Ρελάνς

Πιτσιρίκο, όχι μία, αλλά ΔΥΟ ταινίες αυτή τη φορά. Είναι να μη με αφήσεις λάσκα, είμαι ικανός να εκτινάξω το ελατήριο του σινεμά. Η αλήθεια είναι πως θέλω και να κάνω ρελάνς στον άλλο τον Κώστα, το μίζερο, το θολοκουλτουριάρη με τα χαρακίρια του, που τον αποφεύγουν στα πάρτι σα να βρωμάνε οι μασχάλες του. Οπότε εδώ, μαζί μου, δε θα έχει κλάψες και κοινωνικά manuals, μόνο easy living και αγνό αμερικανικό όνειρο. Νισάφι πια, ας γλιτώσουμε και κάνα έμφραγμα μες στον καύσωνα.

Πρώτη ταινία, την είχα δει πριν κάμποσο καιρό, το “21” του Robert Luketic από το μακρινό πλέον 2008. Δεύτερη, χτεσινή ανακάλυψη, το “Almost Famous” του Cameron Crowe και του ομολογουμένως πιο κοντινού 2000.

Στο 21, ο ήρωας είναι ένα φρέσκο κολεγιόπαιδο του MIT, ορφανό από πατέρα και ιδιοφυΐα στα Μαθηματικά, το οποίο αντιμετωπίζει προβλήματα με τη χρηματοδότηση των σπουδών του. Το παιδί αυτό στρατολογείται από έναν επίσης τετραπέρατο καθηγητή του, για να στελεχώσει μια κλίκα ομοειδών του με συγκεκριμένο στόχο: η ομάδα χτυπάει με οργανωμένο, επιστημονικό τρόπο τα τραπέζια Black Jack στα καζίνο του Λας Βέγκας, και τα ξετινάζει αποφέροντας στους νεαρούς παίκτες -αλλά και στον καθηγητή που κοουτσάρει- λεφτά με το τσουβάλι. Όλα κυλάνε πένα και οι πύλες του ουρανού είναι ορθάνοιχτες για αυτά τα νταβραντισμένα ανήλικα, μέχρι που ο ανθρώπινος παράγοντας χαλάει τη σούπα και οι καλοκουρδισμένες μηχανές αρχίζουν να ρετάρουν. Ο μικρός φαίνεται να ανεβαίνει ένα λόφο πριν κατεβεί ένα βουνό, και πολύ γρήγορα θα χρειαστεί να σκεφτεί τον καλύτερο τρόπο για να διατηρήσει την ακεραιότητά του μέσα σε όλο αυτό το πανηγύρι.

Από την άλλη μεριά, στο Σχεδόν Διάσημοι παρακολουθούμε ένα χαρισματικό δεκαπεντάρη με χαρακτήρα σφυρηλατημένο υποδειγματικά από τη μητέρα του. Με βάση την ποιότητα με την οποία φαίνεται να προσεγγίζει το καθετί, και μέσα από κάποιες γκέλες, καταλήγει να του ανατεθεί από το περιοδικό Rolling Stone να γράψει άρθρο παρουσίασης για ένα ανερχόμενο Rock’n’Roll συγκρότημα, συνοδεύοντάς το σε περιοδεία. Ζώντας αυτό το όνειρο κάθε έφηβου λάτρη της μουσικής, ο πιτσιρικάς διατηρεί τη διεισδυτική του ματιά και επιδεικνύει εντυπωσιακό επαγγελματισμό, ενώ ταυτόχρονα ανοίγει διάπλατα τη βεντάλια των εμπειριών του και ωριμάζει γρήγορα πλην όμως ομαλά. Αποδέχεται εύκολα την κατάρρευση των κλισέ που κυκλοφορούν ανάμεσα στους γιούπις θαυμαστές για τα συγκροτήματα, είναι κάτι που, ούτως ή άλλως, περιμένει να του συμβεί. Μόνα του εφόδια, η ανατροφή και η στήριξη που έχει από τη μονογονεϊκή του οικογένεια, καθώς και η εμπνευσμένη καθοδήγηση που απολαμβάνει από το μέντορά του, ο οποίος διακρίνει σε αυτόν το φύτρο του εαυτού του.

Γιατί, όμως, θα ρωτήσεις, να βάλουμε αυτά τα δυο DVD στην ίδια θήκη; Η απάντηση είναι πως και στις δυο ταινίες υπάρχουν εξόφθαλμες ομοιότητες. Το 21 βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, ενώ το Σχεδόν Διάσημοι περιέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία του σκηνοθέτη. Στην πλοκή, νεαροί ταλαντούχοι άρρενες πέφτουν -και παρασύρουν και μας- στην τρύπα του κουνελιού, ενώ σηκώνονται ατσαλάκωτοι στην άλλη μεριά του φράχτη. Ο μηχανισμός ταύτισης του θεατή με αυτούς είναι ισχυρός και βασίζεται στην κολακεία, στην αθώα και εξωραϊσμένη εικόνα αυτού στο οποίο θα μπορούσε να εξελιχθεί ο καθένας μας. Και οι δυο τους είναι ορφανοί από πατέρα, δεν έχουν κάτι τόσο ισχυρό να αντιπαλέψουν και να ξεπεράσουν, οπότε επιχειρούν χωρίς δεύτερη σκέψη την έφοδο στον ουρανό. Αντιπαραθετικά, αμφότεροι επιζητούν τη ζεστασιά που τους προσφέρει ο μέντοράς τους, μέσα στην έλλειψη του πατρικού προτύπου. Η μητέρα είναι υποστηρικτική και τους έχει αδυναμία. Τέλος, και οι δυο ταινίες βλέπονται ευχάριστα και δεν αφήνουν πικρίες.

