Μην τους φάτε όλους, θα σκάσετε
Δεν έχω καμία διάθεση -αλλά ούτε και την δυνατότητα- να παρέμβω στον πόλεμο λάσπης και χυδαιότητας που έχει ξεσπάσει ανάμεσα στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και τον ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή την υπόθεση Λιγνάδη.
Καταλαβαίνω πως αυτή τη στιγμή, τα ΜΜΕ, οι δημοσιογράφοι και οι διαδικτυακές στρατιές των δυο κομμάτων βρίσκονται σε συναγερμό και θα γίνουν όσο πιο βρόμικοι μπορούν.
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ πως ξαφνικά η ελληνική κοινωνία ένιωσε την ανάγκη να υπάρξει Δικαιοσύνη στη χώρα, επειδή ένας σκηνοθέτης -που ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου- κατηγορείται για σεξoυαλική κακοποίηση ανηλίκων.
Τα τελευταία 11 χρόνια έχουν υπάρξει άπειρες αφορμές για να απαιτήσουν οι Έλληνες Δικαιοσύνη -με κορυφαία αφορμή την χρεοκοπία της χώρας το 2010- και δεν το έκαναν.
Οπότε, θα μου επιτρέψετε να θεωρώ πως αυτή η ξαφνική επιθυμία για Δικαιοσύνη δεν είναι τίποτε άλλο από μια κομματική αντιπαράθεση.
Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ συμφωνούν στα πάντα -και ουσιαστικά συγκυβερνούν, όπως συγκυβερνούσαν για δεκαετίες η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ- αλλά πρέπει να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους, οπότε η υπόθεση Λιγνάδη τους δίνει μια χρυσή ευκαιρία να “τσακωθούν” για το ποιο κόμμα είναι πιο …ηθικό και να πείσουν ένα κομμάτι της …πελατείας τους πως είναι διαφορετικοί.
Αυτό που με ενοχλεί στην υπόθεση Λιγνάδη δεν είναι η κομματική αντιπαράθεση για παιδόφιλoυς και ηθικούς -ξέρουμε πως η πολιτική είναι βρόμικο και αδίστακτο παιχνίδι- αλλά αυτό που συμβαίνει με τους ανθρώπους που είχαν φιλικές σχέσεις ή συνεργάζονταν με τον Λιγνάδη.
Η διάθεση για ανθρωποφαγία είναι προφανής.
Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θεωρούν πως οι άνθρωποι που είχαν φιλικές σχέσεις με τον Λιγνάδη είναι κι αυτοί υπεύθυνοι για τα όσα έκανε ο Λιγνάδης -που δεν έχει δικαστεί ακόμα για να ξέρουμε τι ακριβώς έκανε- και θα πρέπει να πληρώσουν κι αυτοί.
Είναι προφανές πως υπάρχει μια διάθεση να εξαφανιστούν αυτοί οι ηθοποιοί -και να μην δουλέψουν ποτέ ξανά-, και υπάρχουν και συνάδελφοί τους ηθοποιοί που το υποστηρίζουν αυτό.
Από πού προκύπτει πως όποιος είναι φίλος με κάποιον άνθρωπο ξέρει ακριβώς τι κάνει στην προσωπική του ζωή;
Εμείς ξέρουμε τα πάντα για τους φίλους μας; Οι φίλοι μας ξέρουν τα πάντα για εμάς;
Αλλά εγώ θα δεχτώ πως οι φίλοι μας ξέρουν τα πάντα για εμάς και την προσωπική μας ζωή, και εμείς ξέρουμε τα πάντα για την δική τους.
Αν ισχύει αυτό, τότε θα έπρεπε να έχουν καταδικαστεί και όλα τα φιλικά και οικογενειακά πρόσωπα των μελών της 17Ν.
Είναι ποτέ δυνατόν οι οικογένειες και οι φίλοι 14 ανθρώπων που δρούσαν επί δεκαετίες και καταδικάστηκαν για 23 δολοφονίες, βομβιστικές υποθέσεις, ληστείες και άλλα, να μην γνώριζαν την δράση τους;
Ναι, είναι δυνατόν.
Σε διαφορετική περίπτωση, η Δικαιοσύνη θα δίκαζε, θα καταδίκαζε και θα φυλάκιζε τους συγγενείς και τους φίλους των μελών της 17Ν.
Η Δικαιοσύνη δεν το έκανε.
Και οι πολίτες δεν το ζήτησαν.
Δεν θυμάμαι να υπάρχουν φωνές στη χώρα που να ζητούν και την τιμωρία των φίλων και των οικογενειών των μελών της 17Ν. Επίσης, δεν θυμάμαι να υπάρχουν φωνές που να ζητούν εκδικητικά την κοινωνική απομόνωση και τον κοινωνικό αφανισμό των φίλων και των οικογενειών της 17Ν.
