Πού βάζετε εσείς τα όρια του υγιούς ανθρώπου;

Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, σπάω την σιωπή μου με αφορμή το κείμενο του Γ. από Χαϊδελβέργη, αν και αισθανόμουν πως είχα έτσι κι αλλιώς να πω κάτι για το θέμα των σεξoυαλικών επιθέσεων που βρίσκεται στην επικαιρότητα.

Δεν θα το αρνηθώ, αλλά κάπου αυτή η απλοποίηση του θέματος με την καραμέλα της πατριαρχίας με έχει απογοητεύσει.

Στην Σουηδία, μια από τις πιο προοδευτικές κοινωνίες του πλανήτη και μία στις οποίες η θέση της γυναίκας σαν ισότιμη του άντρα είναι νομικά και πολιτισμικά εδώ και δεκαετίες δεδομένη, αυτά τα φαινόμενα δεν έχουν εκλείψει.

Το να ισχυρίζεται κανείς ό,τι η πατριαρχία και η τοξική αρρενωπότητα οδηγούν στο να πιστεύεις πως μπορείς να κυκλοφορείς με τα γεvvητικά όργανα έξω, να αυvαvίζεσαι σε δημόσιο χώρο και να θωπεύεις άγνωστες γυναίκες και δεν τρέχει τίποτα, είναι τελείως παράλογο.

Για να το κάνω όσο πιο λιανά γίνεται λοιπόν, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Αν μπει κανείς σε μια κλινική για ανοϊκές παθήσεις, θα συναντήσει κάποιους ασθενείς που πάσχουν από μετωπικού τύπου άνοια. Μερικά από τα συμπτώματα αυτής της πάθησης είναι τα εξής: Απώλεια ενσυναίσθησης, στερεότυπες συμπεριφορές, άρση αναστολών. Θυμίζει τίποτα;

Συμπεριφορές όπως το περιστατικό της Ν. Σμύρνης είναι συχνότατες σε αυτές τις κλινικές. Έρχεται ο άνθρωπος και τα κατεβάζει, σου δείχνει τα γεvvητικά του όργανα, αυvαvίζεται και προσπαθεί να σε χουφτώσει στα καλά καθούμενα, ακόμα και αν ξέρει πως είσαι η νοσοκόμα/ιατρός.

Φταίει η πατριαρχία και εκεί, τι να την κάνεις την μαγνητική τομογραφία;

Είδα ακόμα και ιατρούς να γράφουν πως αυτά είναι κοινωνικά φαινόμενα και όχι ψυχιατρικά, και να μην ενισχύουμε το στίγμα της ψυχικής νόσου. Κανείς δεν είπε πως όποιος έχει ψυχική νόσο αυvαvίζεται δημόσια, αλλά ρε παιδιά for fuck’s sake, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως όποιος το κάνει έχει ψυχική νόσο;

Γιατί αν δεν θεωρείτε πως αυτό είναι δείγμα ψυχικής νόσου, με κάνετε να αναρωτιέμαι πού σκατά βάζετε εσείς οι ίδιοι τα όρια του υγιούς.

Θέλετε ακόμα πιο απλά; Άντε, πιο απλά: Καταλαβαίνουμε όλοι πως υπάρχει διαφορά μεταξύ αυτού που κλέβει γιατί έχει ανάγκη να φάει/επιβιώσει, αυτού που το κάνει για να γίνει πλούσιος και του κλεπτομανή που δεν μπορεί να αντισταθεί στην ψυχαναγκαστική παρόρμηση να αρπάξει κάτι ακόμα και αν έχει εκατομμύρια δολάρια.

Στην περίπτωσή μας, στις δυο πρώτες περιπτώσεις όπου το κίνητρο είναι οικονομικό είσαι επαγγελματίας στρίπερ/go-go boy, στην τρίτη περίπτωση είσαι επιδειξίας/ανώμαλος/επίδοξος βιαστής κλπ.

Πίσω στο κλινικό κομμάτι λοιπόν. Το μετωπιαίο μέρος (λοβός) του εγκεφάλου είναι αυτό που ελέγχει τους ηθικούς φραγμούς, προσαρμόζει τα συναισθήματά μας σε κοινωνικά αποδεκτούς κανόνες και δίνει την ικανότητα να προβάλουμε στο μέλλον τις συνέπειες των πράξεών μας. Δομική ή λειτουργική βλάβη, από τη γέννηση ή κατά τη διάρκεια της ζωής, έχει σαν αποτέλεσμα την ολική ή μερική απώλεια των παραπάνω ικανοτήτων.

Το έχω δει να συμβαίνει στην άνοια, μετά από εγκεφαλικά και ατυχήματα. Κάποιοι γεννιούνται με αυτή τη δυσλειτουργία. Έχω ασθενείς που έχουν εμμονικές σκέψεις πως, από μικρά παιδιά, κάνουν σeξ με τα αδέρφια τους, με παιδιά ή και με ζώα, και πως φοβούνται ότι κάποια στιγμή δεν θα μπορέσουν να κρατηθούν.

Έχω και ασθενείς που δεν έχουν καταφέρει να κρατηθούν. Άντρες και γυναίκες.

Ξέρω, σας αναιρώ λίγο το θέμα της ελεύθερης βούλησης και είναι δυσάρεστο, αλλά η ικανότητα να ξεχωρίζεις το σωστό από το λάθος βρίσκεται στον μετωπιαίο λοβό.

