Fast fashion, η δεύτερη πιο καταστροφική βιομηχανία του πλανήτη
Αγαπημένε μου πιτσιρίκο,
Την τελευταία φορά που μιλήσαμε είπαμε λίγο για τον τρόπο ζωής μας (εμάς των δυτικών) και πόσο επηρεάζει την κλιματική αλλαγή. Βλέπω πολλούς ανθρώπους πλέον να σκέφτονται τον τρόπο ζωής τους αλλά βλέπω και τους περισσότερους να ψάχνουν δικαιολογίες για να μην αλλάξουν το παραμικρό. Κι αυτό το παραμικρό, εν τω μεταξύ, δεν είναι τίποτα φοβερό. Απλά, να μην καταναλώνουν ασυνείδητα.
Είναι μόλις λίγες μέρες που μια φίλη πάνω στη κουβέντα μας για το κλίμα, προσπάθησε να με πείσει ότι ο καταναλωτισμός της δεν έχει σχέση με το περιβάλλον. Μόνο οι πετρελαϊκές φταίνε. Ναι, καλά εντάξει…
Σήμερα έπεσα πάνω σ’ αυτό το ντοκιμαντέρ για τη fast fashion και τη ζημιά που κάνει στον πλανήτη.
Ο όρος fast fashion, για όσους δε γνωρίζουν, έχει να κάνει με τη μαζική παραγωγή ειδών ένδυσης και καλλυντικών που είναι τόσο «φτηνά» που μπορείς να αγοράζεις όσο συχνά πας σούπερ μάρκετ ας πούμε.
Όλες οι γνωστές μάρκες ρούχων απαρτίζουν τη fast fashion. Ενδεικτικά αναφέρω τις Η&Μ, Ζara, Marks & Spencer, Asos, Berska, Mango, Benneton, Oysho, Pull & Bear κι ένα σκασμό άλλες που δε θυμάμαι τώρα. Εδώ βρήκα μια λίστα με 100 μάρκες.
Το ντοκιμαντέρ ξεκινάει με τη κατάρρευση του Rana Plaza to ’13 στο Bangladesh, που σκότωσε πάνω από 1000 ανθρώπους. Μιλάει για τους ανθρώπους που δουλεύουν σαν σκλάβοι στα εργοστάσια αυτών των εταιριών με μηδαμινούς μισθούς, ρισκάροντας τη ζωή τους, την καταστροφή, τις αρρώστιες και τους θανάτους που προκαλεί η μαζική καλλιέργεια μεταλλαγμένου βαμβακιού και τα βυρσοδεψεία στην Ινδία, για το πώς η αυτή η μόδα είναι η δεύτερη πιο ρυπογόνος βιομηχανία του πλανήτη και για το πώς τελικά μας κλέβουν όταν πληρώνουμε 20-30€ για ένα ρούχο που τους κοστίζει 30-50 λεπτά και η ποιότητά του είναι για πέταμα (στην καλύτερη, γιατί στη χειρότερη το υλικό του είναι επικίνδυνο για το δέρμα μας). Εννοείται ότι μιλάει και για τον καπιταλισμό, είναι η κύρια αιτία αυτού του κακού.
Σκέφτηκα πολύ αν στο στείλω κι αν θες να το δημοσιεύσεις. Δε θέλω να κάνω τον κήρυκα πια αλλά, απ’ την άλλη, αν κάνω έστω έναν άνθρωπο να σκεφτεί μ’ αυτά που θα δει κέρδος θα είναι. Το τι θα κάνει μ’ αυτά που θα δει είναι ένα άλλο θέμα.
Αγάπη μόνο!
Α.
