Ψηφίστε μας, ρε, τι σας ζητάμε;

Εξαιρετικά εξελίσσεται η προεκλογική περίοδος με τον Μητσοτάκη και τον Τσίπρα -σε δίλημμα Βίσση ή Βανδή-, να προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες πως είναι εξαιρετικά κελεπούρια, και οι Έλληνες είναι πολύ τυχεροί που έχουν την δυνατότητα να επιλέξουν έναν από τους δυο για πρωθυπουργό, αν και θα ήταν ακόμα καλύτερα να ήταν μαζί στην πρωθυπουργία, για ακόμα μεγαλύτερη απόλαυση.

Πάρτι γίνεται με Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ να αλληλοκατηγορούνται για το ποιου κόμματος οι πολιτικοί έχουν τα περισσότερα σπίτια και τις πιο πολυτελείς βίλες, αλλά το ξέρουμε όλοι καλά πως οι πολιτικοί είναι πλούσιοι και πως ο λόγος που ασχολούνται με την πολιτική είναι για να γίνουν ακόμα πιο πλούσιοι.

Πάντα είναι εκπληκτικό πως στην Ελλάδα οι φτωχοί ψηφίζουν τους πλούσιους για να τους λύσουν τα προβλήματα και μετά απορούν γιατί οι πλούσιοι του ενός κόμματος δεν τους έλυσαν τα προβλήματα -αλλά οι ίδιοι έγιναν πλουσιότεροι-, οπότε στις επόμενες εκλογές κάνουν κυβέρνηση τους πλούσιους του άλλου κόμματος, για να τους λύσουν αυτοί τα προβλήματα, και, για ένα περίεργο λόγο, πάλι οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι και οι πλούσιοι πολιτικοί πλουσιότεροι.

Ξαφνικά, πριν τις εκλογές, γίνεται θέμα η ιδιωτικοποίηση του νερού -ενώ με τα Μνημόνια ιδιωτικοποιήθηκε όλη η χώρα· και το νερό- αλλά νεοδημοκράτες και συριζαίοι έχουν ξεχάσει πως τα Μνημόνια τα ψήφισαν και χώρια και παρέα, ενώ κανείς δεν έχει ακούσει για το ΤΑΙΠΕΔ και το Υπερταμείο, και τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ελλάδα. Λες και δεν τα ψήφισαν αυτοί τα Μνημόνια -που προβλέπουν το ξεπούλημα της Ελλάδας- αλλά άλλες κυβερνήσεις που δεν τις ξέρουμε.

Ο Μητσοτάκης, μετά από τέσσερα χρόνια πρωθυπουργίας, κατηγορεί το βαθύ κράτος, ξεχνώντας πως το κόμμα του κυβερνούσε και κυβερνά την Ελλάδα -πρωθυπουργός ήταν και ο μπαμπάς του-, αλλά μπορεί να κάνει κριτική στον πατέρα του, οπότε να είμαστε διακριτικοί και να μην ανακατευτούμε στα ενδοοικογενειακά τους. Έχεις την εντύπωση πως την Ελλάδα δεν την κυβερνούσαν επί δεκαετίες, Μητσοτάκηδες, Παπανδρέου και Καραμανλήδες, αλλά είχαμε κομμουνιστικό καθεστώς που κατέστρεψε και χρεοκόπησε τη χώρα.

Ο Τσίπρας, από την άλλη, νομίζει ότι όλοι έχουν πάθει αμνησία -και δεν ήταν αυτός που έλεγε πως θα σκίσει τα Μνημόνια αλλά, τελικά, ήταν αυτός που έσκισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος- και πλασάρεται σαν νεοφώτιστος στην πολιτική, που τον τρέμει το σύστημα γιατί θα το ανατρέψει και θα φέρει Δικαιοσύνη παντού, παρέα με πασόκους σαν τον Ραγκούση και τον Τζουμάκα.

Μητσοτάκης και Τσίπρας τσακώνονται -τάχα μου- και για το debate, λες και δεν ξέρουμε ποιοι είναι, λες και δεν ήταν και οι δυο πρωθυπουργοί με τεράστιες επιτυχίες στο ενεργητικό τους, και περιμένουμε να τους δούμε σε debate, για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται.

Πάντα πριν τις εκλογές φουντώνει και ο μπαμπούλας της ακροδεξιάς -που τώρα είναι το κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη-, ώστε αφενός να αντιληφθούμε πόσο τυχεροί είμαστε που το προτεκτοράτο έχει σπουδαίους δημοκράτες, όπως ο Μητσοτάκης και ο Τσίπρας, και αφετέρου να πάμε στις κάλπες να ψηφίσουμε, για να μην κινδυνεύσει η δημοκρατία στο προτεκτοράτο αλλά, κυρίως, να μην κινδυνεύσουν οι θέσεις και οι μισθοί των πλούσιων πολιτικών, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Μάκης Βορίδης και ο Θάνος Πλεύρης που δεν είναι ακροδεξιοί αλλά αγωνιστές της Δημοκρατίας.

Παράλληλα, Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούν να παρουσιάσουν νέους υποψήφιους για να τραβήξουν τα πλήθη, αλλά αυτοί οι νέοι υποψήφιοι έχουν κάτι πολύ μπαγιάτικο, ενώ είναι προφανές πως κανένας αξιοπρεπής άνθρωπος δεν θέλει να γίνει βουλευτής στη Βουλή ενός προτεκτοράτου, αφού ξέρει πως δεν μπορεί να προσφέρει απολύτως τίποτα στην υποθηκευμένη χώρα.

Και όλα αυτά γίνονται σε ένα υποθηκευμένο προτεκτοράτο, όπου οι εκλογές δεν έχουν κανένα νόημα, αφού οι αποφάσεις για τη χώρα έχουν παρθεί, και τα κόμματα, η κυβέρνηση και η Βουλή έχουν διακοσμητικό χαρακτήρα.

Δεν είναι τυχαίο που Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ τσακώνονται για τις βίλες, τις περιουσίες, το debate και το κόμμα του Κασιδιάρη. Τα σημαντικά θέματα -που αφορούν τη χώρα- έχουν αποφασιστεί, οπότε ασχολούνται με ό,τι περίσσεψε.

Βέβαια, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που ψηφίζουν Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ, για να τους κάνουν κάνα ρουσφέτι, καμιά μετάθεση και όλα αυτά τα θλιβερά που κάνουν οι άνθρωποι, αλλά μετά αισθάνονται αδικημένοι και, κυρίως, αθώοι για την καταστροφή της χώρας τους, ξεχνώντας πως οι λαοί έχουν τους πολιτικούς που τους αξίζουν.

Από την άλλη, ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος δεν πάει στις κάλπες -στις εκλογές του 2019 η αποχή ήταν πάνω από 42%-, ενώ πολλοί από αυτούς που ψηφίζουν γυρίζουν την πλάτη και στα δυο κόμματα εξουσίας αλλά και στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ που το παίζει ανήξερο.

Όσο συνεχίζεται η υπεροψία και η αλαζονεία των πολιτικών -που συμπεριφέρονται σαν αναντικατάστατοι σωτήρες της χώρας που οι ίδιοι διέλυσαν-, τόσο θα αυξάνεται και η αποχή, και η επιλογή μικρότερων κομμάτων.

(Στο υπέροχο προεκλογικό παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετέχουν ο Μαρινάκης, ο Βαρδινογιάννης, ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδης, ο Σαββίδης και άλλοι εθνικοί ευεργέτες, ώστε η προεκλογική περίοδος να γίνεται ο απόλυτος εμετός και βόθρος.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.