Διακοπές στην Τουλούμ, ρε φίλε;

Αγαπημένε μου Πιτσιρίκο, διάβαζα και ξαναδιάβαζα το κείμενο του Κώστα από το Άμστερνταμ που πήγε να βρει ήλιο στην Τουλούμ και τελικά έφαγε τη βροχή με το τουλούμ’, όπως λένε στο χωριό μ’. Κώστα μου, mi hermanito, μόνο και μόνο από το όνομα θα την απέφευγα την περιοχή.

Τι διάβαζα όμως και μου κίνησε την περιέργεια; Α, το σημείο που μιλά για το “in-dividuo”, το ά-τομο, δηλαδή αυτό που δεν τέμνεται, δεν γίνεται να χωριστεί σε μικρότερα μέρη.

Αυτή είναι η κοινή μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων σύλληψη της έννοιας του ατόμου. Οι Σουηδοί, όταν δεν χρησιμοποιούν την λατινικής προέλευσης individ, όπως πολύ συχνά κάνουν, χρησιμοποιούν το πιο επίσημο και αρχαιοπρεπές “enskilde” το οποίο σημαίνει “ένας (αριθμητικά, όχι το άρθρο) ξεχωριστός (ξεκομμένος από τους άλλους, όχι ιδιαίτερος)”.

Όταν το καλοσκεφτείς, βέβαια, σημειολογικά η χρήση των αντίστοιχων όρων στα ελληνικά, στα λατινικά και στις γλώσσες που το έχουν δανειστεί από τα λατινικά, έχει να κάνει με την μοναδικότητα και όχι με την μη διαιρετότητα του πλάσματος. Άρα, η λέξη έχει αποσυνδεθεί από την αρχική έννοια και έχει αποκτήσει μια καινούργια και διαφορετική.

Διόλου παράξενο, αφού τελικά αυτό περιγράφουμε. Αλλά οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήταν πάνσοφοι, ή τουλάχιστον έτσι διαφημίζεται από το επίσημο μάρκετινγκ. Πώς και δεν σκέφτηκαν να εκφράσουν κατευθείαν τον ένα και ξεχωριστό αντί για τον αδιαίρετο;

Μυστήρια πράγματα, θα έλεγα ψέματα αν υποστήριζα πως ξέρω την απάντηση. Θα μπορούσα να υποθέσω πως εννοούσαν ότι, αν διαιρείς/τέμνεις το ανθρώπινο κοπάδι, στο τέλος φτάνεις σε μια μονάδα που δεν διαιρείται περαιτέρω. Τουλάχιστον όχι χωρίς μαχαίρι.

Έτσι μπήκα λοιπόν στα διάφορα τριπάκια στα οποία με βάζουν τα υπαρξιακά κείμενα του Κώστα, και όχι μόνο του Κώστα φυσικά.

Μέσα από αυτά ξεχώρισα και αυτό που έγραψε για τις διάφορες φιλοσοφίες και ρεύματα, τους (ν)ταοϊστές, τους επικούρειους και λοιπά. Κάτι που σκέφτηκα σε εκείνο το σημείο είναι το εξής: Πάντα λέμε πως έχει για όλους, διάλεξε και πάρε αυτό που σου ταιριάζει, όπως σωστά λέει ο Κώστας και θα συμφωνήσω.

Απλά, σκέφτηκα μήπως έχουμε τη λανθασμένη εντύπωση πως ο καθένας ή τουλάχιστον οι περισσότεροι από εμάς έχουν τον χρόνο, την ικανότητα, την όρεξη και ό,τι άλλο απαιτείται για να διαβάσουν έναν τόσο μεγάλο όγκο πληροφοριών, να φιλτράρουν και να επιλέξουν. Οι οποίες εκτός των άλλων είναι και πολύ δύσπεπτες, να λέμε την αλήθεια.

Μπορώ να φανταστώ πως εσύ και ο Κώστας έχετε την ικανότητα αυτή σε ικανοποιητικό βαθμό. Κάποιοι άλλοι μπορεί να ακούνε για μια φιλοσοφική σχολή και να μπαίνουν στην wikipedia, να ρίχνουν μια ματιά και αν έχουν καλή μνήμη να μπορούν να τσιτάρουν και δέκα ονόματα ή τίτλους βιβλίων όπως “Η σημασιολογική εννοιολογία της παραϋπαρξιακής μεταδιαστατικής στατικοοντολογίας υπό το πρίσμα της κβαντοστατικής μηχανομοριακής μεταβλητότητας στην θεωρία των χορδών” του Φλαμανδού αστροφυσικού Φον Χέσεμας, προλογισμένο από τον Ιάπωνα φιλόσοφο Καιτραβακαζανάκι.

Εγώ, και ίσως πολλοί άλλοι, δεν έχουμε τον χρόνο ή την όρεξη για τέτοια ντράβαλα. Έχουμε δουλειές να κάνουμε (ψέματα), γάτες να χαϊδέψουμε (αλήθεια) και συντρόφους να αγαπήσουμε (πάλι καλά). Όχι πως αυτοί που τα καταφέρνουν δεν έχουν, απλά είναι ικανότεροι και μπορούν να τα συμβιβάσουν με το διάβασμα.

Εμείς λοιπόν τι θα κάνουμε hermano; Θα πάμε στην κόλαση; Ίσως.

Ίσως όχι, όμως. Η λύση που εφαρμόζω, και αν δεν προλαβαίνετε μπορείτε να την δοκιμάσετε, είναι η εξής: Σκέφτομαι πού θέλω να πάω και μετά ανοίγω τον χάρτη για να δω πώς πάω εκεί. Αν το μέρος που θέλω αξίζει τη διαδρομή, τότε μελετάω λίγο παραπάνω τον χάρτη. Δεν τον μαθαίνω απ’ έξω, μου αρέσουν οι εκπλήξεις. Προσπαθώ να αποφύγω τους γκρεμούς και τα βουνά, εκτός και αν προσφέρουν λίγη δράση χωρίς ιδιαίτερο κίνδυνο.

Διαφορετικά, το πρόβλημα είναι πως, αν ανοίξεις όλους τους χάρτες μαζί, ή τον ένα μετά τον άλλο, οι διαδρομές και οι προορισμοί είναι ατελείωτοι και μπορεί να χαθείς στους δρόμους.

Ή να καταλήξεις για ηλιόλουστες διακοπές στην βροχερή Τουλούμ.

Te mando mi amor desde los desiertos del mundo

Βασίλης

Υ.Γ. Η Σούσι βαρέθηκε τις υπαρξιακές αναζητήσεις και σήκωσε τα χέρια ψηλά.

(Φίλε Βασίλη, ο Κώστας με ενημέρωσε πως έφτιαξε ο καιρός στην Τουλούμ. Όχι συνέχεια, αλλά βγήκε και ήλιος. Βασίλη, όποιος δεν θέλει να διαβάσει πολύ, ας διαβάσει τα Άπαντα του Επίκουρου. Όλα εκεί είναι. Και το βιβλίο το βρίσκει κάποιος και δωρεάν στο Διαδίκτυο, αν δεν θέλει να δώσει 10 ευρώ και να αγοράσει το βιβλίο. Ή ας διαβάσει κάποιο από τα πολλά εξαιρετικά βιβλία με την Ιστορία της Φιλοσοφίας. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.