τροφή για σκέψη λοιπόν για όλους όσους διατηρούν το έργο τους στο ίντερνετ.

Φυσικά, αν είναι επιθυμία κάποιου να χαθεί το έργο του είναι σεβαστή, όσο και αν οι υπόλοιποι έχουν άλλη άποψη, όσο και αν είναι λυπηρό.

Φιλιά πολλά από το Βερολίνο.

Δ.

(Φίλε Δημήτρη, ζούμε σε μια εποχή που η Μνήμη διώκεται. Και η Μνήμη είναι η μόνη μας περιουσία. Όσο για τους περισσότερους ανθρώπους που δεν είναι πια μαζί μας, είναι σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Άλλωστε, ζούμε σε μια εποχή που ούτε σε μια κηδεία δεν μπορείς να πας. Η ζωή είναι τώρα αλλά ούτε τώρα μπορούμε να ζήσουμε όπως επιθυμούμε. Δεν ξέρω γιατί δεν υπάρχει πια το σάιτ του Γιάννη Ιωάννου αλλά είναι βέβαιο πως το έργο του υπάρχει ακόμα στο μυαλό πολλών ανθρώπων. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

(update: Εν τω μεταξύ, υπάρχει σάιτ με την δουλειά του Γιάννη Ιωάννου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.