Και χωρίς καμία διάθεση να συγκρίνω την δράση μιας επαναστατικής οργάνωσης -έτσι αυτοπροσδιοριζόταν η 17Ν- με την δράση ενός ανθρώπου που κατηγορείται πως κακοποιούσε σεξoυαλικά ανήλικους, υποθέτω πως όλοι συμφωνούμε πως οι δολοφονίες 23 ανθρώπων είναι σοβαρότερο ποινικό αδίκημα από τη σεξoυαλική κακοποίηση.
Κι αν δεν συμφωνούμε σε αυτό, δεν έχουμε παρά να κοιτάξουμε τις ποινές που προβλέπονται για κάθε αδίκημα.
Δεν υπάρχει συλλογική και οικογενειακή ευθύνη. Ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του.
Θεωρώ αθλιότητα την ανθρωποφαγία σε βάρος των ανθρώπων επειδή έχουν φιλική σχέση με έναν άνθρωπο που κατηγορείται και βρίσκεται ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Καταλαβαίνω πως κάποιοι από τους φίλους του Λιγνάδη θεωρούνται “κυβερνητικοί”.
Καταλαβαίνω πως κάποιοι συνάδελφοί τους θεωρούν πως αυτοί οι ηθοποιοί είναι ευνοημένοι από την κυβέρνηση και το “σύστημα”. Και κάποιοι θα ήθελαν να μην υπάρχουν, για να πάρουν αυτοί τη θέση τους· υπάρχει μεγάλη πολιτική φιλοδοξία σε κάποιες από αυτές τις καταγγελίες στο θέατρο.
Αλλά εδώ δεν πρόκειται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Ούτε για “βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πέντε-έξι”.
Δεν θα επιστρέψει η Ελλάδα στην εποχή που χρειαζόσουν πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και, αν υπήρχε ένας κομμουνιστής στην οικογένεια, έμπαινε όλο το σόι στη μαύρη λίστα.
Οι κατηγορίες, για την ώρα, είναι εναντίον του Δημήτρη Λιγνάδη.
Ας σταματήσει η ανθρωποφαγία σε βάρος των ανθρώπων που ήταν στο φιλικό του περιβάλλον.
(Ο Δημήτρης Λιγνάδης δεν μου είναι συμπαθής. Δεν μου είναι συμπαθής ως ηθοποιός και σκηνοθέτης· για αυτά που κατηγορείται, θα τον κρίνει η Δικαιοσύνη. Κάποιοι από τους ανθρώπους που λοιδορούνται αυτές τις μέρες ως φίλοι του Λιγνάδη, δεν μου είναι συμπαθείς -ένας μάλιστα μου είναι βαριά αντιπαθής- αλλά εδώ δεν πρόκειται για θέμα συμπάθειας. Αλίμονο, αν ζητούσαμε την εξαφάνιση ή την απομόνωση των ανθρώπων που αντιπαθούμε. Αυτό που σιχαίνομαι είναι η ανθρωποφαγία και η εκδικητικότητα. Δεν οδηγούν σε τίποτα καλό.)
(Με την ευκαιρία, θα πρέπει να ικανοποιηθεί το αίτημα του Δημήτρη Κουφοντίνα και να επιστρέψει στον Κορυδαλλό. Δηλαδή, να εφαρμοστεί ο νόμος. Και πάλι δεν είναι θέμα συμπάθειας ή αντιπάθειας. Σημασία δεν έχουν τα πρόσωπα, σημασία έχει η εφαρμογή των νόμων. Όταν ο Άντερς Μπρέιβικ δολοφόνησε 77 ανθρώπους στη Νορβηγία, η κυβέρνηση της Νορβηγίας δεν άλλαξε τον νόμο που προβλέπει ως ανώτατη ποινή φυλάκισης τα 21 χρόνια. Και στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα να εφαρμοστεί ο νόμος. Αν αυτό δεν συμβεί και ο Κουφοντίνας πεθάνει από την απεργία πείνας, η χώρα μας θα αποκτήσει πολύ μεγαλύτερα προβλήματα από αυτά που ήδη έχει, και δεν το αντέχει αυτό.)
(Αυτό που δεν θα συγχωρήσω σε όλους αυτούς που έχουν λυσσάξει και έχουν λαλήσει αυτές τις μέρες, είναι ότι με αναγκάζουν να γράφω σχεδόν σαν λογικός άνθρωπος. Είναι ανυπόφορο αυτό για εμένα.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.