Και κάπου εδώ τελειώνουν οι ομοιότητες και αρχίζουν οι διαφορές.

Το 21 είναι μια τίμια ταινιούλα της σειράς, ένα “για πες καμιά καλή ταινία να δούμε απόψε στο λάπτοπ”, χωρίς ίχνος εμβάθυνσης και με γωνίες που αγκυλώνουν. Προβάλλει ταπεινά ένστικτα, ενώ ακολουθεί τη σαφή χολιγουντιανή διάκριση του καλού και του κακού και την επιλογή ανάμεσά τους. Και το καστ των πιτσιρικάδων και οι γνωστοί Kevin Spacey και Laurence Fishburne παίζουν χαρακτηριστικούς ρόλους, χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση, χρησιμοποιώντας οι δεύτεροι κυρίως την αδράνεια, το βάρος που έχουν αποκτήσει στα μάτια του κοινού παίζοντας πάνω-κάτω τα ίδια πράματα. Προβλέψιμη ταινία, μια ταινία για να διασκεδάσεις.

Όμως το Σχεδόν Διάσημοι είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο, είναι πραγματική ψυχαγωγία. Ο σκηνοθέτης, αν και δε χρησιμοποιεί κάποιο ιδιαίτερο κολπάκι ούτε πατάει σε πλοκή ανώτερης κλάσης, είναι φανερό πως ξέρει για τι πράμα μιλάει. Στηριγμένος σε έναν καταπληκτικό πιτσιρικά με βλέμμα που σκοτώνει, και με όπλο τους πανέξυπνους -και όχι εξυπνακίστικους- διαλόγους, καταφέρνει να σε παρασύρει ομαλά σε ένα γαϊτανάκι συμβάντων και συναισθημάτων. Η καταπληκτική μουσική απλά συνοδεύει τις καταστάσεις, οι χαρακτήρες κολυμπούν μέσα της. Πραγματικά, δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη καινοτομία εδώ, ταινίες με παρόμοια πλοκή έχουμε φάει στη μάπα πολλές φορές. Εδώ όμως η Frances McDormand δεν αφήνει κάτι στην τύχη. Βγάζει με άνεση την αλήθεια της Μάνας που θα θέλαμε να έχουμε όλοι. Χωρίς να υπερβάλει κάπου, δε χρειάζεται άλλωστε, απλά σε κοιτάει με τέτοιο τρόπο που θες να τρέξεις και να πέσεις στην ποδιά της. Και αυτή και ο πιτσιρικάς, και ο τρομερός Philip Seymour Hoffman, όπως και το υπόλοιπο καστ, ξεχειλίζουν από την αγάπη που χρειάζεται για να μην ξεπέσει η απλότητα στη φτήνια. Αυτό, αγάπη μόνο, μια ταινία που εύκολα προβάλεις ακόμα και στην αυλή του σπιτιού με θεατές όλο το σόι. Απλά, πρέπει να έχεις στο νου να υπάρξει μια σχετική διαχείριση των εφήβων θεατών, όχι για άλλο λόγο, μην τυχόν και πάρουν τα μυαλά τους αέρα. Δεν είμαστε και όλες Frances McDormand…

Κώστας από Αλλού

(Αγαπητέ Κώστα, είναι ωραίες ταινίες. Τις έχω δει και τις δυο. Βασικά, έχω δει όλες τις ταινίες που έχουν παίξει ο Κέβιν Σπέισι και ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν. Νομίζω πως ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν ήταν κάτι παραπάνω από ηθοποιός. Δεν μπορώ να το περιγράψω με λέξεις. Πολύ φίλος μου. Να είσαι καλά. Την αγάπη μου.)

Το pitsirikos.net χρειάζεται τη βοήθειά σου

Στήριξε οικονομικά το pitsirikos.net, αν θεωρείς πως καλό είναι να υπάρχουν στην Ελλάδα και κάποιες φωνές που δεν δουλεύουν για τον Μαρινάκη, τον Αλαφούζο, τον Σαββίδη και τα άλλα παιδιά, οπότε μπορεί να διαβάσεις ή να ακούσεις κάτι διαφορετικό από αυτό που συμφέρει τους ολιγάρχες. Οι τρόποι στήριξης εδώ.

H αναδημοσίευση των κειμένων του pitsirikos.net επιτρέπεται μόνο κατόπιν άδειας. Επικοινωνήστε στο pitsiriko@gmail.com.