(Φίλη Α., καλά έκανες και έγραψες το κείμενο, και έστειλες το ντοκιμαντέρ για το Fast Fashion. Έχω περάσει ατελείωτες ώρες στα μαγαζιά, παρατηρώντας τους ανθρώπους να ψωνίζουν. Ειδικά τις γυναίκες· και ιδιαίτερα, όταν ψωνίζουν καλλυντικά. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο στον κόσμο για αυτές εκείνη τη στιγμή, που δεν είναι στιγμή αλλά ώρες. Προφανώς, εκπαιδευόμαστε από μικροί να καταναλώνουμε, και προφανώς το θέμα είναι ο καπιταλισμός. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα του καθενός. Κι εγώ έχω ψωνίσει από τα H&M -ιδιαίτερα μετά την χρεοκοπία της χώρας- αλλά έχω αγοράσει με 7 ευρώ μπλούζες Henley, τις οποίες κρατάω για χρόνια και δεν τις αλλάζω κάθε εβδομάδα. Επίσης, εγώ αγοράζω πια στρατιωτικά παντελόνια γιατί είναι πολύ άνετα, έχουν πολλές τσέπες και κρατάνε πολλά χρόνια. Και βέβαια, πριν αγοράσω καινούργια παντελόνια, έχω πάει τα παλιά στη μοδίστρα τουλάχιστον 2-3 φορές. Πάντως, το έχω παρακάνει μάλλον με τα στρατιωτικά ρούχα από το Μοναστηράκι γιατί σε ένα ταξίδι που έκανα πρόσφατα οι άνθρωποι με κοιτούσαν κάπως περίεργα γιατί ήταν σαν να επέστρεφα από τον πόλεμο. Εννοείται πως έχω και πολύ ωραία ρούχα -κυρίως, δώρα από φίλους- που δεν θα μου χαλάσουν ποτέ, γιατί δεν τα φοράω σχεδόν ποτέ. Γενικά, έχω παρατηρήσει πως τα ρούχα και τα παπούτσια, αν δεν τα φοράς, σου κρατάνε για πάντα. Βέβαια, εγώ δεν αποτελώ και κριτήριο κατανάλωσης γιατί η γκαρνταρόμπα μου αποτελείται, κυρίως, από …μαγιό. Αν το μισό χρόνο είσαι στην παραλία, τι να τα κάνεις τα ρούχα; Από καλλυντικά, αν εξαιρέσεις τα ξυριστικά, έχω αγοράσει στη ζωή μου ένα μόνο άρωμα. Και το έχω ακόμα. Βέβαια, έχω διαβάσει τις έρευνες που λένε πως με τα χρήματα που ξοδεύουν κάθε χρόνο οι Ευρωπαίες μόνο για αρώματα -για αρώματα, όχι για καλλυντικά γενικά- μπορείς να ταΐσεις τον πληθυσμό όλης της Αφρικής. Θα έχεις προσέξει πώς ποζάρουν οι άνθρωποι στα social media, επιδεικνύοντας τα ρούχα τους και τα πανάκριβα σπίτια τους. Και ακριβώς από κάτω, γράφουν φλογερά σχόλια για την αδικία και την φτώχεια. Τι πλάκα. Γενικά, έχουμε πήξει στους ζάπλουτους επαναστάτες και τις ζάπλουτες επαναστάτριες. Και πουλάει αυτό γιατί ο κόσμος έχει γεμίσει από ζαβούς και χάπατα. Κολλημένοι όλοι στις περιουσίες τους και τις ιδιοκτησίες τους αλλά αισθάνονται και …αδικημένοι, ενώ λένε και διάφορα πολύ επαναστατικά. Αλλού τα λόγια, αλλού οι πράξεις. Εντάξει, φτάνει μια στιγμή που παύεις να ασχολείσαι, γιατί καταλαβαίνεις πως, ακόμα και άνθρωποι που θεωρούσες πως είναι φίλοι σου, μπορεί να είναι πολύ θλιβερά λαμόγια. Κατά τ’ άλλα, το σύστημα λέγεται καπιταλισμός, δεν το αμφισβητεί πια σχεδόν κανείς, οπότε ας το …απολαύσουμε. Πάω τώρα να κάνω like στα social της Γκρέτα Τούνμπεργκ, για να ανατρέψω το σύστημα και να κάνω ακόμα πιο πλούσιο τον Ζούκερμπεργκ. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.