Πέρασαν 30 χρόνια από τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας, που έγινε χωρίς να χαθεί ούτε μία ζωή

Πέρασαν 30 χρόνια, Πιτσιρίκο, από τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας, που έγινε χωρίς να χαθεί ούτε μία ζωή, όπως μεταδίδει το BBC.

Σήμερα, η Τσεχία και η Σλοβακία διατηρούν μία αρμονική σχέση φιλίας, με μία μικρή δόση νοσταλγίας για αυτό που κάποτε ήταν ένας ευτυχισμένος γάμος.

Κοιτάζοντας τη συνοριακή γραμμή κατά μήκος των χιονισμένων ακτών του ποταμού Moράβα, ο Filip, πρόεδρος κωπηλατικού ομίλου, λέει ότι “από εκεί και πέρα είναι Σλοβακία, αλλά για εμάς είναι το ίδιο μέρος, αφού ακολουθούμε τους κανόνες της πλεύσης στον ποταμό και όχι αυτούς του διεθνούς δικαίου”.

“Κωπηλατούμε και στη σλοβάκικη πλευρά του ποταμού, δεν χρειαζόμαστε επίσημη άδεια και ελπίζω να μην χρειαστούμε ποτέ” συμπληρώνει ο ίδιος, εξηγώντας και ότι οι μοναδικές διενέξεις λαμβάνουν χώρα μεταξύ ψαράδων το καλοκαίρι και όχι με την αστυνομία.

Ο Filip που ζει 500 μέτρα από τον κωπηλατικό όμιλο με τη Σλοβάκα γυναίκα του και τα δύο παιδιά τους, ήταν μόλις 11 χρονών όταν η Τσεχοσλοβακία διασπάστηκε.

Τα συναισθήματά του, τότε, περιελάμβαναν ενθουσιασμό, σύγχυση, συναγερμό, ίσως, αλλά πλέον έχουν ατονήσει.

“Για μένα τα πάντα έμειναν ίδια, οι φίλοι, η γλώσσα” καταλήγει ο Filip.

Πολλοί αναρωτιούνται πώς θα ένιωθε ο άνθρωπος που ίδρυσε την Τσεχοσλοβακία το 1918, ο Tomas Garrigue Masaryk, αν ζούσε 75 χρόνια μετά, που έγινε η διάσπαση της χώρας.

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει, αλλά σίγουρα θα είχε μεγαλύτερη ένταση η συζήτηση για τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας” θεωρεί η διευθύντρια του μουσείου Hodonin’s Masaryk, Irena Chovancikova.

“Μπορεί να τραβούσε από τα αυτιά, όσους αποφάσισαν κάτι τέτοιο και μάλλον θα υπήρχε περισσότερη ένταση απ’ ό,τι στην αλλαγή του χρόνου 1992-1993, όταν η χώρα διασπάστηκε με απόφαση των δύο πρωθυπουργών και χωρίς καν δημοψήφισμα” συμπληρώνει η ίδια.

Τελικά, όμως, η μόνη ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στις δύο χώρες είναι το νόμισμα, καθώς οι Σλοβάκοι υιοθέτησαν με ενθουσιασμό το ευρώ, ενώ οι Τσέχοι έχουν ακόμα την κορώνα.

Αλλά “ούτε αυτό μας δίχασε, τίποτα δεν μας χωρίζει” όπως λέει η Mirka, σύζυγος του Jan, φύλακα ενός ερειπωμένου κάστρου στα σύνορα με τη Σλοβακία.

Ο Miroslav Mirota, χορευτής, που διασχίζει τα σύνορα εδώ και 42 χρόνια για επαγγελματικούς λόγους, θυμάται με συγκίνηση την παραμονή Πρωτοχρονιάς του 1992, όταν τραγούδησε το εθνικό ύμνο, τόσο με τον τσέχικο, όσο και με τον σλοβάκικο στίχο.