Όσες πατριαρχικές παπαριές και να άκουσες από τον πατέρα, τον θείο και τον αδερφό σου, όταν κυκλοφορείς σε μια κοινωνία όπου όλοι έχουν τα γεvvητικά τους όργανα καλυμμένα, το να τα βγάλεις έξω δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής αλλά γνωστικής δυσλειτουργίας.

Οι διάφορες πατριαρχικές θεωρίες δημιουργήθηκαν για να καταπιέσουν, όπως και πολλές πολιτικοοικονομικές θεωρίες, όπως και πολλές θρησκευτικές. Οι πάσχοντες αυτού του τύπου δεν είναι απαραίτητα και χαμηλής νοημοσύνης, οπότε μπορούν να εκλογικεύσουν την παρόρμησή τους μέσα από μια σχηματισμένη κοσμοθεωρία. Καθώς δεν είναι μεμονωμένα και σπάνια περιστατικά και η δυσλειτουργία τους να είναι περιορισμένη σε συγκεκριμένους τομείς ενώ κατά τα λοιπά να λειτουργούν στην καθημερινότητά τους, η θεωρία τους μπορεί ακόμα και να επικρατήσει.

Συνοψίζοντας, δυσλειτουργία του μέρους του κεντρικού νευρικού συστήματος που ελέγχει τους ηθικούς φραγμούς, την ενσυναίσθηση και την ικανότητα σύλληψης των συνεπειών των πράξεων οδηγεί σε αυτές τις ακραίες και άλλες ακόμα πιο ακραίες πράξεις.

Το ότι δεν έχουμε ακόμα αποτελεσματικές θεραπείες για να καταπολεμήσουμε αυτού του τύπου τις παθήσεις είναι μια άλλη συζήτηση, και φυσικά το πρώτο και κύριο είναι να προστατέψουμε τα θύματα ή πιθανά θύματα τέτοιων ενεργειών.

Θα σας πω με βεβαιότητα, πάντως, πως, αν νομίζετε πως η λύση είναι στο «να μάθουν οι άντρες να μην βιάζουv», θα περιμένετε πολύ να δείτε αποτέλεσμα.

Το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό είναι δύο άκρα στο απέραντο φάσμα συμπεριφορών και ιδεών, και ανάμεσά τους άπειρες αποχρώσεις που είναι περισσότερο ή λιγότερο κοινωνικά αποδεκτές, ανάλογα με την εποχή. Γιατί αλλάζουν με την εποχή; Γιατί μέσα από τη φυσική επιλογή δίνεται εξελικτικό πλεονέκτημα σε διαφορετικά χαρακτηριστικά, ανάλογα με τις συνθήκες που σχηματίζονται. Δυναμική διαδικασία, αλλιώς θα ήμασταν ακόμα στις σπηλιές.

Και πάλι λυπάμαι που σας το χαλάω. Όλοι θέλουμε να πιστεύουμε πως είμαστε καλύτεροι από τους άλλους γιατί ήμασταν μάγκες και το διαλέξαμε, ενώ οι άλλοι διάλεξαν να είναι «ανώμαλοι», να ζουν στα σκοτάδια και να φοβούνται την στιγμή που θα τους ανακαλύψει και θα τους λιντσάρει ένας εξαγριωμένος όχλος, ενώ είχαν την επιλογή να είναι σαν εμάς.

Α, και φυσικά, για να μην μας πουν ρατσιστές, τις ακραίες αντιδράσεις και ιδέες – ευvουχισμούς, κρεμάλες κλπ– τις κρατάμε μόνο για ομοεθνείς μας θύτες. Αλλά δεν μας κατηγορώ, μάλλον και η υποκρισία στα γονίδια βρίσκεται, κάποτε θα βρούμε θεραπεία και για αυτή.

Μέχρι να βρούμε την θεραπεία για την ατυχία μας να γεννηθούμε άνθρωποι, στέλνω μια τεράστια ποσότητα από την αγάπη μου. Έχουμε περίσσευμα εδώ, στην ερημιά του κόσμου.

Βασίλης

(Φίλε Βασίλη, εσύ τα ξέρεις καλύτερα αυτά τα θέματα. Εγώ αυτό που έχω καταλάβει είναι πως οι ανθρώπινες συμπεριφορές δεν εξηγούνται απόλυτα με τη λογική. Και το ξέρω γιατί έχω κάνει κι εγώ παράλογα πράγματα. Οπότε, κάνουμε λάθος, όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα όσα κάνουν οι άνθρωποι με τη λογική ή με την προσωπική μας ηθική. Λες και εμείς είμαστε τέρατα λογικής και ηθικής, και δεν έχουμε αδυναμίες. Αλλά είναι εύκολο να γράφουμε την παπαριά μας -και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου από αυτό- στα social media. Βασίλη, έχω ένα φίλο, για τον οποίο έχω γράψει στο παρελθόν, ο οποίος είχε πολλά χαρακτηριστικά από αυτά που περιέγραψες στο κείμενό σου. Και ξέρω πόσο δύσκολο είναι να παραδεχτείς πως ένας φίλος σου, ένας συγγενής σου, ένα αγαπημένο σου πρόσωπο είναι στα χέρια της επιστήμης και πως εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να τον βοηθήσεις. Επίσης, ξέρω πως οι άνθρωποι με ψυχικά προβλήματα δίνουν σημάδια του προβλήματος από νωρίς στη ζωή αλλά οι οικογένειές τους τα βλέπουν σαν ιδιορρυθμίες και όχι όσο σοβαρά είναι, με αποτέλεσμα να περνούν χρόνια μέχρι να φτάσουν στον ειδικό γιατρό. Να είσαι καλά, Βασίλη. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.