Το αδύνατο σημείο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο Τσίπρας
Γεια σου, φίλε μου Πιτσιρίκο! Με αφορμή το πλημμύρισμα του βόθρου που ακολούθησε την ελληνική εκδοχή του MeToo -και κυρίως τις καταγγελίες και τελικά την προφυλάκιση του Λιγνάδη- έκανα κάποιες σκέψεις σχετικά με την σημερινή κατάσταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Ελλάδα.
Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κάνει αντιπολίτευση στα μείζονα ζητήματα που αφορούν την ελληνική κοινωνία.
Να διαμαρτυρηθεί για τα μνημόνια που μαζί με την ΝΔ ψήφισε;
Να διαμαρτυρηθεί για το προσφυγικό ζήτημα με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που δημιούργησε κατα παραγγελία των Γερμανών και λοιπών εταίρων;
Να διαμαρτυρηθεί για τις ιμπεριαλιστικές ΗΠΑ, όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματεύτηκε με την Ουάσινγκτον την συμφωνία “βάσεις παντού χωρίς ανταλλάγματα” που υπέγραψε η ΝΔ μόλις ανέλαβε την εξουσία;
Να διαμαρτυρηθεί για την εγκατάλειψη των Παλαιστινίων -την μαντήλα των οποίων φορούσαν Τσίπρας και Βαξεβάνης όταν πουλούσαν διεθνισμό και επανάσταση-, όταν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αυτή που άρχισε τα γλωσσόφιλα με τον Νετανιάχου;
Πού να κάνει αντιπολίτευση;
Για τις μεταρρυθμίσεις στον χώρο της παιδείας που δεν έκανε;
Για την πρωτοβάθμια περίθαλψη που δεν έφτιαξε;
Για τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας που δεν τόλμησε;
Για τα Ελληνο-Τουρκικά την διευθέτηση των οποίων παρέδωσε στο Βερολίνο και την Ουάσινγκτον;
Μόνο με τους κωλoμπαράδες, με τους παιδόφιλoυς και με τους βιαστέs μπορεί να κάνει αντιπολίτευση στην ΝΔ ο ΣΥΡΙΖΑ, και αυτό εως ότου βρεθούν κάποιοι τέτοιοι τύποi που να έχουν την “αριστερή” κομματική ταυτότητα στο πέτο τους.
Αμόλησε λοιπόν τα τρολ στα social media, απασφάλισε και αυτόν που κάποτε ήτανε δημοσιογράφος αλλά αργότερα έγινε ο Μπόγδανος του ΣΥΡΙΖΑ, και έθεσε σε εφαρμογή το παλιό πασοκικό σχέδιο εκτάκτου ανάγκης με τον κωδικό όνομα “Αυριανή”.
Όσο όμως και να χορεύουν τα τρολ στο διαδίκτυο, όσο και να χαίρονται οι αφιονισμένοι πρώην πασόκοι, το σχέδιο επαναφοράς στην εξουσία διαμέσου της ηθικής απαξίωσης του αντιπάλου δεν πρόκειται να ευδοκιμήσει.
Οι λόγοι για αυτό είναι κυρίως δύο:
Πρώτον η ελληνική κοινωνία είναι κυριολεκτικά για τον πoύτσο, παρηκμασμένη μέχρι το σημείο της πλήρους αποσάθρωσης.
Τα παλικάρια της Κουμουνδούρου νομίζουν ότι ο κόσμος θα εκπλαγεί με την σαπίλα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, θα εγκαταλείψει την ανήθικη ΝΔ και θα τρέξει στην αγκαλιά του άσπιλου Αλέξη.
Στην πραγματικότητα, η ελληνική κοινωνία ήξερε πολύ καλά την σαπίλα της Αγίας Οικογένειας πριν την βγάλει αυτοδύναμη το 2019.
Επίσης, η ελληνική κοινωνία είναι τόσο πολύ διαβρωμένη που όταν ακούει για ηθική ξύνει με μανία τα αρxίδια της. Δεν της καίγεται καρφί ούτε για τα προσφυγόπουλα, ούτε για τα ελληνόπουλα.
Η ελληνική κοινωνία είναι σαν έναν κανίβαλο στην ζούγκλα της Παπούα-Νέα Γουινέα.
Μίλα του όσο θέλεις για τις ανθρώπινες αξίες και τα πανανθρώπινα ιδεώδη, δεν ακούει. Σε βλέπει και σε λιγουρεύεται όπως θα έλεγε ο αντιπρόεδρος της ακροδεξιάς κυβέρνησης της χώρας και δεν το έχει σε τίποτα να σε κατασπαράξει ζωντανό ενώ εσύ αγορεύεις.
Ο δεύτερος λόγος είναι ο αρχηγός του κόμματος. Όταν κάνεις αντιπολίτευση πετώντας αναγκαστικά την μπάλα στην εξέδρα, οι διαφορές στην πολιτική φυσιογνωμία του κόμματος δεν έχουν την παραμικρή σημασία, αφού οι ομοιότητες στις στρατηγικές επιλογές είναι τόσο εμφανείς που καλύπτουν τα πάντα.
Σε αυτές τις καταστάσεις το πρόσωπο του αρχηγού είναι το μόνο που μπορεί να λειτουργήσει ως πολιορκητικός κριός που θα διεμβολίσει τα κομματικά ακροατήρια των αντιπάλων και θα εκμαιεύσει τις απαραίτητες ψήφους που θα του ξαναδώσουν την κυβερνητική κουτάλα.