“Τότε είχαμε καταλάβει ότι θα τραγουδάμε πλέον μόνο τη μία εκτέλεση και δεν ξέραμε τι θα συμβεί, με ποιον τρόπο θα χωριστούν τα πάντα και όχι μόνο ο εθνικός ύμνος” εξηγεί ο ίδιος.

Υπήρχε αυτή η αίσθηση της αβεβαιότητας και της νευρικότητας τον Δεκέμβριο του 1992 και τον Ιανουάριο του 1993, αλλά σήμερα Τσέχοι και Σλοβάκοι είναι ακόμα φίλοι.

Αν κοιτάξεις βαθιά μέσα τους, θα δεις τη νοσταλγία για το κοινό τους κράτος και ίσως και μία λύπη που αυτό δεν υπάρχει πια.

Σε αντίθεση με την Τσεχοσλοβακία, όπου κατά τη διάσπασή της δεν χάθηκε ούτε μία ζωή, στην Παλαιστίνη το Ισραήλ συνεχίζει εδώ και δεκαετίες να δολοφονεί.

Δύο ακόμα Παλαιστίνιοι, εκ των οποίων ο ένας ήταν 17 χρονών, σκοτώθηκαν από Ισραηλινούς στρατιώτες στη Δυτική Όχθη τα ξημερώματα της Δευτέρας 2/1/2023, όπως μεταδίδει το Reuters.

Σύμφωνα με τον ισραηλινό στρατό, η επιχείρηση έγινε για να κατεδαφιστεί το σπίτι των δραστών, που είχαν σκοτώσει Ισραηλινό στρατιώτη το 2022.

Η περσινή χρονιά ήταν η πιο φονική της δεκαετίας στη Δυτική Όχθη, με 150 Παλαιστίνιους και 20 Ισραηλινούς να χάνουν τη ζωή τους σε διάφορες συγκρούσεις.

Και να σκότωνε μόνο στην Παλαιστίνη το Ισραήλ. Σκοτώνει, μπουκάροντας με τα μαχητικά του και στη Συρία, αλλά αυτό οι ευαισθητούληδες δυτικοί δεν το θεωρούν εισβολή.

Δύο νεκροί και δύο τραυματίες στρατιώτες είναι ο τραγικός απολογισμός από ισραηλινούς βομβαρδισμούς στο αεροδρόμιο της Δαμασκού, όπως μεταδίδει το Reuters.

H επίθεση έγινε στις 2 τα ξημερώματα της Δευτέρας 2/1/2023, θέτοντας προσωρινά εκτός λειτουργίας το αεροδρόμιο της συριακής πρωτεύουσας.

Ο ένας διάδρομος προσγείωσης-απογείωσης παραμένει κλειστός, ενώ ο άλλος μίκρυνε κατά 500 μέτρα και δεν μπορούν να τον χρησιμοποιήσουν μεγάλα αεροπλάνα.

Το Ισραήλ δεν έκανε κανένα σχόλιο για τους βομβαρδισμούς από τα μαχητικά του, ωστόσο, θεωρεί ότι μέσω του αεροδρομίου της Δαμασκού το Ιράν μεταφέρει βαρύ οπλισμό, κυρίως προς τον Λίβανο.

Τελευταία, το Ισραήλ έχει βάλει στο στόχαστρο και το Διεθνές Αεροδρόμιο στο Χαλέπι της Συρίας.

Παρεμπιπτόντως, την ίδια δικαιολογία με τον Πούτιν χρησιμοποιεί το Ισραήλ για τις επιθέσεις του, δηλαδή, ότι βομβαρδίζει και σκοτώνει για να προστατέψει τους πολίτες του.

Αλλά τον μεν τον χαρακτηρίζουν οι ευαισθητούληδες δυτικοί εγκληματία πολέμου και τους δε αμυνόμενους απέναντι σε τρομοκράτες.

