Περί ελληνικότητας του Κοκού
Kαλημέρα Πιτσιρίκο,
Διαβάζω και ακούω συνεχώς ότι ο πολυχρονεμένος έκπτωτος βασιλέας μας δεν ήταν Έλληνας. Και μάλιστα, αυτά τα σχόλια προέρχονται κυρίως από κάτι αριστερούς και κομμουνιστές.
Δεν αναφέρομαι σε λογικούς συλλογισμούς (όπως του καθηγητή κ. Μαργαρίτη στο ωραίο άρθρο του https://www.imerodromos.gr/vasileia-to-epoduno-moscheuma-tou-giorgou-margarith/ ) ότι στην Ελλάδα η βασιλεία ήταν χειρότερη από άλλες χώρες γιατί δεν προέκυψε με διεργασίες από μια ντόπια αριστοκρατία (όπως πχ σε Αγγλία, Γαλλία κλπ) αλλά ήταν με μεταγραφή από το εξωτερικό και εξυπηρετούσε πάντα τα συμφέροντα των αφεντικών της.
Αναφέρομαι σε αυτούς που λένε ότι ήταν Γερμανός κλπ. Με πειράζει η προσέγγιση ότι κάποιος μετά από 3 γενιές στον τόπο διαμονής τους ακόμα τον χαρακτηρίζουν ξένο. Και όχι οι δεξιοί, μα οι αριστεροί. Μα πόσο ρατσιστές είμαστε σε αυτό τον τόπο;
Υποστηρίζω λοιπόν ότι ο έκπτωτος βασιλέας μας Κωνσταντίνος Γλυξμπουργκ ήταν γνήσιος Έλληνας, πιο γνήσιος κι από τον Κολοκοτρώνη και τον Καραισκάκη, για να μην πω από τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, τον Μεγαλέξανδρο ή τον Θεμιστοκλή.
Και ιδού οι αποδείξεις:
Γεννήθηκε σε μια οικογένεια χαραμοφάηδων, χαραμοφάης και αυτός μέχρι το τέλος της ζωής του.
Πολλοί από την οικογένειά του είχαν ανώτατα στρατιωτικά αξιώματα αλλά ελάχιστοι πολέμησαν και κανείς δεν πέθανε για την πατρίδα.
Η οικογένειά του στον Β παγκόσμιο πόλεμο την έκανε και την πέρναγε ζάχαρη στο εξωτερικό και όταν επέστρεψε στήριξε με κάθε μέσο τους μαυραγορίτες, τους δοσίλογους και τους συνεργάτες των κατακτητών και στηρίχθηκε από αυτούς.
Ο μπαμπάς του ήταν πολύ της Εκκλησίας.
Η μαμά του είχε κάνει τη φιλανθρωπία επάγγελμα 70 χρόνια πριν. Τι επάγγελμα, επιχείρηση την είχε κάνει! Ήταν πολύ μπροστά λέμε!
Πουλούσε πατρίδα θρησκεία και οικογένεια (και βασιλιά, που ευτυχώς μας τελείωσε) στο πόπολο και ως αντάλλαγμα είχε την μεγάλη χρυσή κουτάλα και έτρωγε από τη μαρμίτα όσο ήθελε και ζούσε πλουσιοπάροχα.
Ήταν ανεπάγγελτος αλλά με λεφτά, σήμερα θα τον λέγαμε εντερπρενέρ ή κάτι τέτοιο.
Διακρίθηκε στον αθλητισμό, ήταν και ολυμπιονίκης πήρε και μετάλλιο. Ακούγεται δίκαιο και τίμιο, αλλά δεν είναι ακριβώς. Για ντόπα δεν είχε ακουστεί κάτι, όμως το άθλημα ήταν η ιστιοπλοΐα και ήταν φορτωμένος σε μια βάρκα με άλλους δύο κανονικούς αθλητές που γαμήθηκαv για να βγάλουν τον αγώνα ενώ αντί για τρίτο συναθλητή στην βάρκα είχαν 80 κιλά έρμα.
Δεν σεβόταν θεσμούς και κανόνες και νόμους, τα είχε γραμμένα όλα στα παπάρια του, μέχρι και εκλεγμένους πρωθυπουργούς τους είχε χεσμένους και έκανε ό,τι γούσταρε και έκανε συνεχώς παρεμβάσεις στη διοίκηση.
Η αγένειά του στον τρόπο που συμπεριφερόταν σε ανθρώπους πολύ μεγαλύτερη ηλικία από αυτόν και με θεσμικό ρόλο (υπουργούς, πρωθυπουργούς κλπ) ήταν απερίγραπτη.
Το ίδιο απερίγραπτη λέγεται ότι ήταν και η θυμηδία που προκαλούσε σε αξιωματούχους στο εξωτερικό με τους ισχυρισμούς και τη συμπεριφορά του.
Συμπεριφερόταν σαν κωλόπαιδο, μαλακομπούκωμα, επειδή ο μπαμπάς του είχε εξουσία και λεφτά.
Με την εξουσία και τα λεφτά του μπαμπά, στα νιάτα του γκομένιζε και είχε σχέσεις με προβεβλημένες ηθοποιούς της εποχής (ο αστικός μύθος λέει ότι η οδός Χίου μπροστά από τα στούντιο και τα γραφεία του Φίνου ασφαλτοστρώθηκε για να μην λερώνει το κάμπριο ο βασιλιάς).