Στο σημείο αυτό βρίσκεται και η μεγάλη αδυναμία του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ.
Ο Αλέξης είναι πια πολύ λίγος. Δεν μπορεί να κερδίσει ψήφους ούτε προς τα αριστερά, ούτε προς τα δεξιά του. Είναι πια ένα καμένο χαρτί.
Το έχουν καταλάβει όλοι μέσα στο κόμμα αλλά δεν βρίσκουν κάποιον αντικαταστάτη γιατί απλά δεν υπάρχει αντικαταστάτης.
Ο μόνος που θα μπορούσε να παίξει αυτόν τον ρόλο του “αριστερού Μεσσία”, ο Γιάνης Βαρουφάκης, κατοικεί τώρα σε άλλον όροφο της “αριστερής” πολυκατοικίας.
Βέβαια, την επομένη μιας εκλογικής συντριβής και της αποχώρησης του Αλέξη, κάποιος μεταβατικός αρχηγός θα μπορούσε στα πλαίσια μιας αριστερής στροφής και μιας συστράτευσης όλων των προοδευτικών δυνάμεων να ζητήσει την επιστροφή του εκλογικά ενισχυμένου Γιάνη στο “αριστερό μαντρί”.
Ο Γιάνης δεν θα έβλεπε πιθανότατα με κακό μάτι την αναβάθμισή του από αρχηγό ενός μικρού αριστερού κόμματος σε ηγέτη της κεντροαριστερής παράταξης και μετέπειτα πρωθυπουργό της χώρας.
Αν του τα πείτε αυτά σήμερα του Βαρουφάκη, θα σας στείλει πιθανότατα στον αγύριστο.
Το ίδιο, όμως, δεν θα έκανε και τον Ιανουαρίου του 2015 αν του λέγατε ότι σε εννιά μήνες από τότε, ο Τσίπρας θα έκανε το “Όχι” του δημοψηφίσματος, “Ναι” και αμέσως μετά θα περνούσε από την Βουλή μαζί με την ΝΔ, το ΚΙΝΑΛ και το ΠΟΤΑΜΙ ένα τρίτο μνημόνιο;
Οπότε, μην κολλάτε σε αυτά που λένε οι πολιτικοί. Η σπονδυλική τους στήλη είναι σχεδόν ανύπαρκτη, εξού και η προσαρμοστικότητα και η ευελιξία τους.
Απλά οι “δεξιοί” κάνουν στροφή 180 μοιρών όποτε το χρειάζονται επικαλούμενοι “το συμφέρον της πατρίδας”, ενώ οι “αριστεροί” κάνουν ακριβώς το ίδιο μιλώντας όμως για την ανάγκη “υπεράσπισης των συμφερόντων του λαού”.
Φιλιά από την Εσπερία
Ηλίας
Υ.Γ.1 Η επόμενη χρεοκοπία και τα νέα μνημόνια έρχονται με φόρα κι ας σφυρίζουν τώρα όλοι αδιάφορα. Μόλις πέσει η αυλαία του Covid-19, θα έρθει ο Αρμαγεδδώνας και ο άνεμος που θα φυσήξει θα πετάξει μακριά το φύλλο συκής του MeToo που τώρα καλύπτει τα απόκρυφα των κομμάτων του νέου δικομματισμού.
Υ.Γ.2 Αποδοχή σημαίνει αντίληψη της κατάστασης όπως πραγματικά είναι αντικειμενική αναγνώριση των δυνατοτήτων που έχεις -ή δεν έχεις- να την επηρεάσεις (Mea Culpa Βασίλη! Στο οφείλω.).
Υ.Γ.3 Για τις καταστάσεις αυτές υπάρχει μια παροιμία που ταιριάζει γάντι. “Του φευγάτου η μάνα δεν έκλαψε ποτέ”! Ακούστε με πριν χρειαστεί να με θυμηθείτε.
(Φίλε Ηλία, όπως τα γράφεις είναι. Ηλία, η μπόχα έχει απλωθεί πια σε όλη τη χώρα. Δεν είναι αριστερή ή δεξιά, είναι μπόχα. Και τους βλέπω όλους πολύ χαρούμενους να κυλιούνται στη λάσπη. Ηλία, κι εγώ θεωρώ πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει καεί. Βέβαια, και η χώρα έχει καεί, οπότε της ταιριάζει ο Τσίπρας. Και ο Μητσοτάκης καμένος είναι· από την κούνια αυτός. Μάλλον ο Γιάνης Βαρουφάκης θα είναι ο επόμενος ηγέτης αυτού που λέμε Αριστερά και πολύ πιθανό να γίνει και πρωθυπουργός -αν τον εγκρίνουν, βέβαια, οι Αμερικανοί- αλλά δεν αποκλείεται νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να είναι η Έλενα Ακρίτα. Η Ακρίτα είναι πιο ΠΑΣΟΚ από τον Τσίπρα και εκφράζει καλύτερα τον κόσμο της … Αριστεράς. Ηλία, έχει πολύ γέλιο η Ελλάδα σήμερα. Καλά, πάντα έχει, αλλά τώρα που έχουν πέσει όλοι με τα μούτρα στα σεξoυαλικά σκάνδαλα χωρίς να ρίχνουν μια ματιά στα οικονομικά στοιχεία της χώρας -και σε αυτό που έρχεται με φόρα- έχει ακόμα περισσότερο γέλιο. Να είσαι καλά, Ηλία. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.