Και άρχισε με το καλημέρα του νέου έτους να σκοτώνει κόσμο το Ισραήλ, από τις 2 Ιανουαρίου, αφού τους χάρισε την Πρωτοχρονιά.

Παρεμπιπτόντως, η 2/1 είναι μία σημαδιακή ημερομηνία για μένα, καθώς βούτηξα για πρώτη φορά Γενάρη το 2013.

Θυμάμαι ακόμα εκείνη τη μέρα με μία αραιή συννεφιά (νέφη cirrus – θύσανοι), την οποία διαπερνούσε, όμως, ο ήλιος και με 19 βαθμούς, να πηγαίνουμε με τον πατέρα μου στο Θυμάρι και να ρίχνω και μία βουτιά.

Θυμάμαι ότι και παραδοσιακά στις 2 Ιανουαρίου είχε καλό καιρό με διψήφιες θερμοκρασίες και με μοναδική εξαίρεση το 2020 και τη μίνι ψυχρή εισβολή, από την οποία παραλίγο να πάθω υποθερμία.

Είχε προηγηθεί η κακοκαιρία Ζηνοβία (29-30 Δεκεμβρίου 2019) και ακολούθησε ο Ηφαιστίωνας (6-7 Ιανουαρίου 2020) με χιόνια στα βόρεια της Αττικής και παγωμένα ξεροβόρια, τα οποία συνεχίστηκαν σχεδόν όλο τον Γενάρη.

Τον Φλεβάρη ο καιρός κάλμαρε και μέχρι τα τέλη του Μάρτη, αλλά αρχές Απρίλη (7/4 συγκεκριμένα) είχαμε και πάλι χιόνια στην Πάρνηθα, που σποραδικά κράτησαν μέχρι τις πρώτες μέρες του Μάη (7/5, επίσης).

Το ύψος του χιονιού στην Πάρνηθα και την Πεντέλη (Αττικές Άλπεις τις είχαν βαφτίσει οι χιονόφιλοι) έφτασε εκείνο τον χειμώνα ακόμα και τα τέσσερα μέτρα κατά τόπους, αλλά εδώ είχαν ένα μέτρο χιόνι τα Βίλια για κάποιες μέρες.

Στα παραθαλάσσια είχαμε ξεροβόρια που σου έκοβαν την ανάσα και με ειρωνεύονταν οι χιονόφιλοι, επειδή έλεγα πόσο παγωμένα ήταν τα νερά.

Ε, βέβαια, αν κάθεσαι σπίτι σου με το καλοριφέρ δεν κρυώνεις ποτέ.

Αλλά φέτος, δεν κρυώνεις ούτε στη θάλασσα, αφού με τις θερμοκρασίες σταθερά σε διψήφιες τιμές και η 2 Ιανουαρίου του 2023 θύμισε εκείνη του 2013. Λείπει ο πατέρας μου, βέβαια.

Τουλάχιστον, δεν έχουν εκλείψει τα ψάρια, όπως προέβλεπε κάποτε ο παππούς μου.

Τον ακολουθούσα τότε με τη μάσκα στο Θυμάρι, μου έδειχνε τις καλόγριες και μου έλεγε ότι σε 30 χρόνια θα είναι τα μόνα ψάρια που θα βλέπω στη θάλασσα.

Είναι όντως τα περισσότερα, αλλά όχι και τα μόνα.

Οι κακαρέλοι, οι σάλπες, τα μελανούρια κι οι σαργοί κολυμπάνε ακόμα.

Απαθανάτισα και έναν ωραίο σαργό τη Δευτέρα 2/1 στη βραχώδη του Φαλήρου ακτή.

Και μαυρολίτσες μικρές και αθερίνα ψιλή.

Βαγγέλης Σπανός

(Αγαπητέ φίλε, κάποτε δεν θα υπάρχουν σύνορα και θα γελάνε οι άνθρωποι με αυτούς που σκοτώνονταν για σύνορα και …φανταστικά κράτη. Καλές βουτιές. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.