Αυτός είναι ο κόσμος που οραματιστήκαμε;
Αγαπημένε πιτσιρίκο, είναι ευδιάκριτο πως οι άνθρωποι χτίζουμε την ταφόπλακα της ευτυχίας μας -και του οικοσυστήματος που μας ανέχεται- με ποικίλους τρόπους.
Πολλοί συνηγορούν πως αυτό προκύπτει πλαγίως λόγω της δυσνόητης -για τους πολλούς- πολιτικής των οικονομικών συστημάτων που εισέβαλαν (που αφήσαμε να εισβάλουν θα πρόσθετα) στις παγκόσμιες κοινωνίες μας τις τελευταίες δεκαετίες.
Προσωπικά, αισθάνομαι πως η κατεδάφιση της πραγματικής ανθρώπινης ευτυχίας και η αντικατάστασή της με μία φαντασιακού/καταναλωτικού τύπου, είναι καθαρά προσωπική συνειδητή απόφαση, έστω κι αν ζούμε σε έναν κόσμο που τα οικονομικά μας διέπονται από πολύπλοκους μηχανισμούς των χρηματιστηρίων. Ένα κι ένα κάνουν δύο.
Ο ορισμός της ευτυχίας παραμένει υποκειμενικός, όμως όταν παρεκκλίνουμε υπερβολικά από την εσωτερική γαλήνη και ραστώνη ακολουθεί και η αναπόφευκτη απομάκρυνση της τόσο πολυπόθητης υποκειμενικής ευτυχίας μας.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν στο σύνολό μας πόσο συχνά νιώθουμε μια ανέμελη ζεστασιά μέσα μας. Σαν αυτή που σε τυλίγει και σε λούζει με χαρά χωρίς αιτία. Πόσο συχνά οι σκέψεις μας περιστρέφονται γύρω από την ομορφιά της ελαφρότητας κι όχι γύρω από οικονομικές και λοιπές δουλικές υποχρεώσεις που βαραίνουν την ψυχή και το μυαλό μας, έχοντας ως αποτέλεσμα ένα υπέρμετρο μεταδοτικό άγχος σε καθημερινή βάση. Πόσο συχνά έχουμε άπλετο χρόνο στην διάθεσή μας να ασχοληθούμε με αυτά που ευφραίνουν την ψυχή μας και πόσο συχνά θα θέλαμε να ενσωματωθούμε στη φύση γύρω μας χωρίς χρονικές διορίες επιστροφής στην “πραγματικότητα”.
Πόσο οξύμωρο είναι ένας άνθρωπος να εργάζεται σκληρά 335 ημέρες τον χρόνο για να μπορεί να αφιερώσει ολοκληρωτικά χρόνο στον εαυτό του τις υπόλοιπες 30 ή και λιγότερες. Αυτός είναι ο κόσμος που οραματιστήκαμε;
Το Ε.Β.Ε. αφήνει διαφορετικό αποτύπωμα στον καθένα, πρώτον γιατί δεν παρέχεται σκοπίμως επαρκής γνώση και ανάλυση στο ευρύ κοινό ακόμα (μην ξεσηκωθούμε και γι’ αυτό, ας χαλιναγωγήσουμε λιγάκι την ασυγκράτητη διεκδικητικότητά μας χμ χμ), και δεύτερον γιατί μεγάλη μερίδα των επαρκώς ενημερωμένων δυσκολεύεται να πειστεί για κάτι που ανήκει στο φάσμα της αδιαπραγμάτευτης, ευγενούς, ανθρώπινης συντήρησης. Η δύναμη του κατεστημένου έχει ατσάλινη μορφή.
Κατ’ εμέ, το Ενιαίο Βασικό Εισόδημα όχι απλά έπρεπε να αποτελεί ήδη κατοχυρωμένο δικαίωμα αλλά είναι και η ελάχιστη προσέγγιση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Τόσο απλά.
Κι ας μην ξεχνάμε πως το χρήμα ως έννοια είναι ανθρώπινο επινόημα -που εξαρχής αποσκοπούσε στην κερδοσκοπία μέσω τόκων- κι όχι ανάγκη κατά επέκταση, όσο πρωτόγονο κι αν ακούγεται αυτό.
Συμπεραίνω πως εμείς είμαστε τελικά που κρυβόμαστε από την ευτυχία, η οποία βρίσκεται παντού γύρω μας αλλά έχουμε μονίμως πατημένο τον διακόπτη στο off.
Αφήσαμε το σύστημα να γιγαντωθεί και να μας καταπιεί. Στα μάτια όλων φαντάζει άτρωτο και τρομακτικό, τσακίζοντας κάθε ελπίδα εναντίωσης. Ωστόσο, λίγες μέρες μόνο μαζικής παγκόσμιας αεργίας θα έφταναν να γκρεμοτσακιστεί η ραχοκοκαλιά του: η παραγωγή κι η κατανάλωση. Βρε λες;
Να εκφράσω την χαρά μου που υπάρχουν προσωπικότητες σαν τον φίλο Άρη, που καταφέρνουν μέσα σε ένα κείμενο όπως το “Κι εγώ πώς θα ζήσω, ρε φίλε;” να συνοψίσουν το άλφα και το ωμέγα μιας πραγματικότητας.
Carpe Diem με αγάπη.
Λίνα
(Φίλη Λίνα, η ευτυχία διώκεται. Και καλό είναι να μην “διαφημίζεται”. Πάντως, οι πατέρες της Αμερικανικής Δημοκρατίας, στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, το 1776, αναφέρουν, μεταξύ άλλων, πως “Δεχόμαστε τις εξής αλήθειες ως αυταπόδεικτες, πως όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι, και προικίζονται από τον Δημιουργό τους με συγκεκριμένα απαραβίαστα Δικαιώματα, μεταξύ των οποίων είναι το δικαίωμα στη Ζωή, το δικαίωμα στην Ελευθερία, και το δικαίωμα στην επιδίωξη της Ευτυχίας”. Εγώ θα έλεγα πως, εκτός από δικαίωμα, είναι και χρέος μας η επιδίωξη της ευτυχίας. Γιατί η ζωή είναι δώρο και εμείς ανήκουμε στους προνομιούχους. Αλλά πρέπει ο άνθρωπος να ανακαλύψει πρώτα ποιος πραγματικά είναι, για να βρει τι τον κάνει ευτυχισμένο. Δύσκολο πράγμα για τους περισσότερους. Γιατί θέλει τόλμη. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.