Με την δημοκρατία (έστω τη βασιλευομένη) δεν είχε καθόλου καλές σχέσεις. Φερόταν αντιδημοκρατικά σε κάθε ευκαιρία. Πριν την χούντα, παρενέβη παράνομα και όχι θεσμικά στις κυβερνήσεις εκλεγμένων πρωθυπουργών και τους εξώθησε σε παραίτηση (δεν ξέρω αν το λές και βασιλικό πραξικόπημα). Όταν του δόθηκε η ευκαιρία, νομιμοποίησε την στρατιωτική χούντα ορκίζοντάς την.
Τη μοναδική φορά που πήγε να κάνει κάτι μόνος του ήταν ένα στρατιωτικοβασιλικό πραξικόπημα, για να ρίξει το πραξικόπημα των χαμηλόβαθμων χουνταίων τα έκανε σκατά.
Τόσο σκατά που πήρε τον μπούλο για πάντα (έκανε και κάτι καλό δηλαδή!).
Όταν έχασε τη θεσάρα του με την αργομισθία στην Ελλάδα, φρόντισαν για αυτόν οι κουμπάροι του και οι θείοι του στο εξωτερικό (Λίζα, καλώς να τον δεχτείς).
Πέρασε την παραγωγική του ζωή στο εξωτερικό (ως κηφήνας, βέβαια, δεν παρήγαγε τίποτα αλλά την πέρασε στο εξωτερικό).
Ενώ είχε εκπέσει 20 χρόνια του αξιώματός του, σε συνεννόηση με το ελληνικό δημόσιο (λέγε με κυβέρνηση) μπούκαρε σε ξένη περιουσία (τα ανάκτορα στο Τατόι, περιουσία του ελληνικού λαού) και βούτηξε καμιά δεκαριά κοντέινερ τίγκα στα έργα τέχνης και τα πολύτιμα αντικείμενα. (Λες να λάδωσε; Πιπέρι…Με Μητσοτάκη πρωθυπουργό αποκλείεται…)
Με στημένα δικαστήρια πήρε αποζημίωση (που σε καμία περίπτωση δεν του αναλογούσε) 13 μύρια. Η αποζημίωση πληρώθηκε από το κονδύλι των φυσικών καταστροφών. (Λαμόγιο του κερατά λέμε)
Ενώ γεννήθηκε και μεγάλωσε σε αυτή τη χώρα, πήγε στα καλύτερα σχολεία και είχε τους πιο ακριβοπληρωμένους δασκάλους, ποτέ δεν έμαθε να μιλάει σωστά ελληνικά.
Επέστρεψε στην Ελλάδα για τα γεράματά του και έζησε στο χωριό μέχρι το θάνατό του.
Και τέλος άκουγε πάντα τη μαμά του (όσο ζούσε η Φρείκη). Η οποία μαμά ανακατευόταν όχι μόνο στις ζωές των παιδιών της αλλά και στη ζωή όποιου είχε δυο πόδια και ζούσε σε αυτήν την ταλαίπωρη χώρα.
Πώς τολμάτε λοιπόν να λέτε ότι δεν ήταν γνήσιος Έλλην;
Και δεν ήταν μόνο γνήσιος Έλληνας, αλλά και καλός βασιλιάς, τουλάχιστον σύμφωνα με το Βάρναλη:
Άμα πεθάνει ο αφέντης σου, μη χαίρεσαι, λαουτζίκο,
και λες θα ’ναι καλύτερος ο γιος απ’ τον μπαμπά του,
πως θα ’ναι το λυκόπουλο καλύτερο απ’ το λύκο.
Ένας μονάχα είναι καλός, ο τελευταίος του πάτου.
Καλά μπάνια
Κωνσταντίνος (απλή συνωνυμία…)
Υ.Γ. Ήμασταν τυχεροί που ήταν τόσο εξουσιομανής και ηλίθιος ταυτόχρονα, γιατί αν συμπεριφερόταν με λίγη μετριοπάθεια όταν είχε την εξουσία τώρα θα τον κηδεύαμε ως αρχηγό κράτους εν ενεργεία και θα ετοιμαζόμασταν για τη στέψη του Παύλου. Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς κλπ.
(Αγαπητέ φίλε, και τους ξένους βασιλιάδες, οι Έλληνες τους κατέστρεψαν. Έχει κάτι αυτή η χώρα, που, αν μείνεις για λίγο καιρό εδώ, είναι δύσκολο να μη γίνεις λαμόγιο. Πάντως, αυτό που ξεχνάμε, συνήθως, είναι πως οι Έλληνες ζήτησαν ξένο βασιλιά, γιατί δεν μπορούσαν να τα βρουν μεταξύ τους. Δηλαδή, οι Έλληνες ζήτησαν βασιλιά, γιατί αυτός θεωρούσαν πως έλειπε από το νεοσύστατο κράτος τους. Και φυσικά, δεν θα μπορούσαν να δεχτούν έναν Έλληνα για βασιλιά, οπότε έφεραν, αρχικά, τον Όθωνα. Σήμερα είναι άλλοι οι βασιλιάδες -ολιγάρχες και πολιτικοί- και είναι όλοι Έλληνες. Γνήσιοι. Λείπει εδώ και δεκαετίες το άλλοθι του ξένου βασιλιά που μας κατέστρεψε. Μια χαρά καταστρεφόμαστε και μόνοι μας. Και καταστρέφουμε, με θαυμαστή συνέπεια, τη χώρα μας. Πάντως, η μοναρχία είναι απίστευτα ξεπερασμένη. Σκεφτείτε και τους Βρετανούς που παλεύουν ακόμα με βασιλιάδες και βασίλισσες. Κι εκεί ξένοι είναι οι βασιλιάδες. Να είστε καλά. Την αγάπη μου.)
Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου
Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.